Heel wat opvallend nieuws de voorbije week. Wij kwamen te weten hoe het Belgische voetbal in handen van de Chinezen is. We zoeken de gelijkenis tussen Gilles De Bilde en Marcin Wasilewski. Wat is 'de muur van Spanje'? En De Bleeckere krijgt erkenning.
Chinese invasie
Je zal tegenwoordig maar als Chinees een voetbalwedstrijd in België bijwonen. Sinds de hele affaire rond Zeyun Yé enkele jaren geleden losbarstte, heeft bondsprocureur René Verstringhe (foto rechts) het dossier niet meer losgelaten. Zelfs als hij gaat slapen – en dat gebeurt toch minstens vijf keer per dag – neemt deze hoogbejaarde man het dossier mee onder de arm. Verstringhe is tegenwoordig zo achterdochtig dat hij iedere Chinees die een voetbalstadion betreedt laat checken.
Toen vorig weekend twee Chinese medialui de wedstrijd Olympic Charleroi tegen FC Luik voor de Chinese openbare omroep volgden, werden zij door een attent optredende politiemacht opgepakt. Procureur Verstringhe legde beide heren het vuur aan de schenen, zoals alleen hij dat kan, maar veel nieuws kreeg hij niet uit hen.
De Belgische competitie staat in China aangeschreven als de beste van Europa. Het is dan ook niet te verwonderen dat de Chinese tv-stations persmensen naar ons landje laten afzakken om live wedstrijdverslagen te maken. Omdat onze oosterse medemens daar nog niet zo veel ervaring in heeft, concentreren ze zich momenteel op de Belgische tweede klasse. Het niveau in de Pro League ligt zodanig hoog dat die Chinezen met moeite kunnen volgen.
Luc Woutels
Ongehoord, de reactie van Hein Vanhaezebrouck (foto links) na het uitstekende optreden van Luc Woutels in de derby tussen Club Brugge en KV Kortrijk. De KVK-trainer had het lef om scheidsrechter Woutels zomaar van partijdigheid te beschuldigen. “Dit was een blauw-zwarte arbitrage”, foeterde Heintje na afloop van de verloren wedstrijd in Jan Breydel.
Akkoord dat Woutels niet zijn beste wedstrijd floot, maar om in één adem de integriteit van blauw-zwart in twijfel te trekken, gaat mijns inziens toch wel wat ver. Vanhaezebrouck had gelijk, Woutels floot partijdig. Het waarom valt echter elders te bespeuren.
Als burgemeester van Lummen heeft Woutels heel wat connecties in China. Tijdens de bewuste match tussen Club en KVK zaten toevallig twee van zijn Chinese vrienden in de nok van het Jan Breydelstadion. Uiteraard vallen die twee in een massa van 26.000 man veel minder op dan tijdens een tweedeklassepartij die door amper 600 toeschouwers bijgewoond wordt.
Het zal jullie wellicht al opgevallen zijn dat de scheidsrechters tegenwoordig oortjes dragen, zogezegd om in contact te staan met de grensrechters en de vierde official. Vergeet het, die fluiteniers houden gewoon contact met de Chinezen die in het stadion zitten. Die fluisteren, volgens de opdrachten die zij zelf van de gokmaffia uit het land van de rijzende zon krijgen, onze arbiters in welke beslissingen zij op welk moment moeten nemen. Vanzelfsprekend moeten de heren-voetballers ook nog een beetje willen meewerken.
Woutels verdient als internationale ref 1.500 euro per wedstrijd. Dat is peanuts in vergelijking met de premie die hij uit China krijgt. Je zou als ref al gek moeten zijn als je niet eens ‘een mindere dag’ wil hebben.
Den bokser
Gilles De Bilde (foto rechts) is na bijna twaalf jaar veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding van ongeveer 15.000 euro aan Krist Porte, die hij in december 1996 met een rechtse uppercut recht het ziekenhuis insloeg.
