30 augustus 2009, de noodlottige avond waarop Marcin Wasilewski kennis maakte met een bikkelharde en verschrikkelijke tackle van Axel Witsel. 5 december 2010, de Pool maakt na zestien maanden zijn heroptreden in de basis van paars-wit. Het was een verrassing voor iedereen, maar niet voor Ariël Jacobs die zijn rechtsachter liever niet in eigen huis in het elftal wou droppen omdat de druk dan misschien te groot zou zijn.

Saai en slaapverwekkend

Het was in ieder geval weeral een vertimmerd elftal dat de trainer van Anderlecht het veld moest insturen. Legear geraakte immers niet fit en door de terugkeer van Wasyl moest/mocht Gillet een rij opschuiven naar het middenveld. En ook Hugo Broos moest puzzelen, want twee van zijn sterkhouders, Hyland en Habibou, moesten in de tribune plaatsnemen door schorsing.

Het kwam het spelbeeld allemaal niet ten goede. De beste kans die er in de eerste dertig minuten te noteren viel, was voor Zulte Waregem: Chevalier met een hard schot voorlangs. Voor de rest geen tempo in de wedstrijd en beide ploegen leden aan een gebrek aan creativiteit. Kljestan, Kanu en Polak zijn geen Boussoufa, Biglia en Legear. Zoveel moge duidelijk zijn.

En ook Zulte Waregem leed onder de afwezigheid van Habibou en Hyland, normaal de dragers van de West-Vlaamse aanval. Het resultaat was begrijpelijk en slaapverwekkend. Het sleepte allemaal aan tot de 42ste minuut.

Hét moment van Wasilewski

En het is alsof het scenario van dat moment vooraf was geschreven. Het zou ons immers niet verbazen mocht een filmmaker ooit de rechten van dit verhaal zou kopen. Marcin Wasilewski trok mee naar voor bij een vrijschop. Lecjaks gooide de bal in het pak en daar stond de Pool helemaal onbewaakt.

Hij richtte zijn kopbal naar de verste paal en Bossut was kansloos. Helemaal gek van vreugde liep hij armwiekend naar de spionkop van paars-wit, gevolgd door al zijn ploegmaats. Wel was het de enige bal van de partij die tot dan toe tussen de palen was beland. Wasyl bezorgde zichzelf en Anderlecht een dag op voorhand reeds een Sinterklaas-cadeau.

Zulte Waregem trekt laken naar zich toe

De tweede helft leek een spiegelbeeld van de eerste te worden, maar ineens kwam Zulte Waregem opzetten. En een kwartier ver in die tweede periode en de bordjes hingen gelijk. Delaplace kreeg de bal tot bij Maréval in de zestien. Die liet Proto kansloos met een heerlijk gekrulde bal.

Het was het sein voor Zulte Waregem om de wedstrijd in handen te nemen. Matton en Maréval konden echter niet afdrukken. Anderlecht was nergens meer en verloor elk duel op het middenveld. Kansen kregen de Brusselaars niet bij elkaar gevoetbald.

Rood voor Nfor, nummer acht voor Lukaku

Het leek alsof de West-Vlamingen de partij naar zich toetrokken, maar dat werd ineens teniet gedaan door Ernest Nfor. De aanvaller van Essevee haalde zich een rode kaart op de hals door zijn tweede geel te verdienen na een handsbal.

Anderlecht vond het tijd om in de tien resterende minuten door te drukken, maar net als in heel de wedstrijd lukte het hen niet om kansen af te dwingen. Tot twee minuten voor tijd. Lukaku, die in heel de partij nog tot geen schot gekomen was, kreeg de bal op het hoofd geschilderd door Suarez. De Anderlecht-spits scoorde zijn achtste en een heel belangrijke, want het leverde drie punten op voor een zwak Anderlecht.