Toch had Brussels, dat door het puntenverlies van enkele concurrenten een goeie zaak kon doen in het klassement, het knap lastig met de ploeg uit de Oostkantons. Het stond bij de rust zelfs op achterstond, maar een flitsend eerste kwartier van de tweede helft volstond om de scheve situatie recht te zetten.

Brussels kon niet rekenen op de geblesseerden Culek en Fellahi en de geschorste Le Postollec, waardoor de jongelingen Dellevoet, Nollevaux en Anthony Cabeke alledrie in de basis stonden. In de eerste periode had de thuisploeg doorlopend balbezit en veldoverwicht, maar de mannen van Grosjean konden dat te weinig omzetten in doelgevaar. Eupen daarentegen was een pak efficiënter: op het kwartier brak Mornar door op rechts, en zijn lage voorzet werd door Evertz in doel geschoven (0-1). Een aangeslagen Brussels drukte het compacte Eupen nadien terug op de eigen helft, maar dat resulteerde te weinig in doelgevaar. Bij de tweede aanval van de bezoekers was het ei zo na opnieuw raak, maar ditmaal ging de bal over. Op slag van rust bracht Tohoua Brussels bijna opgelijke hoogte, maar zijn vrije trap spatte uiteen op de dwarsligger.

De rood-zwarten kwamen erg gemotiveerd uit de kleedkamers, en dat resulteerde in een ware belegering van het doel van Debaty. Na nog geen vijf minuten ging een kopbal van Sanogo, na een hoekschop van Zola, via een Eupens hoofd in doel (1-1). Een verdiende gelijkmaker, en Brussels ging meteen op zoek naar een tweede treffer. Dat kwam er een dikke vijf minuten later, toen Lutula van dichtbij een knappe voorzet van Kipoy in doel verlengde (2-1). Nadien lieten de hoofdstedelingen het initiatief aan Eupen, maar buiten enkele hoekschoppen en vrije trappen konden de Panda’s nooit echt het doel van Werner bedreigen. De beste kansen waren nog voor Brussels, via onder andere Lutula en vooral Sanogo, die eerst knap Debaty omspeelde, maar dan voor een leeg doel te lang wachtte, waardoor een teruggekomen verdediger de bal alsnog in hoekschop kon tackelen. Uitstel, maar geen afstel, want in de slotminuten werd Lutula in de zestien neergetackeld door Langueh, en Zola zorgde vanop de stip voor de definitieve beslissing (3-1).