Interview Volders: "Mijn topjaren liggen nog voor mij"
Foto: © SC
Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!
Mark Volders werd dit seizoen verbannen naar het revalidatiecentrum. De Moeskroen-doelman zag ondertussen de problemen bij zijn club groeien. Maar stilaan ziet de toekomst er rooskleuriger uit: "Ik zie mezelf in januari terug meetrainen met de groep."
Het voorbije half jaar van Mark Volders leest als een drama. De 32-jarige doelman had afgelopen zomer uitzicht op een mooie transfer, maar een zware schouderblessure gooide roet in het een.
De langgerekte soap rond Moeskroen doet Volders bijna de muren oplopen. Maar met Kerstmis in zicht is er licht aan het einde van de tunnel voor de Limburger. Eind december lonkt het oefenveld en in januari mogelijk een verlossende transfer.
Dag Mark, hoe vlot het met de revalidatie?
“Heel goed eigenlijk. Normaal gezien krijg ik eind december groen licht om terug met de keeperstrainingen te beginnen. En eens je terug aan het trainen bent, gaat het meestal wel snel. Maar het doel is eigenlijk nog altijd dat ik in januari terug bij de groep aansluit.”
Ben je niet in een zwart gat gevallen na je blessure, heb je je kunnen bezighouden?
“Ik heb me absoluut niet verveeld. De eerste zes weken waren wel moeilijk voor me, omdat ik een brace moest dragen en ik maar weinig kon doen. Maar vanaf dan heb ik elke dag gerevalideerd met Lieven Maesschalck. Dat zijn dagen van tien uur ’s morgens tot vier uur in de namiddag. Je mag dat niet onderschatten, terugkomen uit blessure is veel zwaarder dan het normale leven van een voetballer.”
De situatie van Moeskroen is minder goed. Heb je nog contact met de groep?
“Ik probeer elke week te gaan kijken, zowel de thuiswedstrijden als op verplaatsing. En ik heb wel contact met Daan (Van Gijsegem, nvdr.), maar voor de rest volg ik het een beetje op een afstand. Mijn revalidatie gaat voor, die vind ik momenteel het belangrijkste. De situatie in Moeskroen is niet plezant, maar ik heb daar geen invloed op. Ik ga dus liever een dag revalideren, bij Lieven, dan dat ik op de club ga zitten wachten op nieuws.”
Hoe zwaar wegen de problemen van Excelsior op de spelersgroep?
“Heel zwaar natuurlijk. Iedereen is het een beetje beu, ik ben het zelf ook beu. En als je daar dan de hele dag moet zitten, kan ik me voorstellen dat het nog erger is. Het is in ieder geval hoog tijd dat er een definitieve oplossing komt, want zo kan het niet blijven duren.”
Heb je al plannen gemaakt voor de toekomst?
“Natuurlijk moet ik eerst terug fit geraken, maar het doet deugd dat er al een aantal mensen hebben geïnformeerd hoe het met me gaat bij Lieven en mezelf. Dat is leuk, want zo weet ik dat ik er nog ben, ook al ben ik dan acht maanden geblesseerd geweest. Ik ben nog niet afgeschreven, integendeel. Ik ben nu 32 jaar, ik heb nog minstens 5 of 6 jaar voor de boeg. En ik wil dat op het hoogste niveau doen. Mijn topjaren liggen nog voor mij.”
Heb je al aanbiedingen gekregen van andere clubs?
“Er hebben al mensen me gecontacteerd om te kijken wat ik ga doen als het zo ver is voor Moeskroen. Vorig jaar was er ook veel interesse, maar toen had ik een serieuze transferprijs op mijn hoofd. Die valt weg als Moeskroen er niet meer is en dat opent misschien wel perspectieven.”
Blijf je zeker in België volgend jaar?
“Dat weet ik nog niet. Hier kennen ze me natuurlijk wel en in Nederland ook. Vorig jaar waren er ook aanbiedingen uit Engeland. Maar ik pin me nergens op vast, ik heb nog niet beslist waar ik volgend jaar ga spelen.” (AN)
De langgerekte soap rond Moeskroen doet Volders bijna de muren oplopen. Maar met Kerstmis in zicht is er licht aan het einde van de tunnel voor de Limburger. Eind december lonkt het oefenveld en in januari mogelijk een verlossende transfer.
Dag Mark, hoe vlot het met de revalidatie?
“Heel goed eigenlijk. Normaal gezien krijg ik eind december groen licht om terug met de keeperstrainingen te beginnen. En eens je terug aan het trainen bent, gaat het meestal wel snel. Maar het doel is eigenlijk nog altijd dat ik in januari terug bij de groep aansluit.”
Ben je niet in een zwart gat gevallen na je blessure, heb je je kunnen bezighouden?
“Ik heb me absoluut niet verveeld. De eerste zes weken waren wel moeilijk voor me, omdat ik een brace moest dragen en ik maar weinig kon doen. Maar vanaf dan heb ik elke dag gerevalideerd met Lieven Maesschalck. Dat zijn dagen van tien uur ’s morgens tot vier uur in de namiddag. Je mag dat niet onderschatten, terugkomen uit blessure is veel zwaarder dan het normale leven van een voetballer.”
De situatie van Moeskroen is minder goed. Heb je nog contact met de groep?
“Ik probeer elke week te gaan kijken, zowel de thuiswedstrijden als op verplaatsing. En ik heb wel contact met Daan (Van Gijsegem, nvdr.), maar voor de rest volg ik het een beetje op een afstand. Mijn revalidatie gaat voor, die vind ik momenteel het belangrijkste. De situatie in Moeskroen is niet plezant, maar ik heb daar geen invloed op. Ik ga dus liever een dag revalideren, bij Lieven, dan dat ik op de club ga zitten wachten op nieuws.”
Hoe zwaar wegen de problemen van Excelsior op de spelersgroep?
“Heel zwaar natuurlijk. Iedereen is het een beetje beu, ik ben het zelf ook beu. En als je daar dan de hele dag moet zitten, kan ik me voorstellen dat het nog erger is. Het is in ieder geval hoog tijd dat er een definitieve oplossing komt, want zo kan het niet blijven duren.”
Heb je al plannen gemaakt voor de toekomst?
“Natuurlijk moet ik eerst terug fit geraken, maar het doet deugd dat er al een aantal mensen hebben geïnformeerd hoe het met me gaat bij Lieven en mezelf. Dat is leuk, want zo weet ik dat ik er nog ben, ook al ben ik dan acht maanden geblesseerd geweest. Ik ben nog niet afgeschreven, integendeel. Ik ben nu 32 jaar, ik heb nog minstens 5 of 6 jaar voor de boeg. En ik wil dat op het hoogste niveau doen. Mijn topjaren liggen nog voor mij.”
Heb je al aanbiedingen gekregen van andere clubs?
“Er hebben al mensen me gecontacteerd om te kijken wat ik ga doen als het zo ver is voor Moeskroen. Vorig jaar was er ook veel interesse, maar toen had ik een serieuze transferprijs op mijn hoofd. Die valt weg als Moeskroen er niet meer is en dat opent misschien wel perspectieven.”
Blijf je zeker in België volgend jaar?
“Dat weet ik nog niet. Hier kennen ze me natuurlijk wel en in Nederland ook. Vorig jaar waren er ook aanbiedingen uit Engeland. Maar ik pin me nergens op vast, ik heb nog niet beslist waar ik volgend jaar ga spelen.” (AN)
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief
Standard
Union SG
Cercle Brugge