Even recapituleren: op 21 december trekt Eendracht Aalst naar het Constant Vanden Stockstadion. Iets voorbij het uur kreeg Anderlecht een strafschop, Pär Zetterberg stond klaar om die binnen te trappen, maar De Bilde was er niet gerust in en wou er als de kippen bij zijn om een eventuele misser van de Zet recht te zetten. Dat was echter buiten Porte gerekend, want de Oost-Vlaming probeerde De Bilde met alle middelen tegen te houden. Toen Zetterberg de strafschop omzette, achtte het Ketje zijn moment gekomen. Hij draaide zich om en verkocht in ware Firmin Kretsstijl zijn opponent een stevige vuistslag.
Op dat moment wist Gilles dat zijn broodje gebakken was. Als kersvers Gouden Schoen verhuisde De Bilde in de zomer van 1995 naar het Astridpark. Daar kon hij de hoge verwachtingen echter nooit inlossen. De Ket hunkerde naar het buitenland, maar geraakte niet weg uit Anderlecht. Tot hij besliste om Porte neer te meppen.
Porte moet dit vooral niet persoonlijk nemen. Het was voor De Bilde dé uitgelezen kans om weggepromoveerd te worden. Maar Gilles had pech dat een uitstekend leidende scheidsrechter Fernand Meese niets gezien had. Gelukkig hadden de tv-camera’s alles uitstekend opgenomen zodat de aanhanger van Firmin op basis van de beelden een schorsing van drie maanden kreeg.
Anderlecht kon niets meer met De Bilde aanvangen en liet hem dan maar vertrekken naar PSV. Na tweeënhalf seizoenen Nederland mocht de man uit Zellik nog wat grof geld gaan verdienen in Engeland bij Sheffield Wednesday en Aston Villa, vooraleer hij in 2001 langs de grote poort terugkeerde naar het Vanden Stockstadion. Zijn fortuin was ondertussen al lang gemaakt. Die 15.000 euro die hij nu aan Porte moet betalen, zijn een peulschil in vergelijking met wat hij aan de transfers naar PSV en Engeland overgehouden heeft.
Den Bokser (part 2)
Het voorbeeld van De Bilde inspireerde afgelopen zondag Marcin Wasilewski. De Poolse polyglot van Anderlecht aast ook op een transfer, maar geraakt, ondanks zijn uitstekende talenkennis, maar niet weg uit Brussel. Na een langdurig gesprek met De Bilde besloot Wasyl om het er tegen Germinal Beerschot ook op te wagen.
Als slachtoffer koos de Poolse international woelwater Khalilou Fadiga. Op een gegeven ogenblik achtte Wasilewski zijn ‘moment de gloire’ gekomen en probeerde de Senegalees met een gemeten vuistslag vol in het gezicht te raken. Jammer genoeg voor de rechtsachter van paars-wit blijkt zijn bokstalent volledig in verhouding te staan met zijn kennis van vreemde talen: nihil, nada, nougatbollen.
De kans is groot dat de voormalige beenhouwer ook op basis van de beelden een schorsing aan zijn been krijgt, maar het zullen geen drie maanden zijn. Met als gevolg dat hij nog een tijdje bij Anderlecht mag blijven. Het leven van een stervoetballer kan soms hard zijn. Blijven proberen, Marcin. Volgende keer beter! Volgende week misschien, in de topper tegen Club Brugge: veel mediabelangstelling én De Bleeckere als scheidsrechter, moet dus lukken! Succes.
De muur van Madrid
Wie in Vlaanderen over ‘de muur’ spreekt, denkt nostalgisch aan de Muur van Geraardsbergen, een struikelblok dat ieder jaar door de renners in de Ronde van Vlaanderen moet getrotseerd worden. Sinds afgelopen woensdag kennen ze het begrip ‘de muur’ ook in Spanje. Het is Iker Casillas die voor de ogen van heel kijkend Europa een prachtig staaltje toonde van ‘hoe zet ik een muur bij een vrijschop’.
