Nieuwjaarsbrief aan Eddy Wauters
Foto: © SC
Word fan van Antwerp! 2835
Het gaat niet goed met Antwerp de laatste jaren. De Great Old geraakt maar niet weg uit de tweede klasse en ook financieel gaat het met de week slechter op de Bosuil.
De supporters van de oudste club van het land blijven hun club trouw, maar ook zij zijn de malaise van de laatste jaren meer dan beu. Een supporter van Antwerp hoopt op veel beterschap, maar beseft dat het er momenteel niet goed uitziet.
In een nieuwjaarsbrief aan voorzitter Eddy Wauters laat hij merken dat de oudste club van het land steeds verder aan het wegglijden is in de tweede klasse en dat er dringend iets moet gebeuren wil het niet eindigen zoals Moeskroen.
Nieuwjaarsbrief aan onze voorzitter
Als kleine jongen stond ik tussen de volksmensen en mannen van de dok
De oude Bosuil was helemaal gevuld tot in de nok
Stan de Bakker, Verbrugge en Vic Mees de kolenboer
Zij hadden het geleerd in hun schooltje op de koer
Wat een ploeg, één grote groep kameraden
Geen enkele daarvan zou den Antwerp ooit hebben verraden
Zij speelden zelfs kampioen
Voor een pint en niet voor de poen
Het grote Real Madrid keek heel verwonderd
Op onze heilige grond hebben we ze bijna overdonderd
Enkele jaren later werd Eddy Wauters als voorzitter verkozen
Hij werkte dag en nacht zonder één minuut te verpozen
Eddy, de langst regerende voorzitter van voetballand
Wat heb jij met Antwerp toch een heel speciale band
Onder jou hebben de supporters vreugde en plezier gekend
Maar in het onderhandelen was je een ijzerharde vent
Antwerp werd een begrip op de voetbalkaart
Maar wat is onze ploeg NU eigenlijk nog waard...
Karl Kodat liep met onze ploeg op het veld
De “Blanke Pele” werd bij ons een echte held
Eddy wilde onze voorlijn helemaal op punt
Daar verschenen Riedl, Eklund en Flemming Lund
Deze kerels schoten de ballen zowel links als rechts in de hoek
Anderlecht, Standard en Brugge scheten letterlijk in hun broek
Toen kwam Lazlo Fazekas, die Hongaar scoorde zelfs met de hiel
Het liefst van al vernederde deze goochelaar de Ratten van het Kiel
Alle weken was het voor de supporters één groot feest
RAFC was voor alle tegenstrevers een grote boze geest
Ratko Svilar kwam als een superman in het doel
Een indiaan, een panter, nog nooit gezien een keeper zo koel
En met ons eigen Smitske helemaal achteraan
Was er voor geen enkele voorlijn nog een doorkomen aan
Van Der Linden en Harry Cnops deden vele defensies splijten
En menig doelman wanhopig naar de haren grijpen
Dan ging het even wat minder, het werd wat teveel
Geen nood!!! Eddy riep Georg Kessler op het toneel
Een genie net als Julius Ceasar, hij kwam… zag… en overwon
Iedere week scheen voor ons terug de volle zon
Cernia, de Cisse en Van Rooy scoorden bij elke kans
Ze werden op de handen gedragen door de ontelbare fans
Hans Peter Lehnhof, nog zo’n voetbalmonument
Schoot van alle kanten ballen tegen de tent
Ons jongens deden ons springen tot boven op de banken
En wij maar roepen en zingen om hen te danken
Op onze oude Bosuil heb ik tegenstanders van wanhoop echt zien wenen
Sommige onder hen stonden uren later nog te bibberen op hun benen
We hadden de beste spits van het land, snel als een ree
Wij maar brullen als waanzinnigen: ”Patje aan ’t kanon olé olé !!!!”
Wem-be-ley het absolute hoogtepunt
Spijtig genoeg onze allerlaatste stunt
Van toen af ging het steeds maar bergaf
Net of ons bestuur niets meer om ons gaf
Hoeveel treinen om een topclub te worden hebben we al niet gemist
Toch bleven die ongelooflijke Antwerp supporters steeds optimist
Manchester United zou hier goede voetballers komen laten spelen
Laat ons niet lachen, alleen onze beste spelers komen ze nu gratis stelen
Nu is onze Roel weer weg naar ene met een kameel
Geloof me, soms wordt het zelfs voor ons te veel
Onze harten worden alsmaar meer gebroken
En de smerige ratten hebben ons bloed geroken
Met zijn allen zullen ze dansen op ons graf
Door al dat wanbeleid, is dat onze vreselijke straf
Ooit was de Bosuil de verschrikkelijke “hel van Deurne Noord”
Nu is het amper nog een bedevaartsoord
Eddy steeds heb je gelogen: ”mijn stoel is vrij”
Maar als een echte dictator duldde je niemand aan je zij
Voorzitter gedurende vele jaren heb je uw best gedaan
Maar sorry, er is een tijd van komen en van gaan…
Laat jonge dynamische mensen het nu maar eens proberen
Misschien kunnen zij het tij nog wel keren
Eddy, tover ons nog eenmaal uit de stront
Laat ons niet achter dodelijk gewond
Voor 2010 wens ik je alvast een goede gezondheid en nog vele jaren
Maar laat Royal Antwerp a.u.b. nu alleen verder varen
Voor ons supporters komt hopelijk alles nog goed
Een echt Rood Wit hart verliest bijna nooit de moed
Wij blijven zingen tot onze liederen overal nazinderen
Wij willen Antwerp behouden en doorgeven aan onze kinderen
In een nieuwjaarsbrief aan voorzitter Eddy Wauters laat hij merken dat de oudste club van het land steeds verder aan het wegglijden is in de tweede klasse en dat er dringend iets moet gebeuren wil het niet eindigen zoals Moeskroen.
