Column Speeldag 25: Wonderweekend

Zowel kampioen Standard, competitieleider Anderlecht, het achtervolgende Club Brugge, het zwalpende Racing Genk als het sterk terugkerende AA Gent, de volledige top vijf dus, ging met de volle buit aan de haal, de ene al wat verdiender dan de andere.

De voorspellingen waren duidelijk: Standard zou Bergen overrompelen, Anderlecht zou het heel moeilijk hebben tegen Zulte Waregem en Cercle was klaar om Jacky Mathijssen de doodsteek tussen de ribben te porren.

Allemaal fout. Wonderbaarlijk, kampioen Standard had heel veel moeite met de hekkensluiter van over de taalgrens. Het bevrijdende doelpunt viel dan ook pas in de absolute slotminuten. Dubieus? Toch een beetje. De rode kaart voor Jarju was een lachertje, zeker als je weet dat even daarvoor eenzelfde fase niét bestraft werd voor Standard. Ook het afgekeurde Bergense doelpunt was millimeterwerk en zeer twijfelachtig. Aangezien de VRT het niet nodig vond deze fase in de samenvatting te tonen, veronderstellen wij dat het doelpunt terecht werd afgekeurd. Het mocht een wonder heten dat de klutsbal van Witsel zijn weg richting de netten vond, een driedubbele poging zowaar. Weinig om tevreden over te zijn bij de Luikenaars deze speeldag.

Ook in het Astridpark vond een wonder plaats: thuisploeg Anderlecht startte scherp en snedig, was fel in de duels en kwam  al snel op voorsprong, tegen de gewoonte van het Huis in. Tom De Sutter stak zijn lang been uit en hopla, alweer gescoord in paars en wit. Na de 2-0 nam de leider gas terug, maar Zulte Waregem was verrassend genoeg nooit in staat om een vuist te maken. Bij Anderlecht heerste Lucas Biglia, het onderwerp van kritiek de laatste maanden. We zijn het er over eens dat hij geen progressie meer maakt en veel te veel in de schaduw van leider Polak staat, maar wat de Argentijn zaterdag liet zien deed de vele Anderlechtsupporters weer deugd aan de ogen. Ook Iakovenko greep zijn kans en voetbalde aardig mee, al is zijn egoïsme nog een te groot manko. Het zou ons dan ook verbazen mocht hij in de basis blijven staan als Legear weer op en top fit is.

Op zondag in de vooravond zagen we eveneens een paar wonderen. Hoe kan het nu dat Westerlo niet gescoord heeft? Correctie, ze hebben tweemaal gescoord waarvan één keer onterecht. Tel daar een karrenvracht gemiste open kansen bij en je verliest onverdiend een thuiswedstrijd. Nochtans is Westerlo een ploeg met een meer dan behoorlijke thuisreputatie.

Het wonderweekend werd helemaal compleet tijdens de Brugse derby. Een compleet losgeslagen Cercle tikte stadsgenoot Club van het kastje naar de muur tijdens de eerste twintig minuten. Het was zelfs de vraag wié er nu eigenlijk de topploeg was en wie de subtopper. Hoeveel kaarsen zijn er gebrand voor Stijn Stijnen? En hoe opzettelijk miste die andere Stijn, De Smet, grote kansen die zelfs een Théréau niet zou missen? Al is dat laatste wel een gewaagde uitspraak. Tot Wesley Sonck tot tweemaal toe zijn duivels ontbond en voor het eerst een bal (goed) raakte. Stil waren ze plots bij groen en zwart. Vanaf dan domineerde Club de wedstrijd, alsof ze simpelweg op kampioenenniveau een degradatieploegje wegtikten.

Volgende speeldag wordt alweer een beetje cruciaal: Anderlecht gaat op bezoek bij ploeg in vorm KV Mechelen, Standard krijgt Racing Genk over de vloer en Club Brugge ontvangt de vrienden van AA Gent. (AN)