Na slecht wegwerken in de Aalborg-defensie nam Capdevila de bal in één tijd op de slof. Villarreal zette mede door deze weergaloze uithaal een achterstand in vijf minuten om in een voorsprong. Even werden de Spaanse gezangen getemperd wanneer Enevoldsen de Denen langszij bracht. De bezoekers bleken niet onterecht een plaats te hebben afgedwongen op het kampioenenbal. Dat idee begon ook door de Spaanse hoofden te spoken. Tot de pauze voetbalde Villarreal behouden en leek het te wachten op de wijze woorden van tovenaar Manuel Pellegrini tijdens de rust.

Voorzichtig en met veel respect tastten beiden elftallen elkaar andermaal grondig af. Mondjesmaat begaf de Spaanse furie zich richting de Deense zestien. Aanvankelijk zonder resultaat maar na mistasten van doelman Zaza mocht Joseba Llorente, tijdens de rust in de ploeg gekomen voor Guille Franco, de thuisploeg opnieuw op voorsprong brengen. Drie minuten na zijn eerste treffer stelde Llorente, na een knap voorbereidend werk van de net ingevallen Robert Pirès, de zege veilig(er). Na de 4-2 voorsprong leek de thuisploeg niet meer in gevaar te komen.

Na de veilige voorsprong morste de thuisploeg met de kansen. De bezoekers herstelden het evenwicht en kwamen mondjesmaat wederom in de wedstrijd. Nadat Johansson de aansluitingstreffer binnenkopte (4-3) leek het Spaanse vuur opnieuw aangewakkerd. Pirès en voor de derde maal Llorente brachten de stand alsnog op respectievelijk 5-3 en 6-3.