Interview Tom Soetaers: “Anderlecht liet mij stikken”

"Bij Anderlecht groeide ik gestaag door tot bij de juniors. Ik was pas zestien jaar en half toen ze bij Anderlecht mijn potentieel inzagen en mij een profcontract onder de neus duwden. Dat was voor mij een teken dat ze op lange termijn voort wilden met mij. Maar het was ook een serieuze blijk van waardering voor mijn ouders. Zij hadden de jaren voordien toch enorm veel opgeofferd om mij te brengen waar ik toen stond.”

“Het ging natuurlijk om een minimumcontract, maar als jonge gast was ik daar erg blij mee. Op mijn achttiende mocht ik debuteren in de eerste ploeg. Anderlecht had beloofd om mijn contract aan te passen, maar dat sleepte aan. Geen probleem voor mij. We hadden toen een heel goeie ploeg met Jan Koller, Tomas Radzinski, Lorenzo Staelens, Didier Dheedene, noem maar op. Het was niet evident om tussen die jongens door te breken.”

“We hadden een heel goeie ploeg met Koller, Radzinski, Staelens, Dheedene, noem maar op. Het was niet evident om tussen die jongens door te breken.”

“Ik wachtte nog een jaar, en dan nog een jaar. Ik had in twee seizoenen nauwelijks zeven wedstrijden op het hoogste niveau gespeeld. Anderlecht was mijn vertrouwen kwijt. Veel beloftes, maar van een contractverlenging kwam niets in huis. Toen heb ik mijn conclusies getrokken.”

“Westerlo en Lommel toonden interesse, het Spaanse Malaga ook. Maar toen kwam Roda JC, een heel ander verhaal. De club uit Kerkrade legde zonder verpinken een miljoen euro op tafel om mij weg te halen uit het Astridpark. Daarbovenop kreeg ik zelf ook een heel mooi contract, en dan nog voor vierenhalf seizoen. Dat getuigde van veel geloof in mijn kunnen. Bovendien stond Nederland toen al bekend om de vele speelkansen die de clubs hun jonge talenten gaven.”

“Ik wachtte en wachtte. Anderlecht was mijn vertrouwen kwijt. Veel beloftes, maar van een contractverlenging kwam niets in huis.

“Roda was een fantastische periode. De eerste zes maanden vergden opnieuw wat aanpassing, maar dat is niet onlogisch als je op jonge leeftijd alleen naar het buitenland trekt. Het voordeel van Kerkrade was ook wel dat ik thuis kon blijven wonen. Maar het was wel een grote stap. Ik keek enorm op naar Bob Peeters en Joos Valgaeren, die er toen ook hun brood verdienden.”

“Op sportief gebied was mijn eerste seizoen absoluut top. Ik speelde zelf het beste voetbal dat ik ooit gespeeld heb en we haalden de bekerfinale in de Rotterdamse Kuip. Die wonnen we met 2-0 van NEC en ik kwam zelf in actie. Dat zijn momenten die je nooit meer loslaat.”

“Na vier seizoenen was ik toch een beetje uitgekeken op de club. Het was goed geweest. Ik had in Kerkrade alles uit de kast gehaald en zag er nog weinig toekomst. Het was gewoon tijd voor een nieuwe stap in mijn leven als voetballer. Op een dag kwam Ajax. Als je aan honderd voetballers vraagt wie er nee zegt als Ajax aandringt, denk ik niet dat je er één vindt.”

Morgen vertelt Tom Soetaers over Sneijder, Van der Vaart en Ibrahimovic, over het vertrouwen van Racing Genk en zijn nieuwe club.

Deel één gemist? Klik hier.