Club Brugge heeft niet veel geleerd. De Bruggelingen zijn geen waardige titelkandidaat. De mentaliteit in de groep van Adrie Koster zit niet goed. Blauw-zwart kreeg de voorbije week heel wat modder over zich heen na de uitschuiver op de eerste speeldag op het veld van KV Kortrijk.

Titelstrijd

De spelers wilden nog niet te veel conclusies vastknopen aan het verlies en hebben de criticasters op de tweede speeldag van antwoord gediend. Eén zwaluw maakt de lente niet en met één goede wedstrijd word je uiteraard ook geen kampioen, maar wat Club Brugge tegen STVV op de mat bracht doet het beste verhopen voor de titelstrijd. De leuke pot voetbal van Standard in de tweede helft op het Lisp in het achterhoofd.

Adrie Koster voerde drie vervangingen door. Deels gedwongen. Michael Klukowski en Karel Geraerts bleven geblesseerd aan de kant en werden vervangen door Peter Van der Heyden en Ronald Vargas. De teleurstellende Joseph Akpala moest plaats maken voor Wilfried Dalmat.

En draaide dat even goed uit. Het trio was duidelijk gebeten op een goede prestatie en tilde het voetballend vermogen van Club Brugge enkele niveau's omhoog. Het eerste doelpunt van Club mocht er dan wel met een gelukje komen – Ivan Perisic knalde een vrije trap van dichtbij keurig in het dak van het doel na een terugspeelbal van Vincent Euvrard op Mark Volders, de volgende doelpunten waren om duimen en vingers van af te likken.

Jaaroverzicht

De 2-0 was er zelfs eentje die meteen een plaatsje verdient in de jaaroverzichten. Na een sublieme voorbereiding van Wilfried Dalmat en Dorge Kouemaha moest Perisic zijn tweede van de avond maar tegen de netten tikken, al had dat eigenlijk al zijn derde moeten zijn. Vadis Odjidja maakte er met een goed geplaatst afstandsschot 3-0 van. Jonathan Blondel puurde al zijn kracht uit zijn kleine lichaam om met een vluchtschot de 4-1 tegen de netten te poeieren.

Tussendoor profiteerde STVV van een Brugs hazenslaapje om ook op het scorebord te komen. De mee opgerukte Wim Mennes kreeg teveel ruimte en plaatste het leer mooi overhoeks voorbij Stijn Stijnen, die ondanks een vingerblessure toch in doel stond. Het was één van de zeldzame keren dat de Limburger een Kanarie voor zich zag opduiken.

De Brugse honger was echter nog niet gestild en blauw-zwart ging na de pauze op zoek naar een nieuwe mand vol doelpunten. Bij iedere blauw-zwarte versnelling zag de Truiense defensie sterretjes, maar de verdedigers kenden minder succes in de afwerking. Marcos besloot in het zijnet en Carl Hoefkens mikte een kopbal op de lat. Grégory Christ trapte aan de andere kant een bal pal bovenop de dwarsligger, iets wat hem vanavond in totaal drie keer lukte.

Staande ovatie

Na een uur was het wel genoeg geweest. Club Brugge controleerde de wedstrijd. Dalmat en Vadis werden nog beloond met een daverende applausvervanging. Mennes maakte na een tweede gele kaart het slot van de wedstrijd niet meer mee.