Column Speeldag 22: Paradijs

Racing Genk kwam winnen in het Jan Breydelstadion. Volgens velen op een diefje. Trainer Van Geneugden wou niet toegeven dat ze het bij de Limburgers gestolen hadden. Woorden als 'diefje' en 'gestolen' spreekt de oefenmeester liever niet meer uit, u weet wel waarom. Gewoon 'gewonnen' dus. Zelfs op de fotografen wou Van Geneugden niet wachten, zo dronken van blijdschap was hij. Een gevleide zege dus. Nee, toch niet. Club mocht dan wel een ruime voorsprong in balbezit hebben, meer échte doelkansen dan Genk hadden ze niet.

Speelde Club goed? Ja, tot aan het strafschopgebied van de tegenstander. En als ze daar dan toch eens ingeraakten, was het een paradijs voor het festival aan duiken van Dirar en Dahmane. 1 keer had het strafschop kunnen zijn, maar dan besef je wel waarom Vebist het niet floot, de rest van de schwalbes indachtig, triestig dat een topclub het zo wil proberen, de cadeautjes van eerder dit seizoen indachtig. Woelwater Dahmane kreeg dan ook terecht een geel karton onder de neus geduwd.

Bij Genk was Joao Carlos dan weer de stofzuiger van dienst, bijgestaan door een heel secure Verhulst en een sterk counterende Huysegems en De Mul. Twee aankopen die in de eerste echte topwedstrijd beslissend zijn, men kan er alleen maar van dromen. Voor de rest moet Genk nu wel proberen te bevestigen en beter spelen, want het middenveld werd stevig overrompeld door dat van Club Brugge.

Landskampioen Standard bevond zich ook in het paradijs. Een simpele 4-0 tegen Tubeke. Was er ook maar iemand die twijfelde dat Standard de promovendus zou overrompelen ? De schorsingen van enkele belangrijke spelers zijn totaal geen probleem tegen dat soort ploegen. Laten we zeggen dat dat die schorsingen bewust tot stand zijn gekomen met het oog op de kraker van komende zondag tegen Anderlecht.

Een dartelend Standard en ook nog eens een scherp Anderlecht vanaf de eerste minuut, dat was ook al van vorig jaar geleden. Een terechte overwinning waar niets op af te dingen viel, het is dan ook een deugd om tegen Charleroi te mogen spelen, een ploeg die aanvallend niets voorstelt en er defensief maar op los blundert, dit Charleroi kan zich alleen redden door de zwakheid van de ploegen die nog achter hen staan. Blijven ze in het paradijs van eerste klasse of de hel van tweede? (GD)