Column Speeldag 27: Stramienen

Het scenario van deze titelrace: ploeg A verliest en verspeelt de leiding aan ploeg B, de week nadien is het juist omgekeerd. Er wacht ons nog eens een spannende competitie, maar dit is de zwakste in jaren. Zoals gisteren te horen was in Studio 1 hebben Anderlecht en Standard nú al vijf wedstrijden verloren, en er zijn nóg zeven wedstrijden te spelen. We stevenen af op een negatief record wat de kampioen betreft. Wie heeft er nu eigenlijk de beste papieren? De kansen wisselen elke speeldag, dus een voorspelling valt er absoluut niet te maken. Wat wel zeker is, zijn de wekelijkse stramienen.

Bij Anderlecht is het duidelijk: geen inspiratie, geen mentaliteit, geen leider, geen acties. Waar is het Anderlecht van de tweede helft tegen Standard naartoe? In Brussel waren ze zaterdag op hun hoede en niet gerust. Germinal Beerschot had dit jaar nog niet verloren en was aan een serieuze opmars bezig. Bij paars-wit waren er redelijk wat afwezigen door blessures en schorsingen. Anderlecht won, met dank aan de onkunde van de Antwerpse spitsen en het medelijden van ex-aanvoerder Bart Goor. Dat had doelman Proto niet, hij toonde tegen en aan zijn werkgever dat hij klaar is om volgend seizoen eerste doelman te worden in de hoofdstad. Ook Hernan Losada spaarde zijn vorige ploeg met veel te veel slechte acties en een schitterende krulbal op de paal.

Dat uiteindelijk een non-voetballer als Wasilewski de ban moet breken zegt genoeg over het huidige Anderlecht en zijn 'beslissende' spelers. Boussoufa is belangrijk met zijn goals en assists, al speelt hij gewoon te vaak onder zijn niveau, zeker als we zien hoeveel hij verdient. Geen leider haalden we al aan, zeker Deschacht niet. Klungelend als vanouds en met zijn armen zwaaien, daarbij de ploegmaats de les lezend, zonder eerst naar zichzelf te kijken. Misschien is Polak wel de geschikte aanvoerder, maar dan moet hij tackles zoals vorige zaterdag wel achterwege laten.

Ook het stramien bij Club Brugge is al maanden (jaren) hetzelfde. We kunnen hier bovenstaande alinea over aartsrivaal Anderlecht gewoon kopiëren, alleen met andere namen. Club kroop weer door het oog van de naald, Sonck was de redder in nood, Jacky mag nog even aanmodderen en de verdediging stond weer zo wankel als een grassprietje in de wind. Een snelle 0-2 op Kortrijk is nochtans niet iedereen gegeven, net als je denkt dat de Brugse trein vertrokken is, houdt hij alweer halt in Loppem aan het nieuwe stadion. Met andere woorden: er komt niks van. Zou een nieuwe trainer het allemaal kunnen veranderen? We twijfelen, zeker als er achterin geen gerichte versterking komt, voor de rest kunnen ze bij blauw-zwart nog wel een paar jaren verder.

Standard ging de boot in bij buur Charleroi, iets wat niemand voorspeld had denken wij zo. De laatste vlotte zege van Standard dateert al van tegen Cercle, maar dat is al geen waardemeter meer de laatste maanden. Cercle kon in 2009 alleen nog maar winnen van... Anderlecht. Nochtans geen gemisten bij Standard, op Sarr na. Het botert niet meer vooraan na de Gouden Schoen. Jovanovic en Mbokani voelen zich niet gerespecteerd, bij de Serviër komt dan ook maar die transfer niet en De Camargo kan de aanval niet alleen dragen. Wie niet scoort wint niet. Gouden Schoen Witsel zit eveneens in een dipje, ondanks zijn winning goal tegen Bergen. Heel Charleroi was gisteren beducht voor dat gevaar op het einde, maar het kwam er niet. De zucht van opluchting door alles wat Anderlechtgezind was, was mijlenver hoorbaar. Zolang de bestuurskamer en spelers maar niet gaan denken dat ze goed bezig zijn... (AN)