Het was een vruchtbare week voor onze wekelijkse rubriek. Uiteraard beheersen de gebeurtenissen op het Kiel de mediaweek. Verder hebben we het, nog maar eens, over onze refs, Boussoufa de schaatser, de nieuwe Penalty Cup en Philippe Vinche.
Breda ligt niet in Antwerpen
Germinal Beerschot verloor afgelopen weekend met 1-3 van Standard. De Antwerpenaren speelden nochtans een verdienstelijke eerste helft, waarin ze niet onverdiend op een 1-0-voorsprong kwamen. De Rouches namen daarna echter de maat van hun tegenstander dankzij een doelpunt uit buitenspelpositie en een niet gefloten strafschop voor de thuisploeg bij een 1-1-stand na duidelijk handspel van Axel Witsel.
Boosdoener van de avond was – nog maar eens – scheidsrechter Stéphane Breda (foto rechts, Breda leest Tony Brogno de levieten). Ik kan de paars-witten geen ongelijk geven, Breda is een etter, een arrogante kwal die probeert om de spelers psychologisch te kraken. Met veel machtsvertoon zwaait hij met geel. Silvio Proto – nochtans niet mijn beste vriend, maar in deze zaak wil ik hem wel verdedigen – kreeg al geel onder de neus geduwd nog voor hij in al zijn furie de lijnrechter had bereikt. “We zullen het dan maar een preventieve gele kaart noemen”, bestempelde de Sporza Radioverslaggever het gele karton van Proto.
Een preventieve gele kaart??? Dus mag de scheidsrechter ook al geel trekken nog voor een speler een tackle heeft uitgevoerd. We zien het zo al gebeuren. Marcin Wasilewski, om er nu maar één speler uit te pikken, wil van ver een sliding inzetten op de doorgebroken Milan Jovanovic, maar nog voor er sprake is van een sliding weerklinkt het fluitsignaal van scheidsrechter Frank De Bleeckere. Een verbouwereerde Jovanovic beëindigt zijn actie, terwijl hij wild molenwiekend in zijn beste Engels naar De Bleeckere toe stapt, een nog meer verbouwereerde Wasilewski krijgt prompt rood omdat hij de intentie had een sliding in te zetten die Jovanovic wel eens had kunnen raken. Goed bezig mannen, zo zullen we de geloofwaardigheid van ons scheidsrechterskorps zeker verbeteren.
Na zijn zoveelste glansprestatie is Breda tot persona non grata verklaard op het Kiel. Het bestuur van Germinal Beerschot heeft de arme man laten wraken. Scheidsrechtersbaas Robert Jeurissen, weer hij, wil Breda niet de zwarte piet toeschuiven, maar legt de verantwoordelijkheid bij de grensrechters. Akkoord wat het buitenspeldoelpunt van Merci Dieu Mbokani (foto links) betreft, dat kon Breda onmogelijk zien, maar het handspel van Witsel had hij zelf wél moeten zien. “Vanuit zijn positie kon Breda de handsbal niet zien”, verdedigde Jeurissen zijn fluitenier in Het Nieuwsblad. Tuurlijk niet, een scheidsrechter wordt nooit geleerd hoe hij zich moet positioneren op het veld. Volgens mij is Breda blind, dom of van slechte wil.
Sterren op het ijs
Een opmerkelijke fase in de bekerwedstrijd tussen Anderlecht en Doornik was de wilde tackle van Embarak Boussoufa op een Doornikspeler. Uit pure frustratie – het liep weer voor geen meter bij de Brusselaars – pegelde de Marokkaanse Hollander zijn tegenstander vijf meter de lucht in.
Ik heb er al voor minder rood weten krijgen. Karel Geraerts liep vorig jaar in datzelfde Vanden Stockstadion tegen een rood karton aan na een veel minder hevige tackle op … Embarak Boussoufa. Neem het scheidsrechter Frederik Geldhof echter vooral niet kwalijk dat hij geen rood trok, je moet tegenwoordig al Wasilewski heten om rood te krijgen.
We moeten Bous zijn wilde ingeving vergeven. De Anderlechtmiddenvelder wou enkel en alleen de bal spelen. Voor de wedstrijd had hij echter een kort gesprek met Gilles De Bilde. De Ket vertelde hem hoe leuk het wel was om aan de wedstrijd ‘Sterren op de dansvloer’ deel te nemen. Boussoufa, die meer houdt van ‘Sterren op het ijs’ ziet zo’n wedstrijd ook wel zitten en wou zijn kandidatuur kracht bijzetten met zo’n lang uitgesponnen tackle.
