Bij Lokeren kreeg Ivan Leko zijn basisplaats terug van Peter Maes na zijn fantastische invalbeurt van vorige week tegen Westerlo. Franky Vercauteren, die in de tribune plaatsnam met een oortje, moest in laatste instantie nog een wissel doorvoeren. Thomas Buffel werd niet fit voor de dienst bevonden en werd vervangen door Fabien Camus. De Bruyne was geschorst na zijn rode kaart tegen Club. Daardoor mocht Dugary nog eens aan een wedstrijd beginnen.

De eerste helft werd vooral gekleurd - letterlijk dan - door de vier vroege gele kaarten die de Luxemburgse scheidsrechter uit zijn borstzakje haalde. Zo stonden Tshimanga, De Roover, Vossen en Tözser al na een dik kwartier in het boekje.

Vijf minuutjes werk

Kansen waren in dat openingshalfuur heel schaars. Een kopbal van Ogunjimi en een dot van een kans voor De Ceulaer, dat was het zo wat. Bij Genk moesten ze even wennen om niet over de branie van De Bruyne en Buffel te beschikken. En Lokeren. Ja, dat hinkte zo wat tussen twee gedachten: aanvallen als het kon, maar ten alle koste de organisatie achteraan bewaren.

Moet ook met sluipschutters als Vossen en Ogunjimi in de buurt. En dat werd ook bewezen. Nog geen vijf minuten had Racing Genk nodig om Lokeren KO te meppen. Eerst zette Pudil voor en mocht Ogunjimi vrij inkoppen.

Nummer 9 en 10

En natuurlijk kan het niet dat de leider in de topschuttersstand zelf zijn totaal ook niet aandikt als Lokeren achteraan opendeurdag houdt. Vossen en Camus hadden goed naar de goal van Ogunjimi gekeken en kopieerden die perfect met Camus in de rol van aangever en Vossen als afwerker.

En exact drie minuten na doelpunt nummer negen mocht Vossen - weeral vrijgelaten - nummer tien tegen de netten duwen. Wel een knap staaltje van afwerkerskwaliteit, want de teruggelegde bal van Dugary paste net in het hoekje. 3-0 en wedstrijd gespeeld in nog geen vijf minuten. Franky Vercauteren wachtte niet eens het signaal van het einde van de eerste helft af en zat waarschijnlijk zijn spelers in de kleedkamer al op te wachten met een koffie en koekjes.

Doelpunt Lokeren verandert niets

Waar Lokeren in de eerste helft achteraan bleef hangen, probeerde het in de tweede helft toch wat meer op de helft van Genk te spelen. En dat loonde! Bijna een kwartier ver in de tweede helft kon Leko voor de aansluitingstreffer zorgen.

Lokeren leek uit dat doelpunt de nodige moed te putten en trok met alle beschikbare manschappen naar voren. Genk vond het blijkbaar wel goed zo en speelde zijn geliefde spel op de counter. Met spitsen als Ogunjimi en Vossen kan je je dat ook veroorloven.

Maar aan de stand veranderde er niets meer. Lokeren kon bogen op een iets betere tweede helft, maar dat was ook enkel omdat Genk het toeliet. Dit Genk kan tegen mindere tegenstanders de wedstrijd ook beslissen zonder zijn creatieve spelers. Dat zal Frank Vercauteren ook wel deugd doen.