Serge Gummieny, bestempeld als één van ’s lands beste blazers, had het gisteren niet onder de markt. Met twee rode kaarten maakte de Limburger Standard monddood. De Luikenaars, tot voor kort nog onderaan bengelend in het kaartenklassement, voelden zich bestolen. Niet geheel onterecht, gezien Gumienny volledig de mist inging bij de eerste. Gezien ook de recente inspanningen die de club gedaan heeft om beenhouwers te weren uit Luik. Een overzicht:
Drie seizoenen geleden mocht Standard zich met 78 gele en acht rode kartonnen tot kaartkampioen kronen. Philippe Léonard was met negen gele en twee rode slagen de schuppezot met dienst. De Hel van Sclessin kreeg stilaan een andere bijklank. Zo ook het woord hakbijl. Het jaar daarop verlengde Standard zijn dubieuze titel, ondanks het verlies van deugnieten als Deflandre, Costa en Léonard. Vorig seizoen vond Michel Preud’homme het dan eindelijk welletjes. Op weg naar de titel mocht slechts één persoon zich nog uitleven: Marouane Fellaini (foto). De jonge belofte deed wat ellebogenwerk maar kwam nooit aan de dertien gele stuks van Wasilewski.
In tussentijd deed Standard de “agressieve” Fellaini voor een klein prijsje van de hand. Ook wisselde de club de ietwat opgejaagde Preud’homme in voor de behouden Bölöni. Alles werd in het werk gesteld om eindelijk eens rust te brengen, op en naast het veld. Zo werden ook Dufer en Fred (beiden rood gekregen dit weekend) wandelen gestuurd. Het Bölöni-concept werkte. Standard kreeg meer evenwicht en controle in het spel. In balbezit is het immers erg moeilijk om een overtreding te begaan. Laat staan een kaart te pakken. De teller stond tot voor dit weekend op acht.
Alle inspanningen ten spijt. Een verwarde scheidsrechter uit Limburg besloot zondag om miserie te spelen. Daardoor is Standard de titel van meest faire ploeg voor even kwijt. Een titel waar ze al meer dan 25 jaar op wachten...