Fellaini kreeg te vroeg rood
Foto: © SC
Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!
Uitzonderlijk stellen we al op vrijdag onze wekelijkse bijdrage van mediaweek voor. Wij presenteren jullie alle kleuren van de regenboog, maar door omstandigheden sommige net iets meer dan andere.
Fransen verliezen opnieuw de Brugse Metten
Zondag, 706 jaar na datum, zakte een bende jonge Franse krijgers uit Lille opnieuw naar Vlaanderen af. Hun opdracht was dezelfde als in 1302: de slag om Brugge winnen. In die tijd moest Gwijde van Dampière, de graaf van Vlaanderen, lijdzaam toezien hoe zijn grondgebied door de Fransen werd ingepalmd. Zondag waren alle middelen daarvoor goed. Als strijdlustige en op moord beluste ridders maaiden de Franse spelers elke tegenstander omver. De Brugse ambachtslui wankelden, maar – op Nabil Dirar na – begaven niet. Als een ware Gwijde van Dampière stond Club Bruggecoach Jacky Mathijssen langs de zijlijn te molenwieken.
Zelfs toen de scheidsrechter de tegenstander tot negen beenhouwers had gereduceerd, konden de Brugse kooplieden aanvankelijk geen afstand nemen van hun agressieve tegenstander. Na 80 minuten doofde de vlam van de Rijselse tweede garnituur. Wesley Breydel en Joseph De Coninck dienden de Fransen de genadestoot toe.
Ondanks de 4-1-zege heeft Mathijssen duidelijk nog werk aan de winkel. Als ik van hem was, zou ik de kampioenenbus nog niet bestellen. Met de hoge brandstofprijzen zou het een veel te dure grap zijn om twee jaar na elkaar een lege bus naar de vrienden van het Brugse stadhuis te laten rijden.
Anthonyke heeft de bokkenpruik op
Het moet gezegd, wij kijken ernaar uit als de Rode Duivels aan een toernooi deelnemen – wij wisten bijna niet meer dat dit nog kon. Telkens voelt iemand zich geroepen als sfeerbederver. Ook deze keer, weliswaar bij de beloften, heeft het niet lang op zich laten wachten. Na amper enkele dagen in China te hebben vertoefd, zit de klad er al goed in. Aanleiding hiervoor: Anthony Vanden Borre vertoonde een zo grote inzet tijdens de trainingen dat captain Maarten Martens hem moest intomen. “Als het is om te slapen op training, was je beter in je bed blijven liggen”, slingerde de AZ-middenvelder VDB naar het hoofd.
Vanden Borre voelde zich zo in zijn hemd gezet, dat hij iedereen het tegendeel wou bewijzen. In het onderlinge wedstrijdje posteerde de middenvelder zich spontaan op zijn beste positie van de voorbije seizoenen: de bank. Het was op die plaats dat VDB uitblonk in zijn laatste jaar bij Anderlecht, daarna bij Fiorentina en de voorbije maanden bij Genoa. Ook bondscoach Jean-François De Sart, voor wie het nog niet wist, een goede vriend van Clubtrainer Mathijssen, lijkt die idee genegen, want tijdens de eerste match, tegen Brazilië, mocht de Brusselaar 83 minuten lang de bank ‘verwarmen’.
Lehmann hekelt Rosetti
Kennen jullie de doelverdediger van Duitsland tijdens het voorbije EK? De man in kwestie was het voorbije seizoen notoir bankzitter en steun en toeverlaat van Manuel Almunia bij Arsenal. Jens Lehmann, altijd goed voor een opmerkelijke uitspraak als hij zich benadeeld voelt, kan het niet laten om meer dan een maand na datum Roberto Rosetti, scheidsrechter van dienst tijdens de door Duitsland verloren EK-finale tegen Spanje, van oneerlijke praktijken te beschuldigen. Volgens der Jens zou Rosetti partijdig gefloten hebben. Lehmann schopt wild om zich heen, want de Italiaan had Silva rood moeten geven en heeft de Duitsers een strafschop geweigerd.
Straffe taal. Op basis van die twee feiten beweren dat meneer Rosetti partijdig floot? Dat Lehmann dan maar eens in de Belgische Jupiler League komt spelen. Wat zou hij dan te zeggen hebben? Dat de scheidsrechter door club x of y betaald wordt? In een Belgische eersteklassewedstrijd maakt de referee gemiddeld meer dan twee fouten. Om de schietschijf nummer één van supporters, clubs en ja, ook de media, te belonen voor zijn ‘goede’ prestaties, heeft de Belgische Voetbalbond beslist om de arme man een fikse loonsopslag te geven. Er zitten bij de bond dan toch mannen met verstand. Nu zal de kans veel kleiner zijn dat scheidsrechters zich laten omkopen. Foei, wie zou zoiets durven beweren?
Voorzitter zonder zoekt back rechts met voetbalverstand
Anderlechtvoorzitter Roger Vanden Stock was in alle staten na de Europese uitschakeling van zijn team door BATE Borisov. De Anderlechttopman wordt alom geprezen om zijn voetbalverstand, maar leek dat vlak na de wedstrijd in de catacomben van het Wit-Russische amfitheater verloren te zijn. VDS richtte zijn gifpijlen op de Ierse ref van dienst. “Een rode kaart als die van Nemanja Rnic krijg je met een scheidsrechter die niets van voetbal kent. Sorry, maar het is zo. Noem me dan maar een slechte verliezer”, zei de preses aan de Belgische perslui.
