KKC: Fruit op alcohol en te kleine doelen voor meisjes

Terrein 30 ligt ver van het epicentrum van de Keizer Karel Cup, maar toch is er opvallend veel ambiance rond het veld. De meisjes van FC Stithos, tussen 19 en 25 jaar, creëren kans na kans. De meisjes hebben echter de spelregels duidelijk nog niet volledig onder de knie en plaatsen het leer met een niet aflatende glimlach iedere keer over of naast het doel.

“We trainen nog maar twee maanden samen”, verklaart kapitein Nathalie. “Daarvoor had nog bijna niemand tegen een balletje getrapt. Alleen Lieselot had al een jaartje ervaring. We komen vooral voor de fun. En dat lukt ons goed. We zijn de ploeg met de meeste supporters. Zelfs de scheidsrechters komen naar ons zien.”

De sympathieke meisjes van FC Stithos eindigen uiteindelijk nog op een knappe 63ste plaats. Toch nog altijd beter dan de beruchte B-ploeg van Lotenhulle. “Ik heb toch nog kunnen scoren”, lacht Nathalie. “De doelstellingen zijn bereikt.”

Fruit op alcohol

Aan de toog loop ik drie duistere individuen tegen het lijf: An-Anas, Banahn en Qui Oui ofte Pieter, Brecht en Stijn van FC Fruitentuit proberen na een zware voetbalmiddag het vochtgehalte in hun lichaam terug op peil te brengen. Als ik hun tactieken mag geloven, staan er drie uitstekende trainers voor mij en moeten Adrie Koster en Laszlo Bölöni vrezen voor hun job. Uit hun resultaten is die voetbalkennis niet meteen af te leiden. De jongens richten zich dan maar op het vrouwelijk schoon. Al blijft ook dat zonder veel succes.

Een dag later wint FC Fruitentuit – op het wandeltempo van een bejaarde met een stoma heeft de ploeg meer weg van te lang op alcohol gelegen vruchten - met 8-3 de strijd om de 133ste plaats van FC Lagoa. “De loting was dit jaar heel slecht”, verdedigt Banahn. “Al moeten we wel toegeven dat die zondag er voor ons eigenlijk teveel aan is.”

Crisisuitrusting?

Real Madrid mag dan wel bijna 100 miljoen euro op tafel leggen voor een voetballer met een roze bloem in het haar. Bij de minivoetballers is de crisis echter wel serieus doorgebroken. De Scharters zijn zelf verplicht om aan te treden in truitjes van ruim 25 jaar oud.

Wouter Moreels, een 24-jarige aanvaller die een transfer van Zottegem naar Eendracht Aalst versierde, lacht. “Het zijn truitjes van een minivoetbalploeg waar mijn vader nog mee gespeeld heeft. In 1998 is het café van de ploeg gestopt en hebben wij de truitjes overgenomen. We hebben er al zelf een paar tornooitjes mee gewonnen.”

Op de Keizer Karel Cup kent Moreels minder succes met zijn retrotruitjes. De Scharters eindigen op een ‘teleurstellende’ zestiende plaats.