Analyse Inter nu al klaar voor beslissende jump

Lecce was nooit een bedreiging voor een geconcentreerd Inter, dat op verplaatsing makkelijker lijkt te voetballen dan thuis, met Bergamo als uitzondering op de regel. Schitteren was niet nodig, maar de Nerazzurri hadden de wedstrijd wel 90 minuten onder controle. Dat kan allerminst gezegd worden van de concurrentie: Juventus moest wachten tot de extra tijd om de drie punten onverdiend mee te pikken uit Catania en Milan slaagde er niet eens in om thuis de rode lantaarn Reggina opzij te zetten. Waar de challengers enkele weken terug nog volop mogelijkheden zagen, is de ambitie om de kampioen een hak te zetten toch wat afgenomen.

De overwinning van Juventus kan de Bianconeri wel een morele boost geven: na 80 minuten afzien met een man minder - Iaquinta pakte op een ongelooflijk domme manier tweemaal geel - was de winning goal van Poulsen een fameuze adrenalinestoot. Buffon pakte uit met enkele wondersaves en lijkt helemaal de oude. Amauri, die in 2009 nog niet kon scoren, verdiende wel minstens een 9 voor zijn werklust, waardoor Juventus niet helemaal op zijn eigen helft werd teruggeduwd. De kloof met Inter bedraagt wel nog steeds 7 punten: er zal een bijzonder sterk Juventus moeten opstaan om dat te overbruggen.

Ranieri (foto) was achteraf gentleman genoeg om toe te geven dat zijn team heel goed wegkwam. Ook bij een handsbal van Marchionni, waar de thuisploeg geen strafschop voor kreeg, gaf hij ruiterlijk toe dat dit altijd penalty moest zijn. Over Ranieri kan men misschien zeggen dat hij nooit iets wint, maar de man heeft stijl. Iets waar Mourinho nog heel veel van kan leren. Zelfs na een duidelijke overwinning laat de Portugees het niet na om een sneer richting arbitrage te geven. Steeds weer ziet hij de scheidsrechters zijn Inter benadelen. Toegegeven: Ibrahimovic werd wel degelijk foutief gestuit in de zestien en Inter moest een strafschop krijgen i.p.v een gele kaart voor de Zweed. Door telkens weer over de arbitrage te beginnen, creëert de Portugees echter een onrustig klimaat en dat kan de Serie A missen als kiespijn. Bovendien focust hij steeds op de nadelen t.o.v. zijn team, over de voordelige beslissingen zwijgt hij wijselijk ...

Milan bewees andermaal dat continuïteit het grote manco is. Niet winnen van de allerlaatste, in eigen huis: daar zijn geen excuses voor. Tot overmaat van ramp viel Kakà voor 2 weken uit waardoor hij de stadsderby van volgende week zeker mist. Die derby is de allerlaatste kans voor Milan om zich in het titeldebat te mengen, maar zelfs een klinkende overwinning van de Rossoneri garandeert niets, dat is intussen wel duidelijk.

Roma deed een uitstekende zaak met het oog op de vierde plaats: revelatie Genoa werd met een droge 3-0 naar huis gestuurd. Voorlopig moeten de Romeinen enkel nog Fiorentina voor zich dulden op die belangrijke vierde stek: de Viola haalden het onverdiend van Lazio, dat ondertussen al is weggezakt naar de middenmoot, na een veelbelovende competitiestart.

Hetzelfde lot is Napoli beschoren: de Azzurri verloren in Palermo en staan slechts achtste. Enkele weken geleden leek Napoli nog een belangrijke kandidaat voor de topvier, nadat zelfs over hun scudettokansen was gediscussieerd. In het altijd woelige Napels moet coach Reja (foto) wellicht al op zijn tellen beginnen passen. De heetgebakerde aanhang eist prestaties en ook voorzitter de Laurentiis is brandend ambitieus, hoewel hij de eerste was om de speculaties over de scudetto de kop in te drukken. Met een plaats in de middenmoot kan echter niemand tevreden zijn.

Onderin raakt Torino niet weg: de Granata leken op weg om een uitstekende zaak te doen in een rechtstreekse degradatiestrijd met Chievo, maar de 1-0 stand werd nog ongedaan gemaakt. Reggina blijft afgescheiden laatste en tussen Torino en Chievo, samen op plaats 18, en Bologna en Lecce is er al een driepuntenkloofje.