Column Politiek en voetbal: een hopeloze zaak?
Foto: © SC
Word fan van Club Brugge! 5788
De Vlaamse regering is gisteren op vakantie vertrokken. Zoals beloofd heeft ze de knoop rond het Brugse stadiondossier nog niet doorgehakt, daarvoor is moed nodig en die willen de heren ministers zich eerst op hun vakantiebestemming gaan indrinken.
Het moet ergens eind december 2006 geweest zijn. Club Brugge ontvouwde zijn plannen om een nieuw stadion te bouwen, annex winkelcomplex. Het project zou volledig gefinancierd worden door Uplace, de Vlaamse regering zou enkel voor toegangswegen moeten zorgen. Burgemeester Patrick Moenaert was het idee van in het begin niet echt genegen. Vooral zijn vrienden uit de middenstand en enkele groengetinte medepolitici keken argwanend naar het voorstel van Club.
Wat Moenaert dan allemaal uit zijn hoed getoverd heeft om toch maar niet aan Loppem te moeten toegeven, tart alle verbeelding. Volgende voorstellen werden in willekeurige volgorde gelanceerd: uitbreiding Jan Breydelstadion (er is nu al parkeerplaats te kort), een nieuw stadion in het Chartreusegebied, aan de Spie, Waggelwater West en waarschijnlijk vergeten we er nog een heleboel. Top of the bill was zijn laatste voorstel. Alles daarover in de volgende alinea's.
De Brugse burgervader heeft het Club tot nu toe bijzonder moeilijk gemaakt, al blinkt de brave man niet echt uit in consequent gedrag. Een van de grootste argumenten van Moenaert tegen het stadion was het bijbehorende winkelcomplex. Nu heeft de burgemeester aan de Blankenbergse Steenweg een nieuw konijn uit zijn hoed getoverd dat ook een winkelcentrum zal bevatten. Waarom kan het op die locatie wel en in Loppem niet?
Mocht het nieuwe stadion daar komen, dan mag 80 procent van de Bruggesupporters de volledige Expressweg volstouwen met hun blauw-zwarte wagens, vlaggen en sjaals. Zo wordt iedere thuismatch van FCB een waar volksfeest langs de Expressweg. En we gaan nog niet naar huis, bijlange niet, bijlange niet, en we gaan nog niet naar huis, want op de Expressweg is het niet pluis.
Gelukkig heeft Club minister-president Kris Peeters nog. Eind februari 2008 zat de ambitieuze CD&V’er Michel D’Hooghe zo goed als uit te lachen tijdens het VRT-programma Phara. “Tegen eind maart neemt de Vlaamse regering een beslissing”, luidde zijn slotwoord. We zijn ondertussen … eind juli en de regering heeft de knoop nog niet doorgehakt.
Begrijpelijk, want het gaat tenslotte om een lijvig dossier en aangezien de regering om de haverklap een Task Force aanstelt om alle mogelijkheden nog eens te onderzoeken, kan het wel een tijdje duren uiteraard. Diezelfde Task Force had beloofd om op 15 juli haar eindoordeel aan de Vlaamse regering over te maken, zodat die tijdens de laatste zitting voor de zomervakantie een vonnis kon vellen.
“Knopen werden er niet doorgehakt”, liet Tineke Sonck, woordvoerster van minister van Sport Bert Anciaux, weten. “Er werd uitvoerig van gedachten gewisseld over het kostenplaatje van het nieuwe stadion. Voorts werd er gesproken met het Centrum van Verkeer en kwam ook het MER-rapport ter sprake.” Bla bla bla… Zo kunnen we nog eeuwen doorgaan.
Waarschijnlijk zullen ze in september tot de vaststelling komen dat ze het nog niet gehad hebben over de kleur van de zitjes (blauw, zwart, combinatie van beide, wit?), het aantal togen dat moet geïnstalleerd worden, de hoeveelheid verf die moet besteld worden, enz. Op die manier houdt de Vlaamse regering Club Brugge volledig in haar macht en blijven onze politici maar rond de pot draaien.
Arm België. Als je ziet dat na Euro 2000 in Nederland de nieuwe voetbaltempels als paddenstoelen uit de grond geschoten zijn en dat zelfs landen als Oostenrijk, Zwitserland, Polen en Oekraïne ons voorbijgestoken zijn inzake accommodaties, dan kan je daar voor België maar één conclusie uit trekken: heren ministers, ga met vakantie en kom nooit terug! Voetbal is toch de ver-van-jullie-bedshow.
Uw dienaar die het goed meent met het Belgische voetbal.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief
