Bondsbonzen

Rosenborg heeft na lange tijd eindelijk nog eens een openingswedstrijd kunnen winnen. Hoewel dat best wel nieuws was in Noorwegen was er veel meer toe doen om de omstandigheden waarin werd gevoetbald. Het nakende WK zorgde ervoor dat de start van het seizoen met twee weken vervroegd moest worden. Het is niet ideaal vooral niet met een bijzonder strenge winter waarin veel sneeuw viel de de temperaturen fiks beneden de nul graden bleven.

Bij de bekendmaking van de kalender door de Noorse voetbalbond werd er menig wenkbrauw gefronst. Zo bleek dat Stabæk, dat in de nieuwe stadion, de Telenor Arena speelt wat toch over kunstgras en een dak beschikt, leeg stond op de eerste speeldag. Er zijn heel wat ploegen in de Tippeligaen die over een kunstgrasveld beschikken maar de kalendercommissie besloot om net die velden niet te benutten. Het is iets wat menig voetballiefhebber in Noorwegen niet begrijpt.

Men voorspelde sneeuw vorig weekend, slecht nieuws voor Molde dat in allerijl moest zorgen dat het veld sneeuwvrij werd en dus bespeelbaar. Dat gebeurde ook maar tijdens de eerste helft begon het terug stevig te sneeuwen. Tot deze sneeuwval losbarste was Molde de betere ploeg en kon mooie kansen afdwingen wat ook tot een doelpunt leidde. De sneeuwstorm zorgde er echter voor dat je nauwelijks nog van voetbal kon spreken. Op TV was het heel moeilijk om te volgen waar de bal was, de spelers begonnen te glijden over het veld en de lijnen waren nauwelijks nog zichtbaar. Voor de pauze vocht Rosenborg zich terug in de match. Dat gebeurde met een doelpunt van Rade Prica na een corner. De keeper van Molde, Amos werkte de bal ongelukkig weg waarna die bij Prica terecht kwam en tergend traag in doel ging, veel spelers hadden geen idee waar de bal zich tot dan toe bevond.

Tijdens de rust werd er hard gewerkt om de lijnen vrij te krijgen, maar al na tien minuten in de tweede helft was het resultaat van dat harde werk al verdwenen. Op TV was het hoegenaamd niet meer mogelijk om de wedstrijd te volgen, het was vermoeiend om steeds maar uit te kijken waar de bal zich bevond.

Het voelde een beetje als competitievervalsing, voor beide ploegen waren de omstandigheden natuurlijk hetzelfde. Ik ben er echter van overtuigd dat zonder die sneeuwval, dit een andere wedstrijd zou geweest  zijn.

Men voetbalt hier in Noorwegen tijdens het weekend omdat de zenders die de uitzendrechten in handen hebben, bepalen wanneer en hoe laat er gespeeld wordt. Je zal hier raar of zelden midweek wedstrijden meemaken net omwille van die TV rechten. Het laat een wrang gevoel na want die match had beter onder andere omstandigheden gespeeld kunnen worden.

Dat wrange gevoel doet me denken aan de herverkiezing van de nieuwe bondsvoorzitter waar afgelopen weken heel wat rond te doen is geweest. Een incident rond die herverkiezing overschaduwde het sportieve aspect van het voetbal.

In februari hadden we namelijk een vergadering aangaande de nieuwe Fair-Play league. Dat is de reeks waar mijn eigen ploeg, Frigg, in uitkomt. Op die vergadering werk er besproken welke normen er moeten gehanteerd worden en hoe men verplaatsingen moet organiseren. Die langere reizen gebeuren in samenwerking met SAS, de nationale luchtvaartmaatschappij. Wij hebben namelijk ook zes verplaatsingen met het vliegtuig en als je weet dat al onze spelers of student zijn of werknemer, vraagt dat wel wat logistieke organisatie. Die vergadering verliep gedurende lange tijd heel professioneel.

Ook de huidige bondspresident was bij die vergadering, wat op zich goed is, het toont aan dat hij zich betrokken voelt. Het was pas tijdens het slotwoord van de voorzitter van het comité van de Fair-Play league dat de aap uit de mouw kwam.

De voorzitter eindigde zijn praatje namelijk met volgende zin: “Wij steunen de huidige bondspresident in de aanloop naar de nieuwe verkiezing. Want we hebben zeer goed met hem kunnen samenwerken en willen dat verder zetten.”

Ongeloof in het publiek want over de tegenkandidaat werd met geen woord gerept. Het was duidelijk doorgestoken kaart, een politieke zet. Mensen vroegen zich dan ook terecht af waarom de voorzitter net dat moest zeggen, wat overigens niets met het doel van de meeting te maken had. De bondsvoorzitter droop overigens met de staart tussen de benen af nadat duidelijk werd dat het aanwezige publiek dit politiek manoever niet kon smaken.

Belgie komt ook niet altijd goed uit de hoek wat het reilen en zeilen binnen de KBVB betreft.  Dus wees getroost landgenoten, ook hier, waar men toch prat gaat op efficiente organisatie, gebeuren dus zaken die eigenlijk niet door de beugel kunnen.

Het kan leuk zijn voor de pers om over te berichten maar men treft steeds de verkeerde mensen, en de geloofwaardigheid van de voetbalbond wordt er niet beter op. Het is jammer dat onbekwame mensen deze volkssport meer en meer in een slecht daglicht plaatsen.

 David Brocken