Interview Van der Heyden: “Alles bereikt voor modale linksachter”

“Ik wilde Club Brugge verlaten en dan is het fijn als een mooie club als Wolfsburg je wil aantrekken”, zegt Van der Heyden in het laatste deel van een exclusief gesprek met Voetbalkrant.com. “De Bundesliga is één van de grootste competities in Europa, dus ik mag zeker niet klagen. Ik had het er heel goed naar mijn zin, maar dat kan ook moeilijk anders als je de omstandigheden ziet.”

“In Duitsland is de omkadering overweldigend. Alles is er zoveel groter en er komt ook ontzettend veel volk kijken. Er wordt heel erg professioneel gewerkt, dat zie je ook aan de structuur van de clubs. Er worden ook veel meer mensen bij de dagelijkse gang van zaken betrokken. En wat me zowel bij Wolfsburg als bij Mainz extra opviel: het respect van de supporters tegenover de spelers is veel groter dan in België het geval is. Ik onthoud maar één negatief punt aan mijn buitenlands verblijf: ik had er te veel te maken met blessures. Alle  andere zaken waren gewoon top.”

“In Duitsland is de omkadering overweldigend. Alles is er zoveel groter en er komt ook ontzettend veel volk kijken. Alles was gewoon top”

“Duitsland heeft me ook als mens verrijkt, maar na vijf jaar had ik het wel nodig om terug te keren naar ons eigen nestje. Ik ben getrouwd en heb twee kinderen, dan heb je snel andere behoeften. Ik had niet meer de drive van daar of daar wil ik nog graag eens spelen. Ik heb van mijn periode in het buitenland genoten en wilde gewoon terug”, weet Van der Heyden nog.

“Het wereldkampioenschap in Japan en Zuid-Korea in 2002 steekt er ongetwijfeld ver bovenuit als je naar mijn mooiste voetbalherinnering vraagt. Dat ik dan ook nog kon scoren (de 2-2 tegen Japan, red.), was ongelooflijk. Ik heb maandag dan ook met veel weemoed nog eens teruggekeken naar Belga Sport, waarin uitgebreid werd teruggeblikt op dat WK. Maar er was ook iets bizar: onze vrouwen mochten niet mee, terwijl dat bij andere landen blijkbaar geen enkel probleem was.”

“Ik heb maandag met veel weemoed nog eens teruggekeken naar Belga Sport, waarin uitgebreid werd teruggeblikt op het WK in Japan en Zuid-Korea”

“Als het nu bij de deur was geweest en voor een week of twee, dan had ik dat niet zo erg gevonden. Veel mannen zijn graag eens alleen weg, maar het WK duurde toch heel lang en was verre van bij de deur. Ik had ook niet het gevoel dat onze prestaties daaronder zouden lijden, maar soit, de keuze was gemaakt.”

“Ik haalde een pak selecties voor de nationale ploeg, maar verzamelde uiteindelijk slechts 21 caps. Ik mag zeker niet klagen, maar er had meer ingezeten”, beseft de 34-jarige Aalstenaar. “Op het moment dat ik bij de Duivels vast in de ploeg geraakte, moest ik geblesseerd afhaken. Dat is het enige spijtige punt in heel mijn loopbaan. Maar kom, als modale linksachter heb ik alles bereikt wat mogelijk was. En mijn carrière is nog niet gedaan, hé!”, sluit hij al knipogend af.