Voetbalschool

De voorbereidingen verliepen vlot; we konden een nieuwe sponsor aantrekken en het trainer team werd uitgebreid. Dat gaf ons de kans om met de kinderen in  kleinere groepjes werken, zodat de jonge spelertjes meer individuele aandacht kregen.

Zaterdag veertien augustus stond de teller op 153 inschrijvingen. We hadden 150 als limiet gezet maar het waren jongeren van onze eigen jeugd, dus lieten we ze toe. Zoals ik op voorhand had vermoed, daagden er maandag nog ouders op met aan hun hand hun zoon, met de vraag of ze toch nog konden meedoen. Het is gee leuke situatie en als daar geen kindergezichtje bij zou geweest zijn , dan zou ik makkelijker nee kunnen zeggen. Maar ik wil geen kinderen ontgoochelen, ik ben ook kind geweest, eentje dat zot was van voetbal.

Uiteindelijk stond de teller op 183. Dat betekende dat we onmiddellijk moesten improviseren. De groepen moesten anders ingedeeld worden, we moesten een extra trainer optrommelen en ook voor het eten moesten we meerdere porties voorzien. Na een drukke maandag hadden we alles onder controle en waren we voorbereid op de rest van de week.

Elke dag om negen uur werd gestart met de aanmeldingen en zorgden we ervoor dat de kleinsten de zes en zevenjarigen, direct onder toezicht kwamen en al kleine wedstrijdjes konden spelen. Hun ouders konden zodoende met een gerust gemoed vertrekken naar hun werk.

Om tien uur begon de eigenlijke training. In de voormiddag was er vooral aandacht voor technische oefeningen, in de namiddag van half twee tot drie uur meer wedstrijdgerichte trainingen.

Rond half twaalf begonnen we in shiften aan de lunch. De kleinsten kwamen eerst aan bod en tegen 12u30 waren alle hongerige magen gevuld.

Vrijdag werd er een Champions League georganiseerd, per leeftijdscategorie. De ploegen werden verdeeld in 2 poules. De voorrondes werden afgewerkt in de voormiddag en de finales in de namiddag. Bij het maken van de ploegjes mochten de spelertjes hun eigen creativiteit laten werken en hun eigen ploegnaam kiezen. Ketchup was bijzonder populair, net als Jeg Vet Ikke ( Ik weet het niet ). Zoals verwacht kwamen ook de meer traditionele namen als Barcelona en Manchester United aan bod. De uiteindelijke winnaar van het tornooi werd Inter!

Wat zo bijzonder was aan deze week, waren onze gasttrainers. Veel spelers van  ons eigen juniorteam stelden zich kandidaat. Ik ben meer dan tevreden over hun inzet, ze volgden mijn richtlijnen uitstekend en waren heel gedreven bezig. Ze demonstreerden de oefeningen en betrokken zichzelf in de wedstrijdjes. Dit alles met de glimlach, Ik kreeg achteraf leuke opmerkingen  van tevreden ouders en van mijn trainers zelf, die het een aangename week vonden.

Als ik deze lijn nu kan verder trekken in ons Frigg beleid, en hen zelfs inschakelen in onze jeugdwerking, dan ontstaat er iets waar we trots op kunnen zijn. Bij de afsluiting van deze bedrijvige week, waar we gespaard bleven van regenbuien, kregen de deelnemers allen een bal en een Belgische wafel. Dit mede gerealiseerd door een Belg die zijn eigen bedrijfje heeft in Oslo. Frederik Leroy, bedankt!

David Brocken