Deze week waarschuwde Frank Vercauteren zijn spelers dat ze met hun voetjes op de grond moesten blijven. Hard blijven werken, was de boodschap. Maar wat Genk in de openingsfase tegen Zulte Waregem liet zien, was duidelijk niet wat Vercauteren bedoeld had.

Onkennelijke leider

Zulte Waregem was sneller op de bal, stak vloeiende acties in elkaar en was meer dan duidelijk de gevaarlijkste ploeg. Zo had Matton al twee keer getest of Courtois wel wakker was voordat Genk Bossut aan de overkant had kunnen bedreigen.

Nochtans was coach De Roover voorzichtig begonnen. N'For stond moederziel alleen in de spits en Chevalier moest op de rechterflank postvatten. Na vijf minuten was echter duidelijk dat zowel Chevalier als Matton wat hoger mocht komen spelen, want Genk was in die eerste dertig minuten echt onkennelijk.

Het deed echt denken aan het Genk van begin vorig seizoen. Symbolisch daarvoor waren de voorzetten van De Bruyne en Vossen die niet eens in de buurt van een ploegmaat kwamen, maar ver in de tribune belandden.

Genk herpakt zich

Een halfuur hadden die van Genk dus nodig om te beginnen voetballen. Maar dan volgden de kansen elkaar in sneltempo op. Vossen bijvoorbeeld kreeg er twee, maar elke keer ging zijn bal een metertje naast. De Bruyne trapte eens nipt over van buiten de zestien en Sterckx deponeerde bijna een bal in eigen doel. Gelukkig voor de jonge Anderlecht-huurling ging de bal deze keer (hij heeft al twee own-goals op zijn naam) tegen de paal.

Genk herpakte zich, maar aan de kopjes van de spelers was te zien dat ze zich toch aan een donderspeech van Vercauteren verwachtten.

En dat hielp blijkbaar, want Genk voetbalde veel verzorgder in die tweede helft, maar scoren bleek toch bijzonder moeilijk. Ook omdat er een stevige Bossut in het West-Vlaamse doel stond. Vraag maar aan Ogunjimi, die een schot uit de draai gestopt zag door Bossut. Of Tözser, die een vrije trap weggebokst zag.

De Barda-show

Op die fase had Bossut wel het geluk aan zijn zijde, want Matoukou kopte de afvallende bal met een boogje op de dwarsligger. Wat was er dan wel nodig om de bal in doel te krijgen? Het antwoord zal waarschijnlijk niemand verbazen. Al had meneer de topschutter er deze keer wel de voet van de ongelukkige Sterckx voor nodig. Bossut grabbelde nog, maar nummer 13 van Vossen hobbelde over de doellijn.

Even er voor was Barda in de ploeg gekomen. En dat zal Zulte geweten hebben. Tien minuten na zijn invalbeurt stond het 3-0. Het was hij die de assist gaf voor de 1-0 van Vossen. Even later dwong hij een penalty af die hij zelf omzette en twee minuten later wandelde hij als Mozes door de Rode Zee en besloot naast Bossut. Een assist en twee goals in tien minuten, we hebben al slechtere invalbeurten gezien.

Wedstrijd natuurlijk afgelopen en Genk weeral freewheelend naar de overwinning. Wat een luxe heeft Frank Vercauteren toch. Genk speelde een naar zijn doen heel slechte wedstrijd, maar klaarde weeral (net als tegen Lokeren) de klus op tien minuten.