Jorgacevic en Suler blikken terug op Gents seizoen

In een interview met HLN maken Bojan Jorgacevic en Marko Suler de balans op na een bewogen seizoen.  “Het verhaal begint al op de eerste training. Het zat in kleine dingen: sommigen liepen ineens rond met een koptelefoon in de kleedkamer en er was geen communicatie meer met elkaar.”

Verdwenen hiërarchie
Suler sloot wat later aan bij de groep door het WK in Zuid-Afrika. “Het was te relax. De hiërarchie was weg. Als een nieuwe coach komt, wacht een speler normaal wat af. Nu was dat helemaal anders. Niemand kende Francky Dury.”

“De komst van Michel Preud’homme was anders. Hij had een naam en iedereen wist wie hij was: ooit de beste doelman van de wereld. Toen Dury kwam was het precies of alles onder Preud’homme niet goed genoeg was. Dury wou het anders.”

"Soms moet de trainer naar spelers luisteren"
Ligt het uitblijven van prijzen dan enkel bij Dury? “De grootste schuld van het uitblijven van een prijs ligt bij de spelers. Maar ook de trainer maakte fouten. Ik vind het niet kunnen dat onze verdediging meer dan vijftig goals slikte.”

“We trainden er ook amper op. Iedereen vond dat. Soms moet je eens naar de mening van je spelers luisteren. We trainden constant op aanvallende patronen. Dat was goed, want we scoorden vaak, maar verbeter dan ook de verdediging.”

Geen chemie tussen Dury en ploeg
De spelers voerden een persstop in toen bleek dat Dury niet langer de volle steun kreeg van het Gentse bestuur. “We wilden ons niet mengen tussen de coach en het bestuur. Het was aan hen om een beslissing te maken. Dury had de motivatie om er elke dag volledig voor te gaan, maar de chemie ontbrak.”

“Eigenlijk kan je het voorbije seizoen in één zin samenvatten: een mix van foute beslissingen. Niemand is helemaal schuldig en niemand helemaal onschuldig.”

Welke trainer moet blauw-wit aantrekken volgens de spelers? “AA Gent is een club die kampioen wil spelen. Michel Louwagie en Ivan De Witte dromen daarvan. We hebben een grote naam nodig met een enorme autoriteit. Ik denk dan aan Georges Leekens, Michel Preud’homme en Franky Vercauteren.”