Interview Messoudi: “Germinal Beerschot had schitterende jeugdopleiding”

“Als klein jongetje voetbalde ik op straat met vrienden”, herinnert de Antwerpenaar met Marokkaanse roots zich alsof het gisteren was. “Een vriendje van mij sloot zich aan bij KSK Hoboken en vroeg of ik in zijn spoor wilde volgen. Een paar jaar later haalden scouts van Beerschot mij naar Het Kiel, waar ik bleef tot bij de miniemen."

"Op een bepaald moment mocht ik via de vader van Chris De Witte gaan testen bij Anderlecht. Dat verliep heel voorspoedig en ik mocht er aan de slag. Maar door de afstand zag mijn moeder dat niet zo zitten en dus ben ik bij Beerschot gebleven. Het Kiel lag immers op vijf minuten van mijn deur. Toen de club echter degradeerde, ben ik overgestapt naar SK Beveren.”

Hoogste niveau

“Ik wilde op het hoogste niveau blijven voetballen om voldoende progressie te boeken”, aldus Messoudi. “Dat is me aardig gelukt. Het was een periode dat ik weinig thuis was, maar ik heb in Beveren heel veel geleerd, ben er sterker geworden ook. Ik had er een leuke tijd, voetbalde met Jonas Ivens (FC Groningen, red.) en Jan De Langhe (St. Wetteren, red.). Ook Bjorn Vleminckx (NEC, red.), die een jaar jonger was, mocht af en toe met ons meedoen.”

“Twee jaar na de fusie ben ik als junior teruggekeerd naar Het Kiel. Bij Germinal Beerschot hadden we een fantastische jeugdopleiding”, herinnert Mo zich. “Tien à elf jaar geleden hadden we een sterke lichting. Toen gingen Henk Mariman, Urbain Haesaert en Simon Tahamata overal in België de beste spelers halen. De kwaliteit binnen onze ploeg was enorm. Bij de scholieren was ik zelfs de enige die de overstap naar de beloften mocht maken. Dat zegt toch iets. Het spijtige was dat al mijn vrienden weg moesten, maar ik was zelf toch heel blij.”

"Ik had een leuke tijd Beveren, voetbalde er met Jonas Ivens en Jan De Langhe. Ook Bjorn Vleminckx, die een jaar jonger was, mocht af en toe met ons meedoen.”

“Bij Germinal Beerschot was ik een vaste waarde geworden. Het jaar nadat we de Beker van België hadden gewonnen, draaide ik een heel goed seizoen. Met veel assists ook. Dat was misschien wel mijn beste jaar ooit. Standard en Racing Genk wilden mij. Er was zelfs een concreet bod, maar mijn droom was de Nederlandse competitie. Willem II was zowel sportief als financieel een grote stap vooruit.”

El Hamdaoui

“Achteraf gezien heb ik geen spijt, want ik speelde toch tachtig wedstrijden in drie jaar tijd op het hoogste niveau. Ik ben als voetballer enorm geëvolueerd en heb veel geleerd van een andere competitie. Het eerste jaar was de ambitie zelfs om bij de eerste acht te eindigen, maar dat is helaas niet gelukt. Ik voetbalde er met Kristof Imschoot en Ibrahim Kargbo. Ook El Hamdaoui, die nu bij Ajax speelt, voetbalde bij ons, maar hij raakte helaas snel geblesseerd. We moesten elk jaar tegen de degradatie knokken, daar heb ik veel van bijgeleerd.”

“Na drie jaar kon ik mijn contract verlengen bij Willem II, maar er waren zware financiële problemen. Het lag voor de hand dat ik naar de Belgische competitie zou terugkeren. Ik was einde contract, NEC toonde interesse, maar dat werd nooit concreet. Ik heb met die mensen gepraat, maar ze wilden eerst hun kern afslanken voor ze mij aantrokken. Daar kon ik niet op wachten.”

“Ik was einde contract en NEC toonde interesse. Ik heb met die mensen gepraat, maar ze wilden eerst hun kern afslanken voor ze mij aantrokken. Daar kon ik niet op wachten.”

“Uiteindelijk heb ik dus voor Kortrijk gekozen. Mijn eerste seizoen was fantastisch: we finishten vierde in de reguliere competitie, de hoogste plaats ooit die KV Kortrijk behaalde. Met wat geluk hadden we dat dit seizoen ook gekund, maar buitenshuis lijkt het voor ons niet te lukken. Ook een paar scheidsrechterlijke dwalingen hebben ons punten gekost.”

“Ik ben nu 27 en heb nog één jaar contract. Mijn beste jaren komen er aan”, besluit Mo. “Als ik mijn niveau van de voorbije weken kan aanhouden, mag ik opnieuw aan een stap hogerop denken. Ik ben altijd ambitieus en overweeg dus zeker opnieuw een transfer naar het buitenland of naar een grote Belgische club. Als ik mijn vormpeil kan aanhouden, moet dat ooit tot de mogelijkheden behoren.”