Analyse Grandjean: "Moeilijk smaakt de zege zoeter"

Moeilijk, in eerste instantie door het oneven aantal ploegen, waardoor ze allemaal een ongelijk aantal wedstrijden achter de kiezen hebben. Dat verplicht ons, voetbalanalisten en liefhebbers van het spelletje, om het telraam boven te halen en min of meer realistische voorspellingen te doen, als we een beeld willen hebben van de tussenstand.

Moeilijk omdat de grote kanonnen, op Lierse na, nog niet gebracht hebben wat van hen verwacht wordt. Antwerp, Tubeke, Bergen, Dender, Brussels, United, OHL en vooral Beveren. Allemaal presteren ze onder hun niveau en slagen er niet in om hun supporters voetbalplezier te schenken. Ieder om zijn eigen reden. Slagen ze er echter niet in om zich te herpakken, dan is de titel of de eindronde niet meer dan een verre droom. En de degradatie misschien zelfs een grote nachtmerrie...

Moeilijk dus vooral voor het Beveren van Johan Boskamp. Aangekondigd als één van de titelpretedenten, bevinden de Waaslanders zich met 7 op 30 in de kelder van het klassement. De club plantte net een nieuwe multi-functionele tribune neer om de ambities van de club kracht bij te zetten. Maar de mayonaise van Bossie pakt niet. De soms kolerieke Nederlander slaagt er maar niet in om zijn zijn visie over te brengen op zijn spelers. Ze zullen in Beveren het geweer van schouder moet veranderen, maar ook dan blijft de weg naar de top lang en vol met obstakels.

Eupen, Waasland en Oostende verrassen en draaien de hierarchie helemaal om. De germanisten maakten voor het eerst kennis met de nederlaag, maar ik zie hen tot het einde meestrijden voor de eerste plaats. Het bestuur heeft er maar één doel voor ogen: de Jupiler Pro League. Ze kunnen zich niet meer verbergen achter de pseudo-hervormingen. Eupen beschikt over voldoende financiële middelen en plant nog enkele winterkoopjes. Het is aan Danny Ost om de hoge verwachtingen in te lossen.

Om af te sluiten wil ik nog één keer de rode leidraad door de tweede klasse bovenhalen. Als het voor één ploeg moeilijk wordt, is het wel voor het moedige Ronse. Eén punt op 33, dat wordt een zwaar en lang seizoen. Demotiverend en vernederend is het.

Maar beste voetbalvrienden, in voetbal is niets onmogelijk. Jullie MOETEN er in blijven geloven. Met twee gewonnen matchen zitten jullie terug op koers. Jullie hebben al van trainers gewisseld. Het is aan jullie, de spelers, om de mouwen op te stropen en karakter te tonen. Jullie coach weet wat hij doet, dus eet het gras verdomme! Hecht geloof aan de woorden van een jonge coach die deze situatie reeds gekend heeft.

En onthoud vooral dit. Net wanneer het moeilijk is, smaakt de zege des te zoeter.

Tot in het stadion,

Séba Grandjean. (AN)