Column Speeldag 29: Verdediging
Foto: © SC
Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!
Anderlecht en Standard geven elkaar geen duimbreed toe. Het is zelfs zover gekomen dat ze nu ook al hetzelfde resultaat behalen.
Bovenaan en onderaan het klassement zijn er ook veel gelijkenissen: de eerste en de laatste twee staan samen (één punt verschil onderaan) met daarbij een kloof van ongeveer tien punten (elf bovenaan) op de volgende. Sinds gisterenavond zijn Anderlecht en Standard mathematisch zeker van Europees voetbal volgend seizoen. Dat zijn dan maar de eerste fictieve 'prijzen' die we dit seizoen kunnen uitreiken.
Standard deed dat zaterdag na een zuinige zege tegen Lokeren, dat alweer blij mocht zijn ene Copa in doel te hebben staan. Ondanks de afwezigen viel er weinig af te dingen op de zege van de Rouches, al zouden ze bij Lokeren wel iets beter met hun kansen mogen omspringen, dan had Standard het deksel op de neus gekregen, weliswaar onverdiend. De geest van Leekens zal nog een tijdje blijven ronddwalen in de Lokerse selectie: amper Belgen en liever niet verliezen dan te winnen, een mentaliteit waar we dringend van verlost moeten geraken.
De topper van deze speeldag was uiteraard die tussen de aartsrivalen Anderlecht en Club Brugge. Blauwzwart kon in zijn sterkst mogelijke opstelling starten, al twijfelen we nog steeds of Daerden werkelijk meegespeeld heeft en wat het nut is van Geraerts op de rechtsachter. Moeten we daaruit de conclusie trekken hoe slecht Ciman dan wel niet is? Arm Brugge. 'Supertalent' Kruska, eerlijk gezegd nog maar héél weinig van gezien. Vadis Odjidja had zijn terugkeer naar het Astridpark ook wel liever anders gezien. Niet alleen door de heuse fluitconcerten, als hij dan al eens een bal raakte, zeker de manier waarop zijn club stond te voetballen.
Anderlecht kon al niet meer in de tweede helft, na een verschroeiend tempo voor rust. En Club kon gewoon de héle wedstrijd niet. Laat het dan net Davy Schollen zijn, één van de meest bekritiseerde spelers van de Brusselaars, die met twee cruciale tussenkomsten onverdiend puntenverlies kon voorkomen. Eén keer kreeg Club Brugge de bal tussen de palen. Eén keer op een hele wedstrijd. Zelfs Bergen speelde beter op bezoek bij Anderlecht. Een nieuwe trainer alleen gaat de problemen bij de West-Vlamingen niet oplossen. Club heeft evenwicht in de kern nodig en een duidelijke injectie aan kwaliteit, vooral op verdedigend vlak. Want zeg nu zelf, met een Ciman, Clement, Evens en Geraerts overleef je toch niet één ronde in Europa? Hetzelfde geldt eigenlijk voor Anderlecht, ook al houden ze nu al een paar weken de nul, meestal door de offensieve incompetentie van de tegenstander.
Roeselare is de verrassing van de terugronde, vooral met dank aan aanwinsten McDonald en Perisic. Zelfs Racing Genk moest eraan geloven, al is dat tegenwoordig ook al niet meer zo'n verrassing. Bergen en Tubeke hebben hun ticket naar tweede klasse al geboekt, nu is het alleen nog wachten op Dender, Roeselare, Kortrijk en wie weet Charleroi. Roeselare kreeg al vijf wedstrijden op rij geen doelpunt meer tegen en kijk naar hun opmars. Een goede ploeg begint bij een goede verdediging, hang die spreuk maar in de kleedkamers van onze topploegen. (AN)
Standard deed dat zaterdag na een zuinige zege tegen Lokeren, dat alweer blij mocht zijn ene Copa in doel te hebben staan. Ondanks de afwezigen viel er weinig af te dingen op de zege van de Rouches, al zouden ze bij Lokeren wel iets beter met hun kansen mogen omspringen, dan had Standard het deksel op de neus gekregen, weliswaar onverdiend. De geest van Leekens zal nog een tijdje blijven ronddwalen in de Lokerse selectie: amper Belgen en liever niet verliezen dan te winnen, een mentaliteit waar we dringend van verlost moeten geraken.
De topper van deze speeldag was uiteraard die tussen de aartsrivalen Anderlecht en Club Brugge. Blauwzwart kon in zijn sterkst mogelijke opstelling starten, al twijfelen we nog steeds of Daerden werkelijk meegespeeld heeft en wat het nut is van Geraerts op de rechtsachter. Moeten we daaruit de conclusie trekken hoe slecht Ciman dan wel niet is? Arm Brugge. 'Supertalent' Kruska, eerlijk gezegd nog maar héél weinig van gezien. Vadis Odjidja had zijn terugkeer naar het Astridpark ook wel liever anders gezien. Niet alleen door de heuse fluitconcerten, als hij dan al eens een bal raakte, zeker de manier waarop zijn club stond te voetballen.
Anderlecht kon al niet meer in de tweede helft, na een verschroeiend tempo voor rust. En Club kon gewoon de héle wedstrijd niet. Laat het dan net Davy Schollen zijn, één van de meest bekritiseerde spelers van de Brusselaars, die met twee cruciale tussenkomsten onverdiend puntenverlies kon voorkomen. Eén keer kreeg Club Brugge de bal tussen de palen. Eén keer op een hele wedstrijd. Zelfs Bergen speelde beter op bezoek bij Anderlecht. Een nieuwe trainer alleen gaat de problemen bij de West-Vlamingen niet oplossen. Club heeft evenwicht in de kern nodig en een duidelijke injectie aan kwaliteit, vooral op verdedigend vlak. Want zeg nu zelf, met een Ciman, Clement, Evens en Geraerts overleef je toch niet één ronde in Europa? Hetzelfde geldt eigenlijk voor Anderlecht, ook al houden ze nu al een paar weken de nul, meestal door de offensieve incompetentie van de tegenstander.
Roeselare is de verrassing van de terugronde, vooral met dank aan aanwinsten McDonald en Perisic. Zelfs Racing Genk moest eraan geloven, al is dat tegenwoordig ook al niet meer zo'n verrassing. Bergen en Tubeke hebben hun ticket naar tweede klasse al geboekt, nu is het alleen nog wachten op Dender, Roeselare, Kortrijk en wie weet Charleroi. Roeselare kreeg al vijf wedstrijden op rij geen doelpunt meer tegen en kijk naar hun opmars. Een goede ploeg begint bij een goede verdediging, hang die spreuk maar in de kleedkamers van onze topploegen. (AN)
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief
KV Kortrijk
OH Leuven
