style="font-size: small">Voor de wedstrijd was er nog verrassend nieuws. Nergens op het wedstrijdblad viel de naam van de topspits van Porto, Hulk, te bespeuren. Navraag bracht aan het licht dat de aanvaller reeds naar huis was teruggekeerd omdat het dochtertje van zijn zus verdronken zou zijn in het zwembad. Niet dat Porto daardoor minder vloeiend combineerde. De Portugese grootheid liet zijn technisch meesterschap bewonderen in de eerste helft. Driehoekjes op een paar vierkante meter waren geen uitzondering.

Toch speelde Genk goed mee en probeerde het er uit te komen wanneer het kon. De Portugezen hadden echter blijkbaar een goede video-analyse meegekregen, want Sapunaru verdedigde bijzonder kort op De Bruyne en Vossen en Barda kwamen ook niet door de Portugese muur.

Twijfelachtige penalty

Stevige baasjes ook in die verdediging. Enkele potige overtredingen en de potjes dreigden over te koken bij beide ploegen. De Italiaanse scheidsrechter loste dat op door met kaarten te beginnen zwaaien. Twee voor Genk en twee voor Porto, nog voor de 35ste minuut.

Na een klein halfuur was het raak voor Porto. Joneleit struikelde en nam in zijn val de doorgebroken Falcao mee. Het was randje strafschopgebied, maar de scheidsrechter legde hem toch op de stip. Zo gaat dat nu eenmaal bij grote ploegen. Falcao nam hem zelf en schoof hem mooi in het hoekje. 0-1 en niemand die kon zeggen dat het onverdiend was.

Falcao toonde onder zijn shirt een truitje met het nummer 12, het rugnummer waarmee Hulk normaal gezien had aangetreden. Een mooie steunbeteuging. Falcao bleef ook de gevaarlijkste man op het veld. Regelmatig slalomde hij door de Genkse verdediging. Telkens stond doelman Courtois echter goed opgesteld.

En Genk? Dat voetbalde goed mee, maar ondervond dat het Europese niveau een stuk hoger is dan het Belgische. Sommigen hadden last met het tempo. Hubert leek te verzuipen op het middenveld en ook Barda kon de lijn van de voorbije weken niet doortrekken. De beste kans in de eerste helft was voor Vossen na een gemeten lange bal van Matoukou. Hij trapte in één tijd op doelman Helton.

Kansen voor Genk

Genk begon de tweede helft aan een hoger tempo. Het combineerde aardig en dat leverde ook iets op. De ingevallen Ogunjimi en Barda mochten een paar keer alleen voor doel aanleggen, maar beiden misten ze kracht en richting. Datzelfde duo tekende ook voor de beste kans van de Genkse tweede helft. Een voorzet van Ogunjimi werd door Barda in één keer ingeschoten. Helton schudde echter een even mooie redding uit de mouwen.

En Barda had blijkbaar drie kwartier nodig gehad om aan het niveau te wennen. De creatieve aanvaller kwam in de tweede helft stukken beter voor de dag en was een constante dreiging voor de Portugese verdediging.

Rood voor Matoukou

Het leek allemaal goed te gaan tot bij Eric Matoukou het licht uitging en hij een hele domme en verschrikkelijke tackle uitvoerde op Moutinho. Onmiddellijk rood! Genk bleef echter komen. Maar in dit Porto zitten weinig zwakke plekken. Ook doelman Helton verdiende immers zijn strepen door ook Buffel van een doelpunt te houden.

En Porto maakte het helemaal af door tien minuten voor affluiten nog een tweede uitgoal te scoren. De ingekomen Souza legde aan vanop de rand van het strafschopgebied. Zijn atoomknal ging via de deklat onhoudbaar in doel. Een pracht van een goal! En net voor tijd was het helemaal gedaan toen Bellushi er nog 0-3 van maakte.