Vålerenga

Zelfs na het vertrek van Moa blijven ze vlot scoren. Het zijn steeds verschillende spelers die scoren, spitsen natuurlijk, maar ook de middenvelders vinden de weg naar het doel makkelijk en dat zegt veel over de ploeg.

Maar het is vooral hun manier van voetballen die opvalt. Het is ver verwijderd van het oude gekende Noorse voetbal met de lange bal en de duels. Vålerenga brengt verzorgd voetbal, met een mooie opbouw van achteruit, een centrale verdediger die mee in het middenveld schuift bij balbezit. De middenvelders hebben allen een grote actieradius en waar de doorsteekpas wordt gehanteerd. De flanken houden het veld breed en met opkomende backs. Het knappe is de variatie die ze brengen, en waarbij ze het elke tegenstander zeer moeilijk maken. Zowel over de flanken, met haarscherpe voorzetten, als op het centrale kunnen ze een aanval opzetten. Dit alles met uitstekende passes, de bal doet het meeste werk. En de aanvallend ingestelde spelers hebben allen de kwaliteit om op hun directe tegenstander te dribbelen.

Het moet gezegd worden, Martin Andresen heeft iets moois opgebouwd. Een aantal weken geleden hebben we nog eens gebabbeld. Toen we nog samenwerkten, dachten we toen anders over voetbal en over spelers. Andresen is ook als mens gegroeid. Hij gaf toe dat hij soms te veel zijn eigen idee steeds wou doorduwen en dat het trainerschap heel moeilijk te combineren met zijn carrière aks speler.

Vålerenga verdiende misschien wel meer dit jaar. De wedstrijd van het jaar het duel van vorige week tussen Rosenborg enVålerenga, is niet tot zijn recht gekomen. Dit kwam door de vroegtijdige uitsluiting van Freddy Dos Santos. Dat incident bracht de match geheel uit evenwicht. Hoewel Rosenborg mooi de man meer siuatie heeft uitgespeeld, denk ik toch dat VIF een kans had gehad. Dan had de titelstrijd nog open geweest, nu is het een uitgemaakte zaak.

Volgend jaar moet VIF maar laten zien dat ze kandidaat zijn voor die gouden medaille, zoals ze dat hier zeggen. Geen enkele speler is einde contract en als ze met deze groep zo kunnen verder werken zoals de afgelopen 2 jaar dan zouden ze wel eens het Ajax van het Noorden kunnen worden. Want het is daar dat Andresen de mosterd haalt. Elk tussenseizoen gaat hij daar een week op stage. In het eerste elftal van Vålerenga staan een aantal jongeren die ze zelf hebben opgeleid en dit weekend hebben er wederom 2 jonkies hun debuut gemaakt, waarbij zelfs eentje van net 16 jaar.

Ook in hun jeugdwerking gaan ze in tegen de oude tradities. Hier begeleidt men de jongeren nu met een gediplomeerde trainer vanaf de leeftijd van zeven jaar.  Er wordt er meer aan individuele begeleiding gewerkt.

Zo zou ik het ook graag hebben in mijn club hier, Frigg. Spijtig genoeg hebben we daar de financiële middelen (nog) niet voor. We kunnen pas vanaf de leeftijd van elf jaar bieden we trainingen aan met echte trainers. Van zes tot elf jaar zijn het de ouders die de kinderen trainen en begeleiden. Dit ook omdat men pas op twaalfjarige leeftijd 11 tegen 11 speelt.

We werken samen met de omringende clubs. We organiseren steeds meer wedstrijdjes, kleine tornooien waarbij we de tienjarigen al laten proeven van het  “echt” voetbal. Jammer genoeg wordt dit nog steeds niet ondersteund door de nationale voetbalbond hier.

De spelertjes en ouders zijn er werkelijk tuk op, hopelijk sijpelt het op die manier door naar de ivoren toren, zoals we er ook eentje hebben in ons Belgenlandje!

David Brocken