R. Union SG: elf landstitels en halve finale in Europa

Deze club werd in 1897 opgericht en heeft het stamnummer 10. De Brusselse club heeft maar liefst elf landstitels op zijn palmares staan en moet daarmee alleen Anderlecht en Club Brugge laten voorgaan.

Union was vooral succesvol voor de tweede wereldoorlog. In het seizoen 1901-1902 speelde geel-blauw voor het eerst op het hoogste niveau, toen de Ereafdeling genoemd.

Na enkele seizoenen waarin het de tegenstand aftastte was het in de jaargang 1903-04 voor het eerst raak. De club werd Belgisch landskampioen. De Brusselaren waren zo dominant dat ook de volgende drie seizoenen de titel werd binnengehaald. Ook de reserven haalden in die periode verschillende nationale titels binnen.

In 1908 ging de titel naar aartsrivaal Daring Club de Bruxelles, Union eindigde tweede. Maar de volgende twee seizoenen was het weer prijs: dat betekende zes titels in zeven seizoenen.

Ook internationaal maakte Union naam en faam, want de Brusselaren wonnen het bekende Challenge-tornooi in Frankrijk door Olympique Lille te verslaan in de finale. Gustave Vanderstappen, Maurice Vertongen en Achille Meyskens waren de grote uitblinkers in die periode.

Verhuis naar het Dudenpark
Daarna moest Union de titel enkele seizoenen aan zich laten voorbijgaan maar in 1912-1913 kon het opnieuw juichen na een testmatch tegen concurrent Daring Club de Bruxelles. Bovendien werd Union beschuldigd van professionalisme. De spelers zouden betaald worden en dat was verboden. Maar Daring Club weigerde de titel, omdat het geen trofee wou hebben die het niet op een rechtmatige manier had behaald.

In 1913 (tegen Cercle Brugge: 3-2) en 1914 (tegen Club Brugge: 4-1) won Union ook telkens de beker van België.

Op 14 september 1919 verhuisde Union naar het Dudenpark in Sint-Gillis. Voorheen had het afwisselend gespeeld op andere terreinen in Vorst, Ukkel en Sint-Gillis. Het duurde tot 1923, maar Union pakte uiteindelijk toch zijn achtste landstitel. Maar de jaren ’20 liepen niet van een leien dakje. De club kende een moeilijke periode. In 1926 werd het Dudenpark gerenoveerd.

In 1931 vermeed de club nipt de degradatie door FC Montegnée achter zich te houden. In datzelfde jaar werd de naam van het stadion vernoemd naar oud-voorzitter Joseph Mariën, zoals het nog steeds het geval is. Die naamsverandering leek de club te inspireren, want de meest glorierijke periode uit de geschiedenis kwam eraan.

Union 60
In 1933, 1934 en 1935 won de club telkens de titel. Union bleef 60 wedstrijden na elkaar ongeslagen tussen 8 januari 1933 en 3 februari 1935. Op 10 februari verloor Union met 2-0, uitgerekend tegen concurrent Daring Club de Bruxelles. Die ploeg kreeg de bijnaam Union 60. Na deze drieklapper had de club elf landstitels op zijn palmares staan. Het zou daarbij blijven.


Union 60 in 1935 (bron: rusg.be)

Jaarlijks wordt in België nog een trofee uitgereikt aan de club die het langste ongeslagen bleef. Deze beker noemt de Jules Pappaert-beker, naar de kapitein van het befaamde Union 60. 
 

Vanaf de tweede helft van de jaren ’30 werd voetbal professioneler en Union weigerde mee te gaan in deze evolutie. Het zorgde voor een drastische terugval. Streekgenoot RSC Anderlecht werd de toonaangevende club in het Brusselse.

In 1949 degradeerde Union voor het eerst naar de tweede klasse. Geel-blauw keerde na twee seizoenen terug en wist zich zelfs nog enkele keren te kwalificeren voor de Europese competities.

