Interview Davy De fauw: "Wil me wel eens bewijzen in België"

De fauw (juiste schrijfwijze!) had volgens de beleidsmensen van Club Brugge niet voldoende talent om het te maken in Jan Breydel. De interesse vanuit Nederlandse hoek liet niet lang op zich wachten. Dienden zich aan: NAC Breda, NEC Nijmegen, Willem II en Sparta Rotterdam. Uiteindelijk zou De fauw naar de tweede club uit de havenstad verkassen.

“Het was januari 2001 toen ik Brugge verliet”, herinnert de 29-jarige Gentenaar zich. “Ik speelde dat jaar nog een wedstrijd of zeven, maar vanaf het seizoen dat erop volgde, ging ik niet meer uit de basis. Die tijd bij Sparta onder Frank Rijkaard was fantastisch, al was die degradatie wel iets om snel te vergeten.”

Eén groep

“De fauw begint straks aan zijn zesde seizoen bij Roda JC. “Ik heb op dit moment nog een contract tot medio 2012 en voetbal nog steeds met heel veel zin voor Roda. Of ik mijn contract ga verlengen, daar heb ik nog geen idee over. In de loop van het volgende seizoen zullen we dat rustig bekijken. Het hangt ook wat af van wie er blijft en vertrekt en over welke financiële middelen de club in de nabije toekomst kan beschikken.”

Zes Belgen voetballen er momenteel in Parkstad Limburg, waarvan Vincent Lachambre al het langst de dienst uitmaakt. De fauw kwam in 2006 naar de club van trainer Harm van Veldhoven. “Het is wel leuk dat er hier veel landgenoten spelen, maar een speciale band hebben we niet”, zegt de naar Maasmechelen uitgeweken verdediger. “Iedereen schiet goed op met elkaar.”

Franstaligen

“De meeste jongens spreken Nederlands en de anderen leren het. Jimmy Hempte en Arnaud Sutchuin, die nog in België speelde, spreken vooral Frans en daarom communiceer ik misschien iets meer met hen. Maar van kliekjes is hier geen sprake. Ik denk dat die open sfeer typisch is aan Nederland. Iedereen is hier heel sociaal. Bij Sparta had ik wel wat meer contact met de andere Belgen, omdat we daar sowieso met weinig landgenoten waren.”

Na al die tijd zou het niet verwonderlijk zijn dat De fauw een echte ‘Hollander’ geworden is. “Was ik bij Sparta gebleven, was dat zeker zo geweest”, lacht hij uitbundig. “Maar nu voetbal ik bij Roda JC en ben ik toch weer meer in België. Al spreek ik normaal wel met een ferm Nederlands accent, naar het schijnt.”

Standard en Genk

“Omdat ik zelf in de Eredivisie speel, volg ik het Nederlandse voetbal van iets dichter bij dan het Belgische. Al valt dat wel mee. Ik heb thuis geen Eredivisie Live, dus kijk niet zoveel naar rechtstreekse wedstrijden. Soms gebeurt het wel dat ik de livestream op internet opzet, maar ik ga ook regelmatig in België naar het voetbal kijken. Vooral de topmatchen spreken mij erg aan. Zo ben ik al een paar keer naar Standard, Genk en Club Brugge geweest.”

“Misschien wil ik nog wel eens in de Belgische competitie spelen, maar een absolute must is dat nu ook weer niet. Hoewel ik me hier ook wel eens wil bewijzen, voel ik me prettig in Nederland. We doen het nu met Roda ook niet slecht. Het belangrijkste is dat Europees voetbal nog haalbaar is, want dat wil ik toch graag nog meepikken.”