Interview De Roover: "Graag terug naar België"

De Roover is voor het grote Belgische voetbalpubliek nog een nobele onbekende. Na vijf jaar in de jeugd bij Willem II debuteerde hij onder Stéphane Demol op 17-jairge leeftijd als rechtsbuiten bij Verbroedering Geel. Na een tussenstop in Westerlo vormde Guus Hiddink hem bij PSV om tot rechtsback. In zijn eerste seizoen bij de Eindhovenaren kwam hij niet in actie, maar mocht hij vanop de bank de landstitel vieren.

Daarna volgde een veroveringstocht door Nederland. Gescheurde kruisbanden veroordeelden hem tot een verhuis naar FC Eindhoven. Na een sterke passage in Sparta Rotterdam en het EK voor beloften in 2007 belandde hij helemaal in het noorden boven de Moerdijk, bij FC Groningen.

Als halve Nederlander werd De Roover zelfs al eens opgeroepen voor de nationale selecties van Oranje. “Op mijn veertiende kreeg ik een brief van de KNVB in de brievenbus. Zij wisten niet dat ik een Belg was. De club heeft de situatie uitgelegd en het probleem was van de baan.”

Twaalf jaar later vier je jouw verjaardag op de eerste training bij je eerste officiële selectie, proficiat!

“Verjaardagen vind ik eigenlijk niets speciaals. Hopelijk zullen de andere spelers er ook niet te veel aandacht aan besteden. Ik hecht er weinig belang aan. Dat is nooit anders geweest.”

Dan zullen we je maar feliciteren met je selectie. Wat is je gevoel?

“De selectie zelf was voor mij een grote verrassing. In Groningen draait het niet echt goed (Groningen staat 14de na 13 speeldagen, nvdr.). En dat hangt meestal samen met de eigen prestaties.”

Je maakte deel uit van de selectie voor het EK voor beloften in 2007 en zat in het Olympische team. Heb je je niet geërgerd dat je zolang moest wachten voor de doorstroming naar het eerste team.

“Nee. Op het EK stond ik in de basis en heb ik goed gespeeld. Sommige jongens die toen niet in de ploeg stonden, hebben al sneller de stap gemaakt. Maar dat heeft bij mij niet voor frustraties gezorgd.”

België is al lang op zoek naar een vaste rechtsachter. Zie je jezelf in staat om dat hiaat op te vullen?

“Dat is moeilijk in te schatten. Dit is toch één of twee stappen hoger dan de Nederlandse competitie. Op de Olympische Spelen heb ik met de beloften toch al tegen kwalitatief heel goede ploegen gespeeld. Dat geeft me wel vertrouwen.”

In Nederland roepen ze je al langer in de Belgische nationale ploeg.

“Daar kennen ze me ook al beter en vragen ze al lang waarom ik nog niet voor België speel. In eigen land zijn er nog maar weinig mensen waarbij de naam De Roover een belletje doet rinkelen.”

Help ze even, wie is de voetballer Sepp De Roover?

“Ik ben rechstachter. Door mijn verleden als aanvaller moet ik het veel hebben van mijn aanvallende impulsen. Ik bouw graag op. Dat is grotendeels mijn kracht. In het begin had ik het een beetje moeilijk met mijn verdedigende taken, maar dat is al veel verbeterd.”

Belgische clubs informeerden nog niet naar je. Nochtans zijn de rechstbacks in ons land niet dikgezaaid.

“Ik heb me dat zelf ook al afgevraagd en vind het toch een beetje vreemd. Ik stond in de basis op het EK voor beloften en speelde toen bij Sparta Rotterdam. Raar dat toen niemand geïnformeerd heeft. Mijn contract loopt in juni af. Ik heb nog wel een optie voor twee jaar. Ik lig er niet echt wakker van, maar ik zie een terugkeer naar België wel zitten. Groningen is vis noch vlees. Het is te ver van huis (De Roover heeft een huis in Turnhout, nvdr.) om snel even terug te keren en het is ook niet echt buitenland. Ik sta voor de keuze: ofwel speel ik dichter bij huis of ik trek naar het buitenland.”

Wat verwacht je van de wedstrijden tegen Hongarije en Qatar?

“Ik verwacht niet meteen om te spelen. Maar er zijn twee kansen, ik hoop dat ik dan toch één keer aan de Belgische supporters kan laten zien wat ik in mijn mars heb.”

Komen de familie en de vrienden zaterdag met de bus naar Gent?

“Er zullen zeker heel veel vrienden en familie zijn. Ze zijn allemaal heel fier en trots dat ik opgeroepen ben voor de nationale ploeg. Maar een bus moet je niet verwachten. Ze komen gewoon met de wagen.”

Hoe zit het ondertussen met de talenkennis? Op de Olympische Spelen verbaasde je met je kennis van het Chinees.

“Ik heb vroeger wel Moderne Talen gevolgd, maar die kennis is niet te uitgebreid. Mijn Duits blijft bijvoorbeeld heel beperkt. Ik ben er wel van overtuigd dat als ik ergens een half jaar ben, dat ik de taal dan wel machtig zal zijn. Spaans? Daar ben ik nog altijd niet mee begonnen. Ik hou wel van het Spaanse voetbal, maar het is niet met de idee om ooit in Spanje te spelen.”