Column Speeldag 12: Topvoetbal

Iedereen keek uit naar dé topwedstrijd in België: Club Brugge - Anderlecht, of omgekeerd. Standard mag dan de laatste jaren aan een opmars bezig zijn, de Bruggelingen en de Brusselaars blijven (voorlopig toch nog) de twee grootste ploegen van het land. Gisterenmiddag was het dus weer zover, beide rivalen keken elkaar in de ogen. De interviews op voorhand voorspelden eerlijk gezegd weinig goeds: Jacobs was tevreden met winst, ook al zou Anderlecht geen bal raken. De gedachte alleen al deed de Anderlechtsupporter huiveren. Foutje van Ariël, zoiets zég je gewoon niet als Anderlechttrainer. Ook langs Bruggezijde weinig opwindende interviews, het leek wel alsof beide ploegen zich niet zo hard interesseerden voor deze wedstrijd.

De wedstrijd zelf begon flitsender dan de ogen van Emilio Ferrera en Jos Vaessen samen. Eerste actie en bam, meteen een doelpunt, getekend door 'den dikke van Ninove', ook gekend als Wesley Sonck. Klein foutje van Arnold Kruiswijk, die eindelijk eens een basisplaats kreeg van Ariël Jacobs. Daniël Zitka was deze keer echt wel kansloos. Na de wedstrijd ging ons medeleven niet zozeer uit naar Frutos die dom geweest was, Simaeys die het klootzakje had uitgehangen of De Bleeckere die het alweer bij momenten volledig mis had in een Belgische topwedstrijd. Wel medelijden voor de doelman van Anderlecht: niet één redding uit zijn handschoenen moeten schudden, wat sta je daar dan te doen als doelman? Het ergste is dat hij dan wel een bal uit zijn netten moest vissen na amper vier minuten, het leven kan hard zijn.
Om daar verder op in te gaan: wij vinden het redelijk triestig dat Club Brugge in een thuiswedstrijd tegen een fel geplaagd Anderlecht amper éénmaal een bal tussen de palen krijgt op een hele wedstrijd. En nee, dat is geen controlevoetbal, Club kon/kan gewoon niet beter en dat was niet alleen gisteren zo. Het compliment is dan wel dat de graad van efficiëntie de volle honderd procent bedraagt. Anderlecht daarentegen speelde gisteren net zijn béste wedstrijd van het seizoen. Dat na een thuisnederlaag en op het veld van de leider, ook dat verdient een compliment.
 
Ja, we kunnen best positief zijn, het was een goede topper, vooral de eerste helft omdat Club toen nog kon meevoetballen. Na de pauze was Anderlecht duidelijk baas, maar wilde de bal er maar één keer in. Anderlecht kan zich optrekken aan het resultaat en aan het spelniveau, Club kan nog steeds zeggen dat het aan de leiding staat en nog maar één keertje verloren heeft.

Standard beet zijn tanden stuk op Lokeren, dat misschien wel onverwacht de rol van scherprechter zal gaan uitoefenen tegen de 'grote' ploegen. Ook dit was een goede wedstrijd: Standard baas voor de rust, de thuisploeg erna. Beide topschutters kwamen tot scoren en iedereen was tevreden, al miste Standard wel de kans op de leidersplaats.

Nog ander topvoetbal uit onverwachte hoek: ook de stille Kempen laat weer van zich spreken. Westerlo dus. Fris voetbal, bij momenten oogstrelend en dat met beperkte middelen. Kijk eens, een prachtige gedeelde tweede plaats met Standard en het is zeker niet gestolen. Volgende zaterdag trekt Jan Ceulemans met zijn bende naar het Vanden Stockstadion. Als beide ploegen dan kunnen brengen wat ze deze speeldag op de mat legden, hebben we geen reden tot klagen. (AN)