Reportage Over een topper in de Rodenbachstad

Het is 17 uur als we aan het stadion van Schiervelde aankomen. Uit de lucht valt veel nattigheid, miezerige regen. Het stadion oogt desolaat, maar binnen is er al heel wat bedrijvigheid. Enerzijds in het nieuwe businessgebouw waar nog een hoop formaliteiten geregeld moeten worden of problemen worden opgelost. Roeselare zit nu al aan zijn vierde seizoen in eerste nationale en kende in die vier jaar een enorme professionalisering. De oorspronkelijke betonnen gewelven waar de spelers uit tevoorschijn komen, zijn nu omgevormd in een volwaardige tribune, de bezoekers kunnen nu ook rekenen op zitplaatsen en voor de oorspronkelijke site is er nu een grote parking en een businessgebouw eerste klasse waardig.

Terwijl het buiten blijft regenen en de spelers aan het opwarmen zijn, is het drummen in de cafetaria. Matchsponsor Palm Breweries zorgt een wedstrijd lang voor happy hour. Eén Rodenbach vragen, twee krijgen. Door de boxen galmt ’Insomnia’ en ‘Born to be wild’, enkele liedjes gekozen door Vincent Provoost, die het tegen zijn ex-club mocht opnemen. Enkele dagen eerder zat hij nog in Jan Breydelstadion om de tegenstander van vandaag aan te moedigen. Het kan vlug keren.

De regen verpest de sfeer niet. Kort voor de aftrap laten beide supportersclans zich horen. Die van Roeselare lekker overdekt, die van Club Brugge al drijfnat. Het leven van een supporter kan hard zijn. De eerste helft ging het goed heen en weer. Die van blauw-zwart lieten zich al eens horen, dan was het de beurt aan ‘Roslar Army’, het supporterscollectief van SV Roeselare.

Roeselare is een stad met traditioneel ook veel Club Brugge-supporters. En ondanks dat er streng toegezien werd dat er zo weinig mogelijk supporters van de Brugse club op de thuistribune zaten, waren er toch een hoop door de mazen van het net geglipt. Dat werd duidelijk in de 23e minuut toen de blauw-zwarte aanhang traditioneel aftelde en zijn overleden held François Sterchele eerde. Overal in het stadion kon je geklap en gezangen horen. De thuisaanhang hield zich respectvol een minuut stil.

Beide ploegen gingen met 0-0 de rust in. Club kreeg enkele kansjes, maar Sierens redde goed. Aan de overkant probeerde de thuisploeg er af en toe gevat uit te komen, maar de laatste pass was onvoldoende om Dissa of Thompson te bereiken. In de tweede helft verhoogde de spanning heel wat, mede door de rode kaart voor Goossens die scheidsrechter Wouters tot schietschijf degradeerde. ‘Geeft em ne sjoal van blauw en zwart’ was maar één van de antwoorden op het onrecht dat hen schijnbaar aangedaan werd.

Naar het einde van de wedstrijd toe rees de hoop in Schiervelde. De ploeg kwam er amper nog uit, maar toch stond het nog steeds 0-0. De Brugse aanvallers leken de bal niet tussen de palen te krijgen. Groot was de verslagenheid dan ook toen Chavez enkele minuten voor tijd een perfecte voorzet kon afleveren, die Akpala kon binnen koppen. De Brugse supporters en spelers drijfnat, maar in extase. Voor de spelers en supporters van Roeselare was het zondagnamiddag letterlijk en figuurlijk een koude douche.

Het is niet de eerste keer dit seizoen dat Roeselare een koude douche te verwerken krijgt. De Rodenbachclub heeft sinds speeldag 7 de rode lantaarn in handen, maar even goed kon het in de veilige buik van het klassement staan. Op de eerste speeldag van het seizoen, verdiende het meer dan een gelijkspel tegen Kortrijk, terwijl het enkele weken terug thuis tegen Lokeren een dozijn uitgespeelde kansen kreeg, een uitstekende Copa op de weg vond en uiteindelijk nog een tegengoaltegen kreeg in de slotminuut. Je zou voor minder troosteloos worden.

Roeselare is geen topper of subtopper. Daar zijn ze zich in het hartje van West-Vlaanderen ook bewust van. Zeker met een volledig nieuwe ploeg kun je geen wonderen verwachten. Het wordt sowieso pompen om niet te verzuipen voor de club, maar Roeselare is zeker meer dan de laatste plaats waard. Het is gewoon wachten op de eerste overwinning om de trein op de rails te krijgen. Zonder namen te noemen, zijn er ongetwijfeld ploegen die minder kwaliteit in huis hebben. De redding is al wat ze in de Rodenbachstad vragen. Benieuwd of het daar lukt. Door de overvloed aan Rodenbach was de kater afgelopen zondag alvast dubbel. Er rest hen nog anderhalve week om er weer te staan. (AN)