Ook het Anderlechtbestuur is de kandidatuur van zijn goudhaantje voor ‘Sterren op het ijs’ gunstig gezind. De top van paars-wit ziet hierin de kans om zijn lichtvoetige speler van de vallende ziekte af te helpen. Een tuimelperte op de ijspiste zal Boussoufa’s broze lichaam geen deugd doen, hij zal moeten leren om zich recht te houden. De tegenstanders van de vicekampioen hebben aan de programmamakers gevraagd om een soort backlijn op de ijspiste aan te leggen. Als Boussoufa daarin valt, zou hij onmiddellijk het programma moeten verlaten.
Jovanovic de Kosovaar
Dat publiek van Germinal Beerschot toch. Afgelopen weekend bejubelden ze 90 minuten lang Milan Jovanovic van Standard. De supporters van de Ratten waren zo onder de indruk van de spits, dat ze een hele match lang naar zijn politieke achtergrond verwezen. Net als Jovanovic wil het Germinal Beerschotpubliek de onafhankelijkheid van alle vrije staten bevorderen.
Jovanovic, enorm gesteld op zijn eergevoel, wist de spreekkoren wel te appreciëren en scoorde voor zijn hartverwarmende publiek de 1-2. Het Beerschotlegioen bleef maar doorgaan met “Kosovo” te roepen. Toen Jova op het einde van de match een applausvervanging kreeg, stak hij drie vingers op naar het publiek. “Een SERVISCH teken dat staat voor spirit, kracht en overwinning”, lichtte de perfect Engelstalige spits zijn gebaar toe op Sporza. Waarschijnlijk bedoelde hij “spirit, kracht voor onafhankelijkheid en overwinning”.
Penalty C(L)up
Vanaf volgend seizoen worden ook punten gegeven op basis van het aantal strafschoppen dat een ploeg krijgt. Club Brugge heeft duidelijk weet gekregen van de plannen van de Profliga, waardoor ze nu al volop aan het oefenen zijn. Bij blauw-zwart moeten gedacht hebben: “Als het met het veldspel niet lukt, dan moet het maar op een andere manier.”
Tegen Charleroi kregen de Bruggelingen al hun zesde elfmeter in elf wedstrijden. Een terechte beslissing overigens van een uitstekend leidende Joeri Van De Velde. De steltenloper uit Brabant beoordeelde de fase schitterend waarbij Joseph Akpala door zijn ex-ploegmaat Mahamadou Kere liefdevol werd geknuffeld.
Van De velde wou de wedstrijd duidelijk eindigen met een minimaal aantal gele kaarten. De verscheidene aanslagen op Nabil Dirar werden door de arbiter niet bestraft. Toen het de Marokkaanse Belg allemaal te veel werd, trapte hij na op zijn belager. Van De Velde, die er quasi met zijn neus op stond, gebaarde onmiddellijk dat er niets was gebeurd. “Ik zijn de Joeri en ik wil aangesproken worden als de Joeri”, riep hij de spelers toe. “Ik zorg voor de veiligheid op dit terrein. Als er problemen zijn, dan los ik die op mijn manier op.”
Ook de catchgreep van Jeroen Simaeys zag Van De Velde door de vingers en de fout op Stijn Stijnen voorafgaand aan de 1-0 wou de scheidsrechter met een onberispelijke staat van al helemaal niet fluiten.
In ieder geval, Club is goed op weg om de – voorlopig nog officieuze – penaltycup 2008-2009 te winnen. Eindelijk wordt de jarenlange hegemonie van Anderlecht doorbroken. Paars-wit had al jaren een abonnement op die trofee, maar daar lijkt dit seizoen een einde aan te komen.
Boliviaanse vechtkunstenaars
In Bolivië hebben de spelers een nieuwe schietschijf gevonden: de politie. Vechtpartijen tussen spelers onderling en tussen spelers en scheidsrechters zijn niets nieuws in het Zuid-Amerikaanse land, maar tegenwoordig viseren de spelers ook al de arm der wet. In de strijd om een ticket voor de Copa Libertadores (de Zuid-Amerikaanse Champions League) zorgden kampioen Aurora en Wilstermann voor heel wat tumult. Eduardo Zenteno van Aurora weigerde, nadat hij rood had gekregen, op eigen houtje het veld te verlaten na een rode kaart. Hierdoor kwam de politie het veld op om de speler naar de kleedkamers te begeleiden. Het hek was helemaal van de dam toen zijn ploegmakkers hem letterlijk een handje kwamen helpen.
Er ontstond een massale vechtpartij tussen de ordehandhavers en spelers. De aanleiding is echter niet de rode kaart van Zenteno, maar wel de drugsrazzia die de flikken eerder op de week hielden in de dancing waar de Auroraspelers dagelijkse klant zijn. De voetballers pikten dit niet, want bij de razzia werd een heel grote hoeveelheid poeder in beslag genomen. Hierdoor kwam de terreinverzorger van Aurora in de problemen, want hij had geen voorraad meer om de lijnen te trekken op het veld.