Het sluitstuk van Real Madrid had zich schromelijk van dag vergist. De Europese Voetbalbond (Uefa) had de Spaanse bond gevraagd of ze geen beeldmateriaal hadden van doelmannen die in de fout gaan bij het opstellen van hun muur bij een vrijschop. De Spanjaarden, als Europees kampioen, wilden de Uefa niet ontgoochelen en stemden daarin toe. Ze richtten een schrijven aan alle clubs met de vraag om zoveel mogelijk beeldmateriaal te verzamelen. Dit schrijven belandde ook bij de Koninklijke uit Madrid.
Toen Juventus een vrije trap kreeg op ongeveer 28 meter van het doel, schoot die Uefavraag door het hoofd van Casillas. Zijn medespelers waren helemaal niet op de hoogte van zijn voornemen en begrepen er geen snars van dat hij zijn muur zodanig slecht wou opstellen. Op de beelden was duidelijk te zien hoe de Madrilenen met elkaar verbaal in de clinch gingen.
Alessandro Del Pierro liet de hevige discussie volledig aan zich voorbijgaan en begreep maar niet waarom de spelers van Real hem zoveel vrijheid gaven om zijn vrijschop te nemen. Het was ongezien hoe de sterspeler van Juve zijn vrije trap, die niet eens de perfectie moest benaderen, zomaar naast de muur in het doel mocht schieten. Casillas, die zich ook nog eens verschrikkelijk slecht gepositioneerd had, bleef als aan de grond genageld staan. 0-2 voor de Italianen en boeken dicht. Met dank aan de nummer één van Europa: Iker Casillias.
Bij de Uefa waren ze maar wat blij met het beeldmateriaal dat hen zomaar in de schoot geworpen werd. De Europese Voetbalbonzen vonden het zo goed, dat ze het stante pede doorstuurden naar de secretariaten van alle aangesloten lidstaten. Casillias mag zich binnenkort aan een extraatje op zijn al vrij gespekte rekening verwachten. Jammer genoeg zag hij door zijn ondoordacht optreden wel een mooie wedstrijdpremie aan zijn neus voorbijgaan.
De Bleeckere is back
Over twee weken wordt in het Jan Breydelstadion de topper tussen Club Brugge en Anderlecht gespeeld. Man van de match wordt ongetwijfeld Frank De Bleeckere. Het Laatste Nieuws blokletterde dat scheidsrechtersbaas Robert Jeurissen “de grote middelen inzet” voor die wedstrijd. De Vlaamse kwaliteitskrant bij uitstek had nog gelijk ook. De reus uit Oudenaarde is met zijn 1 meter 90 een van de grootste scheidsrechters in België en Europa.
Voor Frankie boy wordt het een blij weerzien met beide vaandeldragers van het Belgische voetbal. Sinds de Oost-Vlaming in december 2002 volledig de pedalen verloor tijdens deze topper, heeft de Belgische Voetbalbond hem geen enkele keer meer aangeduid voor deze risicomatch. Zes jaar na datum krijgt De Bleeckere de kans om zijn huzarenstukje van toen nog eens over te doen. Ambiance verzekerd.
Jammer genoeg lopen Birger Maertens, Nenad Jestrovic en Glen De Boeck er niet meer bij, maar met Laurent Ciman, Nicolas Frutos en Marcin Wasilewski hebben zich ondertussen al anderen aangediend om de rol van protagonisten op zich te nemen.
De neutrale voetballiefhebber likkebaardt al bij de gedachte dat De Bleeckere er nog maar eens een potje zal van maken. De fans van Club en Anderlecht gruwelen ervan. Waarom mag beachboy Serge Gumienny, die de laatste jaren een abonnement had op deze wedstrijd, zijn kunstjes niet komen vertonen? We zullen je missen, Serge, terwijl jij ergens te lande VW Hamme tegen UR Namen fluit.