Een slechte verliezer? Ja, dat zeker, maar is dit niet eerder een typische uitspraak van een voorzitter die niets van voetbal kent? Het is gemakkelijk om de doorn in een anders oog te zien als je de balk in je eigen ogen niet ziet, meneer Vanden Stock! Uw vetbetaalde spelers toonden zich over twee matchen niet de betere van deze modale “tweedeklasser die nog in de middeleeuwen speelt”. Bescheidenheid siert de mens na twee zo’n wanprestaties.
Aangezien Anderlecht nu miljoenen euro’s misloopt, dreigt het bestuur ermee de kern af te slanken. Twee c4’s liggen al klaar: dat van Marcin Wasilewski en zijn clown, sorry, kloon Rnic. “Nu moet ik mijn kans grijpen”, had de Serviër voor de match gezegd. Toen wij zijn prestatie echter zagen, dachten wij even dat Wasyl op het veld stond. Rnic is duidelijk een fan van Copycat. Wat de Serviër nog gemeen heeft met de Pool, is zijn gedrevenheid om vreemde talen te leren. Om zich de Nederlandse taal eigen te maken, luisteren beiden onafgebroken naar Marco Borsato. Hun lievelingsliedje is ‘Rood’.
Om de personeelsdienst van Anderlecht wat werk te besparen, stelden wij volgende vacature op: Ploeg met Champions Leagueambities en voorzitter met af en toe beperkt voetbalverstand zoekt goed meevoetballende, technisch begaafde en polyglotte rechterflankverdediger. Kennis van champagneproeverij wordt door het huis op prijs gesteld. Maximaal één rode kaart in hele carrière op het cv. Eentalige Polen en overgewaardeerde Serviërs worden verzocht zich te onthouden. Bezit van een eigen wagen is vereist, aangezien we niet meer over een paars-witte taxi-racewagen beschikken.
Kompany en Fellaini lossen eigen probleem op
Wat een idee! We waren er zelf nooit opgekomen. Door voor zichzelf een rode kaart en dientengevolge een speeldag schorsing te versieren, lossen Vincent Kompany en Marouane Fellaini in één klap alle problemen op die rond hun figuur waren gerezen. Het Olympische avontuur van de twee sterspelers zal nog geen wedstrijd geduurd hebben. Was het nodig om daarvoor zo’n soap op te zetten? Trouwens, de reactie van Fellaini gezien bij zijn rode kaart? Vol ongeloof, met de handen in het haar, ging hij in discussie met de ref. Uiteraard, dat was niet de afspraak. De kaart kwam veel te vroeg. Fellaini had liever eerst nog de gelijkmaker gescoord om dan, na het uittrekken van zijn shirt, een tweede geel karton te krijgen. Jammer dat de man in het zwart niet wou meewerken aan dit uitgestippelde scenario.
Standard stond Fellaini willens nillens af. Toen de Rouches Liverpool lootten als tegenstander in de derde voorronde van de Champions League, beslisten bond en club dat de Marokkaanse Belg na amper één match al naar huis mocht. Ook Hamburg SV wou Kompany absoluut in Duitsland houden en de verdediger wist zelf niet goed wat hij moest doen. Enerzijds wou hij zijn broodheer dienen (want zij betalen tenslotte zijn loon), maar anderzijds wou hij ook wel naar de Olympische Spelen. Uiteindelijk kwamen de KBVB en HSV overeen om na twee matchen een evaluatie te maken. Na het rode kaartenfestival kunnen beide spelers elkaar gezelschap houden in het vliegtuig op weg naar Europa.
Met Frank en Koen op vakantie
Beste lezers,
Als afsluiter van deze editie van mediaweek richt ik het woord speciaal tot jullie. Ik heb goed en slecht nieuws. Zij die elke week weer smullend uitkijken naar deze satirische, vaak cynische en/of sarcastische kijk op de voetbalweek, zal ik de komende twee weken moeten ontgoochelen. Zij die zich blauw(-zwart) ergeren aan wat in hun ogen een gekleurd stukje opinie en volksmennerij is, zich telkens weer steen en been ergeren aan de inhoud van sommige items, maar hun ogen toch iedere keer weer pijnigen bij het lezen van deze rubriek, kan ik alvast geruststellen. De komende twee weken zullen jullie het allemaal moeten doen zonder jullie ‘favoriete’ mediaweek.
Ik trek samen met mijn goede vrienden Frank Maes en Koen Meulenijzer voor twee weken op vakantie. Ik met mijn, volgens sommigen, blauw-zwarte zonnebril, Frank verkiest, volgens anderen, een paars-witte. Koen heeft niet echt een voorkeur. Hij bekijkt alles door een roze bril. Samen zullen we uren doorbomen over de zin en onzin van columns, het relativeringsvermogen van onze lezers en kijkers, het wel en wee in het Belgische voetbal en vooral de manier waarop we mensen iedere week opnieuw kunnen prikkelen. Wie weet, keren we na afloop wel terug met elkaars zonnebril op de neus. In ieder geval gaan we ons in het ‘achterwerk van de Disneyhond’ verschuilen om zo na twee weken volledig uitgerust en met een valies vol nieuwe inspiratie het nieuwe voetbalseizoen van de nodigde commentaar te voorzien.
De gewone berichtgeving, de lives, de verslagen, de spelersreacties, de interviews, enz. kunnen jullie ondertussen uiteraard verder volgen op jullie vertrouwde Voetbalkrant.com. Geniet van de spetterende start in de Jupiler League en wat mediaweek betreft, tot het laatste weekend van augustus!
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief