Interview Thomas Kaminski: “Trainen met Lehmann, Almunia en Fabianski onvergetelijk”

Zoals bij veel topkeepers het geval is, kwam ook Thomas Kaminski bij toeval tussen de palen te staan. “Ik was een jaar of zeven toen ik me op aanraden van mijn peter bij een clubje heb aangesloten. Asse-Zellik was dat. Mijn ouders vonden dat ik aan sport moest doen en ik had al vanalles geprobeerd. Maar in het basketbal en volleybal kon ik niet aan competitie doen en dus koos ik voor het voetbal.”

“Ik begon als diepe spits of flankaanvaller, maar op een gegeven dag kreeg de keeper van ons ploegje een bal tegen zijn hoofd. Hij moest worden afgevoerd en ik nam zijn plaats in. Mijn ouders vonden keeper worden nochtans geen goed idee. Ze vreesden dat ik te veel verantwoordelijkheid zou moeten dragen en dat ik het daardoor niet makkelijk zou hebben. Maar ik deed het erg graag en heb het toch gedaan”, lacht de Dendermondenaar.

Mijn ouders vreesden dat ik te veel verantwoordelijkheid zou moeten dragen als keeper. Maar ik deed het erg graag en heb het toch gedaan."

“Ik was vijftien jaar en speelde op dat moment bij Tubeke toen Arsenal voor het eerst interesse toonde. Op die manier ben ik ook in contact gekomen met mijn manager, die me al op die jonge leeftijd onder zijn vleugels nam. Ik was nieuw in de voetbalwereld en pa en ma vonden het een goed idee dat iemand mij zou begeleiden. We hebben na drie jaar een echte vertrouwensband opgebouwd. Ik denk ook dat het moeilijk is om zonder manager door het leven te gaan eens je in het voetbalmilieu terechtkomt.”

“Arsenal bleef aandringen, maar mijn manager vond het te vroeg. Ik herinner mij dat ook Manchester City belangstelling toonde”, weet Kaminski nog. “Uiteindelijk werd het AA Gent, maar dat bleek  geen goeie keuze. De keeperstrainer van toen overtuigde me om naar Gent te komen, maar de dag na mijn komst vertrok die zelf naar Cercle Brugge.”

“Ik vind het nog altijd niet netjes van AA Gent dat ze me daar vooraf niks van gezegd hebben. Die nieuwe doelmannentrainer was een ramp. Er werd alleen over de positieve punten gepraat en na een training had ik het gevoel nog vier keer te kunnen trainen."

"Ik vind het nog altijd niet netjes van AA Gent"

Van zijn keuze voor Germinal Beerschot heeft Kaminski nog geen spijt gehad. “Ik was nauwelijks zestien toen ik in eerste klasse mocht debuteren. Silvio Proto in de laatste minuut vervangen was fantastisch. En de laatste wedstrijd van dat seizoen tegen Tubeke stond ik zelfs aan de aftrap.”

Door de blessure van Pacovski breekt Kaminski dit seizoen helemaal door. “Ik was gechoqueerd toen ik Tome in het ziekenhuis zag liggen”, blaast Kaminski. “Natuurlijk vind ik het goed dat ik nu zoveel kan spelen, maar ik was liever op basis van mijn sportieve prestaties eerste doelman geworden.”

We confronteren Kaminski met de informatie dat bondscoach Georges Leekens hem van dichtbij volgt. "Ah, dat wist ik niet. Het is nu niet zo dat ik plots ga beginnen zweven, maar het motiveert me wel. Ik wil immers binnen afzienbare tijd toch voor een Europese topclub spelen. Arsenal staat me wel aan. De stage die ik daar gelopen heb, vergeet ik nooit. Ik trainde er samen met Jens Lehmann, Manuel Almunia en Lukasz Fabianski!"