Beide ploegen hadden niet lang nodig om in de wedstrijd te komen. Tchite trapte de bal in de eerste minuut al naast keeper Yves  de Winter en ook de thuisploeg kwam meteen opzetten.  Iakovenko trapte een vrije trap op de vuisten van Sinan Bolat.

Bij Westerlo ontbrak het in het wedstrijdbegin aan nauwkeurigheid in de passing om de bezoekers echt te bedreigen. Voor Standard ging Cyriac de keeper voorbij, maar hij was te veel uit balans en te ver uitgeweken om de bal binnen te trappen.

Iakovenko had, na een geslaagde aanval, de 1-0 aan de voet, maar kon oog in oog met Bolat niet afwerken. Even later ranselde die laatste een kopbal van Chavez uit zijn doel. Weer Iakovenko kon de herkansing niet binnenwerken. Westel begon te drukken, en Standard liep achter de bal.

Rond het halfuur herstelden de Rouches het evenwicht, en Cyriac trapte de bal flauwtjes naast de keeper. Het was al de tweede goede kans die hij liet liggen.  Zoals vaak was drie keer scheepsrecht. In de slotfase van de eerste helft glipte de spits door de buitenspelval en omspeelde hij de keeper om de bal in het open doel te schieten. Westerlo moest met een wrang gevoel naar de kleedkamer.

Meteen na de rust konden de Luikenaars weer even juichen, maar Tchite’s doelpunt werd afgekeurd voor buitenspel. Standard speelde slecht, maar Westerlo kon daar geen gevaarlijke kansen tegenover zetten. In de 67ste minuut kreeg Chavez toch de kans om gelijk te maken, maar weer Chavez kon niet binnenkoppen. Standard bezorgde de thuisploeg dan in de omschakeling een ijskoude douche.

Tchite zette goed voor en Cyriac liet zijn supporters voor de tweede keer juichen. Westerlo’s gebrek aan efficiëntie werd koel afgestraft. Bij het ingaan van de laatste tien minuten kreeg het Kuipje weer hoop. De ingevallen Henrique scoorde de aansluitingstreffer met het hoofd.

Westerlo streed, en Goreux hielp de thuisploeg nog een handje door zijn tweede, en domme, gele kaart te pakken. Het bracht geen zoden aan de dijk voor Westel, het bleef 1-2. De thuisploeg verdiende meer.