Reportage Belgische Penya Fanatiek verovert Londen

Dat een journalist geen job heeft van nine to five was me al duidelijk. Maar om drie uur ’s nachts opstaan om richting Londen te vetrekken voor een reportage, dat had ik niet verwacht. Zonder de rituele ochtendkoffie vertrok ik naar Gent. Daar stopten de twee bussen van Penya Fanatiek, een officiële Belgische supportersvereniging van FC Barcelona.

Antonio Freire is de voorzitter van de Penya (=Het Catalaanse woord voor vereniging). “Elf jaar geleden heb ik de supportersvereniging eerder toevallig opgericht”, verklaart de naamgenoot van de renner aan Voetbalkrant.com. “Ik raakte aan de praat met een vriend die ook Barça-supporter was en het jammer vond dat hij nooit tickets kon bemachtigen. We hebben dan besloten om een penya op te richten. Dat is niet gemakkelijk, want Barcelona heeft een aantal voorwaarden waaraan een supportersvereniging moet voldoen. Nu zijn we al enkele jaren officieel geregisteerd als supportersclub.”

"Bij elke thuiswedstrijd zijn er supporters van ons aanwezig"

Vandaag is die penya uitgegroeid tot de meeste actieve supportersvereniging van Barcelona in België. “Elke finale, zowel de Spaanse als de Europese, zitten er leden van ons in het stadion. Ook bij elke thuiswedstrijd in Camp Nou zijn er leden aanwezig”, aldus de voorzitter van Penya Fanatiek.

De twee bussen met 101 supporters reden door richting Calais om daar de ferry te nemen richting Dover. Vlaggen en sjaals hingen voor de ruiten, ondanks het vroege uur werden de eerste flesjes Jupiler gedronken en op de kleine televisieschermen in de bussen werden filmpjes vertoond van de voorbije Champions Leagues van Barcelona.

Barcelona wint
Het geloof in een nieuwe Champions League-titel is natuurlijk groot bij de supporters. Dennis Oyen is één jaar lid bij de Penya, maar al lang supporter van de Catalaanse club. “Ik supporter voor de club, niet alleen voor de spelers. Want spelers komen en gaan. Ik verwacht dat Barcelona de finale wint met 1-0.” Ook Koen Symons gaat voor een overwinning. Volgens hem wordt het 2-1 of 3-1. 

"Als voetballiefhebber hoop ik op een waanzinnig interessante voetbalwedstrijd, als Barça-fan hoop ik natuurlijk op een overwinning. Het zal zeker niet gemakkelijk zijn en ze zullen het beste niveau moeten bovenhalen dat ze dit seizoen al gespeeld hebben. Anders zal het voor Manchester zijn”, aldus Symons.

Symons is één van de vele supporters die naar Wembley gaat zonder ticket: “Als je in dat Barça-dorp aankomt, voel je dat de supporters één grote familie zijn. Dat was in Parijs ook zo en Wembley is één van de mooiste stadions in Europa. Het is gewoon een heel leuk tripje.”

"Barcelona is més que un club"

Eenmaal op de ferry werden de t-shirts uitgedeeld die de fanclub speciaal voor de Champions League-finale had laten maken. Als 101 supporters met dezelfde polo ergens toekomen, is dat natuurlijk een leuk beeld en versterkt dat het groepsgevoel.

“Naar Londen gaan is een supergevoel hé”, vertelt Andy Van Geert. “We krijgen 101 supporters bijeen die de verplaatsing maken waarvan er maar enkelen een ticket hebben. Dat is toch super. Barcelona is ‘més que un club’. Als je de kleuren draagt van Barcelona, maak je deel uit van de familie”

Van Geert hoopt op een vroege goal: “Liefst van Barcelona. Dat zal de wedstrijd openbreken. Maar hoe dan ook zal Barça zijn eigen wedstrijd spelen en winnen met 2-1.”

Tijdens de bootreis genoten een aantal supporters van een lekker biertje op het benedendek. Andere probeerden recht te lopen door de gangen van de ferry die heen en weer wiegde op de golven. Een aantal supporters ging naar buiten om te genieten van de frisse lucht.

De weg naar Wembley
Eenmaal aangekomen in Dover werd de GPS ingesteld richting Londen. Normaal gezien een korte busrit, maar de buschauffeur trakteerde ons op een gratis rondleiding door Londen. Zo zagen we het stadion van Arsenal en een aantal unieke individuen die het straatbeeld van Londen kleuren.

Na tal van rode lichten en files zagen we de bogen van Wembley in de verte verschijnen. Dan denk je er bijna te zijn, maar helaas. Alle straten rondom het stadion hebben we doorkruist. Dan moesten we nog een kwartier stappen vooraleer we aan het stadion stonden waar de fanzone van Barcelona met grote schermen en een barbeque zou zijn.

Dirigent van dienst en opzweper eerste klas Stijn had zijn megafoon bij de hand en liet de Londenaren weten dat Penya Fanatiek was aangekomen. Onder begeleiding van een trommel zong hij voor en de rest antwoordde.

Eerste confrontatie met Engelse supporters
Als je zo opvalt, trek je meteen twee soorten mensen aan zoals het spel tussen licht en muggen: journalisten en supporters. Een bevallige dame van de Spaanse zender TVE zette zich in zomerse outfit voor de zingende supporters en sprak haar kijkers in Spanje toe.

Nog maar net in Londen en meteen al een eerste Spaanse schone aangetrokken. Een man zou voor minder beginnen zingen. Maar de volgende groep die op ons afkwam bestond niet uit Spaanse dames. Een aantal supporters van Manchester United, die aan alle stereotypen van de Engelse supporter voldeden, hadden ons ook gehoord en wilden de muzikale confrontatie aangaan. Spaanse klanken tegen Engelse klanken. Het werd een geanimeerde strijd waarbij elke groep af en toe de bovenhand nam. Maar met een megafoon en een trommel kan je vaak nog net iets meer dan met alleen stemmen.

De bobby’s vonden de muzikale battle zo mooi dat ze ook in groten getale kwamen kijken. Ze vormden een kring rondom de supporters, maar participeren deden ze niet. Maar de supporters van beide ploegen waren ook niet naar Wembley gekomen om heel de dag naar elkaar te kijken en staakten na verloop van tijd de strijd.

De komende dagen leest u hier meer over de trip naar Wembley van Penya Fanatiek.