In deze vierde compilatieaflevering van mediaweek staan centraal: de terugkeer van Frutos, de nieuwe functie die voor Johan Boskamp weggelegd is, Jos Vaessen die toeleeft naar de topper tegen Standard en de omgang van Valère Billen met zijn spelers.
Hét nieuws van begin oktober was de terugkeer van Nicolas Frutos. De Argentijn liep in augustus een zoveelste blessure op en vertrok naar Argentinië om zich daar door een zeker dokter Mendoza te laten verzorgen. Coach Ariël Jacobs reageerde allerminst euforisch op de terugkeer van Frutos.
Groot nieuws deze week: Nicolas Frutos is weer in het land. De ‘Reiger’ landde woensdag op Zaventem. Iedereen tevreden bij paars-wit, al kwam de reactie van coach Ariël Jacobs nogal bot over: “Ik verwacht niets van Frutos.” Menig Anderlechtsupporter fronste de wenkbrauwen bij het aanhoren van deze zin. Jacobs bedoelde uiteraard: “Ik verwacht niets speciaals van Frutos.”
Dat klinkt al veel beter, want het is nooit anders geweest. Wat zou je kunnen verwachten van iemand van een dubbele meter, ongeveer 100 kg, met lang haar en oorbellen? Toch niet dat hij de bal vanuit de lucht doodlegt op zijn wreef, vanuit stilstand plots drie, vier man dribbelt om dan de uitkomende doelman met een enig mooie lobbal te verschalken? Neen, Jacobs verwacht van Frutos gewoon hetzelfde van altijd: minstens vier ellebogen per match uitdelen, op de drie wedstrijden die hij binnenkort zal spelen minimaal drie keer op de goede plek staan en maximaal drie trainingen per week afhaspelen. Daarna mag ‘el goleador’ met een gerust gemoed weer naar de ziekenboeg.
Jacobs ging nog een stap verder en verviel bijna in grootspraak. “Waarom zou ik specifiek op Frutos wachten? We hebben de beste aanval van België. De sterkte van Anderlecht moet het collectief zijn.” De beste aanval van België, mathematisch gezien heeft de Diegemnaar gelijk: met zestien doelpunten voor doet geen enkele andere Belgische ploeg momenteel beter en dan te bedenken dat driekwart van zijn spitsen in de lappenmand ligt. Kanu, Mattias Suarez, Jonathan Legear, Frutos. Wat gaat dat worden als ook die allemaal fit zijn? Man man, België zal te klein worden voor paars-wit. Gelukkig hebben ze nog de Europese wedstrijden, al vond ik hun uitslag nergens terug vorige week. Waarschijnlijk een vergetelheid van de media.
Johan Boskamp heeft een nieuwe roeping gevonden: acteren. De Dendercoach zal in de nieuwste film van Kabouter Plop de rol van kabouter Circusdirecteur vervullen.
Hét voetbalnieuws kwam deze week toch wel uit de Denderstreek. Coach Johan Boskamp zou de rol van circusdirecteur op zich nemen in de nieuwste film van Kabouter Plop. Na eerder al volledig afgegaan te zijn als trainer van de oncoachbare FC Nerds, zoekt Bossie nu zijn heil in FC Plop. Studio 100 had rondborstige Johan liever gevraagd in de rol van kabouter Smul, maar aangezien Luc Caals, Boskamps evenbeeld, die rol reeds speelt sinds jaar en dag, laten ze de Dendercoach dan maar in de huid van circusdirecteur kruipen.
Over typecasting gesproken! Boskamp zal voor elk van zijn clowns wel een bijzondere naam hebben. Als ex-trainer van o.a. Anderlecht, AA Gent, Racing Genk, Dinamo Tbilisi en na opdrachten in de Verenigde Arabische Emiraten en Koeweit heeft de Rotterdammer al voor hetere circussen gestaan. De kinderen zullen wild zijn van hem. Na het gesnurk van Lui, de pesterijen van Klus, het gezanik van Kwebbel en de betweterijen van Plop kunnen de kleuters zich binnenkort amuseren met het gebulder van Bossie. Nog een geluk dat zijn uitspraak van de Nederlandse taal perfect is, anders zou geen enkel kind hem kunnen verstaan.
