Column Speeldag 28: Afgrond

Hallucinant, een ander woord kan je er niet voor bedenken. Standard kreeg gisteren de leidersplaats gewoon cadeau van een abominabel leidende ref Virant. Eigenlijk was het gewoon om te lachen, of te huilen zo u wil. Faris Haroun zei het al tijdens de rust: "Het is duidelijk dat Standard opnieuw kampioen moét spelen." We willen het best geloven en iederéén had die indruk. De schwalbe van Jovanovic was degoutant, de arrogantie waarmee de scheidsrechter de wedstrijd leidde in Standardvoordeel zo mogelijk nog meer. 

Wat gaat de voetbalbond hier aan doen? Gaat scheidsrechterbaas Jeurissen alwéér de verdediging op zich nemen dat de pers ‘kleine’ foutjes teveel uitvergroot? Na de wedstrijd tussen Moeskroen en Anderlecht opperde Standardbaas Pierre François dat hij een schorsing wilde voor Guillaume Gillet, na een volgens hem onterechte strafschop voor de Brusselaars wat hen behoedde van verlies. Wij kijken al uit naar de sanctie die de bobo's van de Rouches gaan opleggen aan hun Servische aanvaller.

Op tv vond men het "klasse" dat Jovanovic zich achteraf excuseerde aan Didier Dheedene. Dat vinden wij nu eens pure zever en flauwekul, hij zal best wel geweten hebben wat hij deed op de moment van zijn schwalbe. Niet de eerste keer dat hij dat doet trouwens, erg voor een speler van zijn kaliber. Dat Standard absoluut verdiend won met vlagen van erg goed voetbal (daar moeten we dan ook eerlijk in zijn) doet hier niets ter zake, als je na tien minuten rood zou moeten krijgen voor een verdediger, kan je onmogelijk zeggen dat het spelbeeld er niet anders zou uitgezien hebben.

Anderlecht kon de druk niet aan en speelde gelijk tegen Lokeren. De Waaslanders kregen niet één bal tussen de palen. De Brusselaars mochten wel blij zijn dat ref Nzolo geen strafschop floot voor het handspel van Boussoufa, De Sutter kreeg nadien een volstrekt belachelijke gele kaart wegens zogenaamd hinderen van de doelman. Ook ref Nzolo zag zwarte sneeuw op een warme lenteavond. De kleinste speler van de ploeg die in de muur gaat staan en dan nog eens met zijn arm omhoog springt, er zijn slimmere acties voor op een voetbalveld denken wij zo. 

Paars-wit verdiende wel te winnen op basis van het aantal kansen, maar net als in de heenwedstrijd was doelman Copa de boeman voor de (ondertussen) co-leider. Zo slecht was het eigenlijk zelfs niet bij Anderlecht. In de basiself stonden er maar liefst zeven verdedigend ingestelde spelers, en dat voor een ploeg die pretendeert champagnevoetbal te willen spelen. Dan zelfs nog zowel Losada, Iakovenko als Suarez op de bank laten, getuigt van slechte wil wat ons betreft. Het is duidelijk dat bij Anderlecht de elf best betaalde spelers op het veld moeten staan en niet de elf beste spelers. Het zal hen nog zuur opbreken.

Ook Club Brugge kreeg zijn deel van de scheidsrechterlijke hulp: hoe Sonck weg kon komen zonder kaart na zijn charge op Laquait is onbegrijpelijk. Alcaraz mocht onbestraft natrappen op Habibou en Klukowski kreeg geen strafschop tegen na een tackle op de kuiten van Mujangi Bia, eind tweede helft. Club had het weer heel moeilijk en won met alweer maar één doelpuntje verschil, ook in Brugge is het ooit anders geweest.

Zelfs op KV Mechelen was de verbijstering groot bij het thuisdoelpunt. Hoe kan je nu als lijnrechter niet gezien hebben dat de bal over de doellijn geweest is? Waarvoor dien je dan als lijnrechter? En waarom is Nong niet zo eerlijk om dat toe te geven op de moment zelf? Hein Vanhazebrouck heeft het scenario al klaar voor een tweede film met alle scheidsrechterlijke beslissingen tegen zijn ploeg.

Duidelijke scheidsrechterlijke hulp voor de topploegen (door incompetentie en profileringsdrang, géén omkoping, daar geloven we niet in) en onfaire spelers. Laat de voetbalbond nog meer eens nadenken waarom het Belgisch voetbal (Europees) aan de rand van de afgrond staat... (AN)