Interview Marvin Ogunjimi: “Steven en Faris zijn vrienden voor het leven”

“De overstap van KV Mechelen naar Racing Genk was aanvankelijk niet niks. Ik was net zestien geworden en was in een totaal vreemde omgeving terechtgekomen, dan heb je het wel eens moeilijk. Ik heb soms afgezien, ook omdat ik in een andere school kwam. Achteraf gezien ben ik het snel gewend geworden. Genk is een leuke stad en ik kwam in een fijn gastgezin terecht.”

“Daar zaten nog een aantal spelers van Genk: Steven Defour, Jordan Remacle (die nu voor OHL speelt, red.), Sven Verdonck en Faris Haroun. Die jongens hadden ongeveer dezelfde leeftijd en straalden ook toen al veel ambitie uit. Dat alles heeft er voor gezorgd dat ik geen heimwee naar Mechelen kreeg. Met Steven en Faris heb ik bovendien vrienden voor het leven gemaakt.”

“Ook op sportief gebied was Racing Genk van een ander kaliber dan KV Mechelen. In de opleiding zitten altijd een pak grote talenten die regelmatig worden opgeroepen voor de nationale jeugdploegen. Dat is in Mechelen toch anders. Zeker op dat vlak had ik dus een paar stappen vooruit gezet.”

“In de opleiding van Genk zitten veel grote talenten die vaak worden opgeroepen voor de nationale jeugdploegen. Dat is in Mechelen toch anders.”

“Ik kwam eerst bij de U17 terecht, maar mocht al snel ook wedstrijden spelen met de U19. Een jaar later werd ik zelfs al overgeheveld naar de beloften én maakte ik mijn debuut in de eerste ploeg. Ik herinner me het nog goed: het was een wedstrijd in de voorrondes van de UEFA Cup tegen het Letse FHK Liepajas Metalurgs. Een fantastische ervaring voor een jongen van zeventien. ”

“Hoewel ik op mijn zeventiende bij de A-kern kwam, was ik helemaal nog niet klaar voor het grote werk. Hugo Broos was toen trainer en had dat ook snel gezien. Ik was nog jong en besefte eerst niet wat profvoetbal betekent. Ik leefde toen ook nog niet voor mijn sport zoals het hoort, ging regelmatig op stap en maakte verkeerde beslissingen. Daar heb ik toch veel uit geleerd.”

“Ik leefde niet voor mijn sport zoals het hoort, ging regelmatig op stap en maakte verkeerde beslissingen.”

“Hoewel ik die eerste jaren nauwelijks aan spelen toekwam, ben ik altijd blijven geloven in mijn kunnen. Ik keek toen ook nog hard op naar de grotere spelers van de ploeg, zoals een Orlando Engelaar. Een uitleenbeurt was toen helemaal nog geen optie, ik dacht dat mijn kans wel zou komen.”

“Uiteindelijk stuurde Genk mij een jaar naar RKC Waalwijk. Dat was op verschillende vlakken een leerzame periode. In Nederland is niet alleen het voetbal anders, maar ook de mentaliteit. Ik heb er heel veel getraind op looplijnen en hoe ik naar doel moest schieten: hoe mijn lichaam daarbij moest bewegen en waar op de voet ik de bal precies moest raken. Dat was niet makkelijk, want ik haal van nature met veel kracht uit.”

Maandag vertelt Ogunjimi over de kritiek die hij te slikken krijgt, zijn verrassende selectie voor de Rode Duivels en zijn ambities.