Tussen 1950 en 1960 kwam Union-speler Henri Dirickx 29 keer uit voor de Rode Duivels.

In 1957 speelde Union in het toenmalige Leopoldville in Congo een vriendschappelijke wedstrijd tegen de nationale ploeg van kolonie Congo. Maar liefst 60.000 fans woonden de partij bij, maar die eindigde in de grootste chaos. Het was het begin van de opstand van de Congolezen tegen de Belgen. Aan de uitgang van het stadion kwam het tot erge incidenten tussen blanken en zwarten.

Halve finale in Europa
Het seizoen 1959-1960 was opnieuw een topjaar. Union bereikte de halve finales van de beker voor Jaarbeurssteden, de voorganger van de UEFA Cup. In de eerste ronde won het thuis met 6-1 van Leipzig. In Duitsland werd met 1-0 verloren. De tweede ronde betekende meteen de kwartfinale. Daarin werd 1-1 gelijkspeeld in AS Roma. De terugmatch wonnen de Brusselaren met 2-0.

In de halve finale eindigde het avontuur. Union verloor twee keer met 4-2 van Birmingham City. Ook in 1960-1961, 1961-1962, 1962-1963 en 1964-1965 wist Union deel te nemen aan de beker voor Jaarbeurssteden. Elke editie sneuvelde het in de eerste ronde, tegen AS Roma, Hearts en Juventus.


Rode Duivel Paul Vandenberg (bron: rusg.be)

Behalve in 1962-1963 wist het Olympique Marseille uit te schakelen, maar in de tweede fase was Dinamo Zagreb na drie partijen te sterk. Union verloor met 2-1 in Zagreb en won met 1-0 de terugmatch. De regel van het aantal gescoorde doelpunten op verplaatsing telde nog niet.

Er volgde een derde partij en die won Dinamo met 3-2. Een bekende speler in die periode was Paul Vandenberg. Hij speelde van van 1957 tot 1965 bij Union en zou 38 caps als Rode Duivel verzamelen in zijn voetbalcarrière.

De terugval
Na die periode ging het opnieuw minder en in 1973 zou Union definitief wegzakken uit de hoogste afdeling. Het keerde nooit meer terug tot op de dag van vandaag. In 1975 kon de club als derdeklasser voormalig boegbeeld en aanvaller Jan Verheyen (vader van Gert) aan zich binden. Zelfs in de derde klasse werd hij nog opgeroepen als Rode Duivel. Hij zou uiteindelijk 33 caps verzamelen in zijn carrière.

Op het einde van de jaren ’70 vertoefde geel-blauw zelfs in de 4de klasse. Maar in 1984 klommen de Brusselaren opnieuw naar de tweede afdeling. Niet voor lang echter, want derde klasse zou de thuishaven worden van de club voor de volgende tientallen jaren. Pas in 2004 keerde Union nog eens terug naar de tweede klasse, maar zonder al te veel succes. Ook Alex Czerniatinsky was er in die periode even trainer.


Het nostalgische Joseph Mariën-stadion in het Dudenpark

In mei 2007 stapte voorzitter Bove met enkele bestuursleden op en in 2008 volgde de degradatie naar derde klasse. In 2007 en 2008 haalde geel-blauw telkens de zestiende finales van de beker. Daarin verloor het respectievelijk met 1-0 van Beerschot en 2-0 van Club Brugge. Deze jaargang speelt Union in de derde klasse B waar het strijdt tegen de degradatie.

Palmares Royale Union St. Gilloise
Landskampioen (11x): 1904, 1905, 1906, 1907, 1909, 1910, 1913, 1923, 1933, 1934, 1935
Union eindigde ook 8x als tweede.
Beker van België: 1913, 1914
Internationaal Challenge-tornooi Frankrijk: 1904, 1905, 1907
Beker der Jaarbeurssteden: halve finale 1960