Eind oktober trok Standard naar KRC Genk. Sinds de overgang van Steven Defour van de Limburgers naar de Rouches leven beide besturen op voet van oorlog met elkaar. Vooral Jos Vaessen en Luciano D’Onofrio kunnen elkaars bloed drinken.
Vicevoorzitter van Standard Luciano D’Onofrio is door een Franse rechtbank veroordeeld tot zes maanden effectieve celstraf omdat hij tussen 1997 en 1999 verdachte transfers bij Marseille zou doorgevoerd hebben. D’Onofrio mag zich ook twee jaar niet meer met voetbalactiviteiten bemoeien.
Zondag trekt Standard naar Racing Genk. Jos Vaessen wrijft zich al in de handen om zijn goede vriend Luciano met open armen te verwelkomen. Jos heeft in hoogsteigen persoon zijn stadionspeaker naar Fadi Glor van Zulte Waregem gestuurd. De West-Vlaamse stadionomroeper joeg een goed jaar geleden heel Luik in de gordijnen met een controversiële reclameboodschap. Omdat we bang zijn van de Luikse maffia en ook geen tuinhuis nodig hebben om ons te verbergen, herhalen we die boodschap niet.
We geven jullie wel graag de versie mee die Jos Vaessen zijn stadionspeaker zondag oplegt. “Zit de Luikse maffia achter uw spelers, verwarm uw stadion dan met radiators van Vasco. Uw spelers zullen een warm gevoel voor uw club krijgen en er nooit meer weg willen.”
D’Onofrio, die toch geen jota Nederlands begrijpt, zal er niets van verstaan. En de Standardsupporters, van nature uit de supporters met het grootste relativeringsvermogen in België, zullen er zeker kunnen om lachen. Joske heeft de koffie en de flessen cyaankali al laten klaarmaken. Het traditionele vuurwerk achteraf moet het feest in Genk compleet maken.
In oktober haalde ook Valère Billen nog eens het nieuws. Billen, momenteel aan de slag als coach van degradatiekandidaat Dessel Sport in derde klasse B, pikte het niet dat zijn spelers verloren van die andere staartploeg Verviers en sloot hen tot anderhalf uur na de match op in de kleedkamer.
Je zal Valère Billen maar als trainer hebben. Telkens je als ploeg met de billen bloot gaat, heeft de voormalige succestrainer van onder andere KV Mechelen, Lokeren, Ujpest FC en STVV wel iets in petto voor zijn spelers. Het voorbije weekend verloor zijn huidige topteam Dessel in derde nationale van die andere titelfavoriet Verviers. Billen kon de nederlaag maar niet verkroppen en besliste zijn spelers anderhalf uur lang op te sluiten in de kleedkamer.
De ooit in eerste klasse gelauwerde toptrainer vond dat zijn voetballers het niet verdienden om de nederlaag in de kantine te gaan doorspoelen. Zijn spelers beginnen hem echter te leren kennen en zijn tegenwoordig op alles voorbereid. Wat arme Valère dan ook niet kon voorzien, is dat een van die gladjanussen voor de match een vat bier de douches had binnengesmokkeld. In plaats van elkaar de huid vol te schelden, wat Billen beoogd had, ontstond er een spontane party.
Billen legde zijn oor te luisteren aan de kleedkamerdeur en hoorde veel lawaai, wat er volgens hem op wees dat er stevig gediscussieerd werd. Toen die geluiden na anderhalf uur nog niet verstomd waren, besloot de getergde coach toch maar eens een kijkje te gaan nemen. De spelers betrokken hun geliefde trainer meteen bij de festiviteiten, zetten hem een feestneus en een hoedje op, staken hem een pint bier in de handen en zetten met Billen aan het hoofd de polonaise in richting kantine. Het feest zou tot in de vroege uurtjes geduurd hebben…