Uiteindelijk bleken enkele bevriende spelers van de Argentijnse nationale ploeg, op initiatief van nieuwbakken bondscoach Diego Armando Maradona, bereid om hun eigen poeder af te staan zodat het terrein kon afgebakend worden. Maradona zelf zou naar verluidt de grootste bijdrage geleverd hebben. De spelers van Aurora waren het optreden van de ordehandhavers in hun favoriete dancing nog niet vergeten, waardoor ze tijdens de match tegen Wilstermann hun kans schoon zagen om de machthebbers eens een lesje te leren. Mocht het nog iemand interesseren, Aurora won met 1-0.
Harm versus Albert
Harm Van Veldhoven en Albert Cartier, twee trainers in nood: twee verschillende manieren waarop ze tegenover hun nalatige spelersgroep reageren. Daar waar Harm in de leer is geweest bij Valère Billen, auteur van het boek ‘De vier muren van de kleedkamer’, bereidt Albert rustig de 20 km van Tubeke voor.
Van Veldhoven zag het niet meer zitten na de 1-4-optater die Germinal Beerschot in de beker kreeg van derdeklasser Racing Mechelen. Gezien wat voor een brok ellende daar na het laatste fluitsignaal op de bank zat? Een man, het hoofd in zijn handen, getekend door de uitermate zwakke prestatie van een bende leeglopers die hun trainer in de steek lieten.
Enkele dagen voordien was Harm bij Billen langs geweest om hem te vragen wat hij moest doen met een spelersgroep die niet meer voor hun trainer wil werken. Valère had hem zijn laatste nieuwe boek meegegeven. Moraal van het verhaal: opsluiting en bezinning binnen de vier muren van de kleedkamer kunnen wonderen doen. Harm had het begrepen: toen hij zichzelf tot na middernacht eenzaam en alleen in de kleedkamer van het Olympisch Stadion had opgesloten, gooide hij de handdoek. Het bestuur doet er goed aan om Marc Brys terug naar Antwerpen te halen. Waarom, dat lezen jullie hieronder. Va bene, Harm!
Van Veldhoven was beter eens bij Brysgaan aankloppen. De éminence grise binnen het Belgische trainersgild had hem veel kunnen leren. Brys, de meester der psychologische spelletjes, motiveerde ooit zijn groep door voor een wedstrijd tegen eeuwige rivaal Antwerp doodleuk een kabouter in de kleedkamer op de Bosuil te plaatsen, verwijzend naar de kleine gestalte van zijn spelers. Die vernedering raakte de Germinal Beerschotspelers tot in het diepst van hun hart en ze speelden voor hun leven. Resultaat: Antwerp werd in eigen huis met 0-4 vernederd. Misschien had Van Veldhoven moeten proberen om een lijst met ploegen uit de tweede klasse aan het bord te hangen, met daartussen de naam ‘Germinal Beerschot’.
Albert Cartier pakt de malaise van zijn ploeg helemaal anders aan. Geen handdoeken die gegooid worden, neen, werken moeten zijn spelers doen. Cartier, van nature uit een langeafstandsloper, focust zijn ploeg helemaal op de 20 km van Tubeke. Als voorbereiding op de trainingen laat hij zijn spelers eerst een uitwedstrijdje tegen een eersteklasser spelen. Na een lange en vermoeiende busrit begint het hard labeur pas: een nachtelijke stratenloop door Tubeke. Subliem van de Fransman: wedden dat een van zijn spelers het podium van deze prestigieuze loopwedstrijd haalt? Of zijn ploeg in eerste klasse blijft, is een andere, maar minder belangrijke, vraag.
Philippe Poll of Graham Vinche
Philippe Vinche is het beu om tot de tweede garnituur scheidsrechters te behoren. De Waalse arbiter vindt dat De Bleeckere wel eens van zijn voetstuk mag gehaald worden en doet er alles aan om zich in de gunst van de Uefa en de Fifa te fluiten. Vinche is enkele internationale topreferees gaan bestuderen en koos uiteindelijk Graham Poll als zijn voorbeeld.
De Engelsman leidde op 22 juni 2006 de WK-wedstrijd tussen Kroatië en Australië. Na afloop haalden niet spelers het wereldnieuws, maar wel het optreden van Poll. De verwarde ref gaf Josip Simunic drie keer geel tijdens die bewuste partij.
Vinche vond dat zo’n schitterend idee, dat hij besloot om in de bekermatch tussen AA Gent en OH Leuven het huzarenstukje van Poll te imiteren. Hij sloot Lander Van Steenbrugghe bij de bezoekers pas uit na zijn derde geel karton. “Dit kan niet op dit niveau”, brieste Robert Mediaman Jeurissen. “Ik zal een hartig woordje praten met Philippe. Of er een sanctie volgt, zie ik dan wel.” Wedden dat we Vinche in 2010 op het WK in Zuid-Afrika zien. Waarschijnlijk zal de Belgische Voetbalbond enkel zijn heenvlucht betalen.