Rekdal, hoe een genie overwon

Er moest nog een wedstrijd gespeeld worden om het seizoen degelijk af te sluiten hier in het hoge noorden, de bekerfinale. Kjetil Rekdal is als grote overwinnaar uit die finale gekomen.

De weken vooraf had hij veel kritiek geuit op het beleid van de Noorse voetbalbond met betrekking tot de aanstelling van de nieuwe bondscoach. Het plan van de NFF, de voetbalbond, is dat Egil “Drillo” Olsen tot 2012 zou aanblijven. Dan neemt de huidige trainer van FC Kopenhagen, Ståle Solbakken zijn taak over. Het contract van Solbakken loopt in 2012 immers af bij de Deense landskampioen.

De kritiek die Rekdal spuide ging vooral over de speelwijze van de nationale ploeg. In Noorwegen en wellicht ook buiten de landsgrenzen, is Drillo vooral gekend voor het hanteren van de lange bal en het stug verdedigen. Ik heb enkele wedstrijden van de nationale ploeg gezien en ja daar komen inderdaad regelmatig lange ballen in voor. Anderzijds zag ik ook wel dat ze proberen te voetballen.

Mijn ex-ploegmaat liet in de kranten optekenen dat Solbakken bij FCK dezelfde speelwijze aanwendt als Drillo bij de nationale ploeg. Volgens hem is dat zo nefast voor het Noorse voetbal dat de opgelopen achterstand met de andere landen bijna niet meer goedgemaakt kan worden.

Rekdal is een man die geen compromissen sluit, hij heeft zijn visie en daar wijkt hij niet of nauwelijks van af. Dat is zo geweest als speler destijds bij Lierse en ook nu nog in zijn carrière als trainer. Ik persoonlijk heb daar geen enkel probleem mee maar ik kan me inbeelden dat sommige mensen zich daar aan storen. Kjetil heeft een ijzersterke persoonlijkheid waardoor hij kritiek makkelijk van zich kan afzetten.

De kranten wisten zijn mening maar al te goed te ventileren in de kranten en zo ontstond er een ware hetze waarbij verschillende bekende koppen, voetbalanalisten, bestuurders bij de voetbalbond, trainers enz… hun duit in het zakje deden.  

Nu over de bekerwedstrijd zelf. Als het ging om supporterselftallen, dan werd die overduidelijk gewonnen door Aalesund. Zij hebben thuis gemiddeld 10.000 fans op de tribune zitten, tegenover Molde dat op amper 5000 fans kan rekenen. Op papier had Molde de beste kansen in deze partij. De ploeg had een ijzersterk seizoen gespeeld en was tweede geworden in de Tippeligaen, na Rosenborg. Aalesund heeft lang tegen de degradatie moeten vechten en wist zich in eerste klasse te handhaven via kwalificatiematchen.

Het werd een match tussen twee aartsrivalen, een ware derby. Er zat dan ook veel dramatiek in deze finale die uiteindelijk met strafschoppen beslecht werd en daar trok Alesund, via een treffer van Amund Skiri, aan het langste eind.

Kjetil kreeg veel lof voor de manier waarop hij de ploeg tegen Molde liet spelen. De ex-Lierse speler heeft altijd al geweten hoe een uitspraak kan vergroot worden in de kranten, zo liet hij optekenen dat hij de lof die hij kreeg in de kranten verdiende, het was een geniale aanpak van de ploeg en de match vond hij zelf. Ook tijdens de viering met de supporters ontglipte hem deze uitspraak nog eens. Sterker nog was zijn toekomstvoorspelling. Met enkele gerichte aankopen zou Aalesund volgend seizoen voor een Europese plaats kunnen spelen.

Ik gun hem het wel en zeker die supporters daar, leuk volkje, veel oranje gekleurd, het doet beetje denken aan de Nederlandse nationale elf en als Belg geeft je dat beetje thuisgevoel.

Met sportieve viking groeten

David Brocken