Nieuwjaarsbrief aan onze voorzitter
Als kleine jongen stond ik tussen de volksmensen en mannen van de dok
De oude Bosuil was helemaal gevuld tot in de nok
Stan de Bakker, Verbrugge en Vic Mees de kolenboer
Zij hadden het geleerd in hun schooltje op de koer
Wat een ploeg, één grote groep kameraden
Geen enkele daarvan zou den Antwerp ooit hebben verraden
Zij speelden zelfs kampioen
Voor een pint en niet voor de poen
Het grote Real Madrid keek heel verwonderd
Op onze heilige grond hebben we ze bijna overdonderd
Enkele jaren later werd Eddy Wauters als voorzitter verkozen
Hij werkte dag en nacht zonder één minuut te verpozen
Eddy, de langst regerende voorzitter van voetballand
Wat heb jij met Antwerp toch een heel speciale band
Onder jou hebben de supporters vreugde en plezier gekend
Maar in het onderhandelen was je een ijzerharde vent
Antwerp werd een begrip op de voetbalkaart
Maar wat is onze ploeg NU eigenlijk nog waard...
Karl Kodat liep met onze ploeg op het veld
De “Blanke Pele” werd bij ons een echte held
Eddy wilde onze voorlijn helemaal op punt
Daar verschenen Riedl, Eklund en Flemming Lund
Deze kerels schoten de ballen zowel links als rechts in de hoek
Anderlecht, Standard en Brugge scheten letterlijk in hun broek
Toen kwam Lazlo Fazekas, die Hongaar scoorde zelfs met de hiel
Het liefst van al vernederde deze goochelaar de Ratten van het Kiel
Alle weken was het voor de supporters één groot feest
RAFC was voor alle tegenstrevers een grote boze geest
Ratko Svilar kwam als een superman in het doel
Een indiaan, een panter, nog nooit gezien een keeper zo koel
En met ons eigen Smitske helemaal achteraan
Was er voor geen enkele voorlijn nog een doorkomen aan
Van Der Linden en Harry Cnops deden vele defensies splijten
En menig doelman wanhopig naar de haren grijpen
Dan ging het even wat minder, het werd wat teveel
Geen nood!!! Eddy riep Georg Kessler op het toneel
Een genie net als Julius Ceasar, hij kwam… zag… en overwon
Iedere week scheen voor ons terug de volle zon
Cernia, de Cisse en Van Rooy scoorden bij elke kans
Ze werden op de handen gedragen door de ontelbare fans
Hans Peter Lehnhof, nog zo’n voetbalmonument
Schoot van alle kanten ballen tegen de tent
Ons jongens deden ons springen tot boven op de banken
En wij maar roepen en zingen om hen te danken
Op onze oude Bosuil heb ik tegenstanders van wanhoop echt zien wenen
Sommige onder hen stonden uren later nog te bibberen op hun benen
We hadden de beste spits van het land, snel als een ree
Wij maar brullen als waanzinnigen: ”Patje aan ’t kanon olé olé !!!!”
Wem-be-ley het absolute hoogtepunt
Spijtig genoeg onze allerlaatste stunt
Van toen af ging het steeds maar bergaf
Net of ons bestuur niets meer om ons gaf
Hoeveel treinen om een topclub te worden hebben we al niet gemist
Toch bleven die ongelooflijke Antwerp supporters steeds optimist
Manchester United zou hier goede voetballers komen laten spelen
Laat ons niet lachen, alleen onze beste spelers komen ze nu gratis stelen
Nu is onze Roel weer weg naar ene met een kameel
Geloof me, soms wordt het zelfs voor ons te veel
Onze harten worden alsmaar meer gebroken
En de smerige ratten hebben ons bloed geroken
Met zijn allen zullen ze dansen op ons graf
Door al dat wanbeleid, is dat onze vreselijke straf
Ooit was de Bosuil de verschrikkelijke “hel van Deurne Noord”
Nu is het amper nog een bedevaartsoord
Eddy steeds heb je gelogen: ”mijn stoel is vrij”
Maar als een echte dictator duldde je niemand aan je zij
Voorzitter gedurende vele jaren heb je uw best gedaan
Maar sorry, er is een tijd van komen en van gaan…
Laat jonge dynamische mensen het nu maar eens proberen
Misschien kunnen zij het tij nog wel keren
Eddy, tover ons nog eenmaal uit de stront
Laat ons niet achter dodelijk gewond
Voor 2010 wens ik je alvast een goede gezondheid en nog vele jaren
Maar laat Royal Antwerp a.u.b. nu alleen verder varen
Voor ons supporters komt hopelijk alles nog goed
Een echt Rood Wit hart verliest bijna nooit de moed
Wij blijven zingen tot onze liederen overal nazinderen
Wij willen Antwerp behouden en doorgeven aan onze kinderen
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief
Francs Borains 
Lierse SK
SK Deinze
