Met een twaalf op twaalf en elf doelpunten in vier wedstrijden had Standard zichzelf gebombardeerd tot grote titelfavoriet. Club Brugge was na een één op zes tegen Lokeren en Racing Genk wat weggezakt, maar trainer Adrie Koster geloofde voluit in de blauw-zwarte winstkansen.

Gebrek aan precisie
De Zeeuw kreeg overschot van gelijk. Na een moeilijke openingsfase zette Club, aangemoedigd door een enthousiast thuispubliek, eenvoudig zijn voet naast die van de Luikse bezoekers. Alleen in de zone van de waarheid miste de thuisploeg de precisie om echt gevaarlijk te zijn. Die laatste beslissende pass, die kwam er net niet.

Standard, dat met open vizier naar het Jan Breydelstadion was afgezakt, kreeg net voor rust wel die kans. Aloys Nong werd alleen voor doel gezet, maar Colin Coosemans onderscheidde zich met een uitstekende reflex nogmaals als waardige nummer één.

Na de pauze slaagde Club Brugge er wel in om Sinan Bolat aan het werk te zetten. De Turkse doelman haalde een kopbal van Jeroen Simaeys vanonder de lat en belette tot twee keer toe Ivan Perisic het scoren. Aan de andere kant belandden pogingen van Nong en Mémé Tchité naast het kader.

Club geeft het weg
Een strijdvaardig Club Brugge moest winnen om zijn titelkansen gaaf te houden en Simaeys leek met een schuiver van dichtbij het blauw-zwarte paard zijn haver te geven. Club Brugge slaagde er echter opnieuw niet in om een voorsprong vast te houden. Amper dertig seconden na de openingstreffer zette Nong via de onderkant van de lat de bordjes terug gelijk. Geen buitenspel, want Carl Hoefkens was blijven hangen.

De bezoekers gingen nog op zoek naar de winning goal, maar verder dan een schot van Jelle Van Damme in de armen van Coosemans kwamen de Luikenaars niet meer. Standard moet Racing Genk en Anderlecht dus terug laten gaan. Voor Club Brugge lijkt de titel nu wel een onmogelijke opdracht.