Interview Faris Haroun: “Ik wil een nieuwe stap vooruit zetten”

Faris Haroun kwam voor het eerst dit seizoen niet in actie in een competitiewedstrijd van Germinal Beerschot. Volgens de geruchtenmolen zou op de slotdag van de wintermercato een transfer in de maak zijn. De Russische club die deze week Joao Carlos weghaalde bij Racing Genk, zou ook Haroun willen overtuigen om voor hen te komen voetballen. Omdat een transfer bijna in kannen en kruiken zou zijn, speelde Haroun dit weekend tegen Club Brugge niet mee, klonk het in de media.

“Dat moet ik ontkennen”, stelt een bijzonder rustig klinkende Haroun. “Ik was een heel weekend ziek. Buikgriep en koorts hebben mij geveld." Maar de middenvelder laat toch wat in zijn kaarten kijken. “Ik kan niets zeggen over een mogelijk transfer. Mijn managers houden zich daar mee bezig", zegt Haroun exclusief aan Voetbalkrant.com.

Nieuwe challenge

De 25-jarige Haroun is aan zijn derde seizoen bezig op het Kiel. In de zomer van 2008 maakte hij een einde aan zijn samenwerking met Racing Genk. “Ik denk dat het moment aangebroken was om andere lucht op te snuiven”, weet hij nog. “Ik had een andere omgeving nodig, en vooral: een nieuwe challenge. Ik verzeilde in Genk op de bank omdat ik mijn laatste contractjaar zou ingaan. Ik wilde niet bijtekenen en Genk wilde nog iets aan mij verdienen. Daarom speelde ik niet.”

“Germinal Beerschot was sportief geen stap vooruit,
maar toch een subtopper waar ik me goed voel.”

En toen koos de Brusselaar met roots in Tsjaad voor Germinal Beerschot. “Sportief gezien was het misschien geen stap vooruit, want in tegenstelling tot Genk is Germinal Beerschot geen topclub. Maar voor mij was het op dat moment vooral belangrijk dat ik ergens basisspeler kon zijn. Ik moest weer veel kunnen voetballen, de vreugde in het spelletje terugvinden. En ik trof hier in Antwerpen een goeie ploeg aan. Germinal Beerschot is een subtopper waar ik me goed voel.”

Toch is Racing Genk geen volledig afgesloten hoofdstuk voor Haroun, beklemtoont hij zelf. “Ik heb er nog vrienden in de persoon van Marvin Ogunjimi en Eric Matoukou. En ook met Orlando Engelaar, die nu opnieuw in Nederland speelt, heb ik nog een goed contact. Bovendien heb ik geen enkel probleem met de mensen van het bestuur. Genk heeft me de kans gegeven om op het hoogste niveau te voetballen. Daar moet ik hen altijd dankbaar voor zijn.”

“Ik wil natuurlijk graag voor een topploeg gaan voetballen, maar momenteel zijn mijn gedachten nog voor honderd procent bij Germinal Beerschot. Ik voetbal immers voor hen, en de club betaalt me nog steeds. We zullen wel zien als er een goed bod binnenloopt voor mij. Dan zal ik daar zeker over nadenken.”

“Genk heeft me de kans gegeven om op het hoogste niveau te voetballen.
Daar moet ik hen altijd dankbaar voor zijn.”

De periode dat Haroun wel eens werd opgeroepen voor de Rode Duivels, hij verzamelde zeven selecties en kwam zes keer in actie, ligt al niet zo vers meer in het geheugen van de modale voetbalfan. “Ik denk dat ik voor een nieuwe selectie eerst beter moet presteren met Germinal Beerschot en vervolgens een stap hoger moet zetten om me meer in de kijker te spelen”, denkt Haroun.

“Maar er is natuurlijk ook veel concurrentie. En dat niet alleen op mijn positie. Dit is een goeie generatie met veel talent. Daar vaart België zeker wel bij”, meent de aanvallende middenvelder.

Bij Genk of Germinal Beerschot gaat Haroun niet rakelen naar zijn mooiste herinnering als profvoetballer. “Dat waren natuurlijk de Olympische spelen”, zegt hij nadrukkelijk. Hij zoekt naar de woorden om zijn gevoel uit te drukken. “Ja,… dat waren gewoon dé Olympische Spelen. De sfeer was er fantastisch, er waren heel veel supporters en de village was ook super. Alles was er top. Het is echt mooi om dat te hebben meegemaakt”, besluit hij.