Anderlecht - Lokeren was een confrontatie tussen twee uitersten. De beste aanval (26 doelpunten voor Anderlecht) tegen de beste verdediging (6 tegentreffers voor Lokeren). De beste verdediging kreeg er zaterdagavond in het Astridpark twee tegen, maar trok toch aan het langste einde. De Waaslanders legden er verrassend zelf drie in het paars-witte mandje.

 

Het concept van Lokeren -en vooral van Leekens- is al langer bekend. Vanuit een goede organisatie de tegenstander opvangen en op de tegenaanval er eentje tegen de netten prikken.

Tot aan de zestien meter combineerde Anderlecht vrij aardig, maar dan stokte het. Verder dan twee kopkansen voor Guillaume Gillet en wat afstandsschoten kwam Anderlecht in de eerste helft niet.

 

 

Lokeren toonde op de counter dat het niet alleen defensieve kwaliteiten heeft en legde aardige combinaties op de mat. Zonder doelgevaar. Bij de eerste kans voor de bezoekers was het echter meteen raak. Marcel Mbayo schilderde het leer perfect op het hoofd van Maazou. De Nigerees kopte staalhard via de grond voorbij Daniel Zitka.

 

Acht minuten later verdubbelde Maazou de score -hij toornde opnieuw boven Nemanja Rnic uit en kopte zijn achtste van het seizoen binnen- en Frederic Dupré leek Anderlecht met een derde treffer na rust helemaal uit te tellen. Efficiëntie ten top.

 

 

Paars-wit knokte zich terug in de wedstrijd. De ingevallen Thomas Chatelle vond eerst nog Copa en de lat op zijn weg naar doel, Jonathan Legear, een andere invaller, kende meer geluk. Zijn schot vloog staalhard in de kortste hoek voorbij Copa.

 

Het thuispubliek leefde weer op hoop en Nicolas Frutos kopte paars-wit weer helemaal in de wedstrijd. De Argentijn verlengde een voorzet van Mbark Boussoufa in de verste hoek.  

 

 

Anderlecht probeerde Lokeren te verstikken. Gillet trapte van dichtbij recht op een zeer sterk keepende Copa. De Ivoriaan, die samen met zijn ploegmaats soms tergend veel tijd trok en het tempo volledig uit de wedstrijd probeerde te halen, onderscheidde zich nog tweemaal op pogingen van Boussoufa.

 

Paars-wit zweette en zwoegde en verdiende de gelijkmaker, maar tot scoren kwam het niet meer. Het was integendeel Maazou die nog het dichtst bij een doelpunt kwam. Hij omspeelde Zitka, maar vergat dan de bal mee te nemen. (AN)