Analyse De nieuwelingen van Club gewikt en gewogen
Foto: © SC
Naar jaarlijkse gewoonte presenteerde Club Brugge tijdens de Brugse Metten zijn typeploeg aan het thuispubliek. Dat de verwachtingen hooggespannen zijn, bewees een uitverkocht Jan Breydelstadion. Toch kraaien de West-Vlamingen best niet te vroeg victorie.
Club Brugge onderging in het tussenseizoen in alle geledingen een totale metamorfose, niet alleen op menselijk gebied, maar ook infrastructureel. Toen wij de perszaal van het Jan Breydelstadion wilden betreden, keken wij zeer verrast op. De vroegere ruime, gezellige en sfeervolle Telenet Lounge heeft plaatsgemaakt voor een tweeledige, kille, donkere ruimte. Andere bazen, andere wetten.
Dat blauw-zwart het seizoen 2011-2012 met stip genoteerd heeft, bewees communicatieverantwoordelijke Wim De Meyer voor aanvang van de Brugse Metten. Ettelijke keren zweepte hij het volgepakte stadion op met de leuze "No sweat, no glory". Jan Breydel barstte uit zijn voegen, want zelden hebben wij midden juli in Brugge een uitverkocht stadion gezien. De verwachtingen bij bestuur, pers en publiek zijn dan ook hooggespannen. In de basiself van de Brugse Metten verschenen maar liefst zes nieuwkomers. Het is nog vroeg om al besluiten te trekken op basis van één wedstrijd, maar toch zijn wij zo vrij onze vaststellingen neer te pennen.
Michael Almebäck
De robuuste centrale verdediger van Örebro kwam tegen Leverkusen zelden in de problemen. 'Iron Mike' hoefde zijn bijnaam nog geen eer aan te doen, want de Duitse vicekampioen zette hem zelden onder druk. Op het eerste gezicht lijkt Almebäck een oerdegelijke verdediger te zijn die vooral zal teren op zijn onverzettelijkheid.
De Deense regulator op het Brugse middenveld lijkt de speler te zijn waar Club al jaren naar op zoek is. Het is misschien wat vroeg om al vergelijkingen te maken, maar een tweede Timmy Simons is in de maak. Zimling weet perfect wat zijn kwaliteiten zijn: de boel gesloten houden voor de verdeding, af en toe een professioneel foutje als het moet en de aanvallende middenvelders de kans geven om mee naar voor te trekken. Dat ze in Brugge van de Deen geen korf doelpunten moeten verwachten, onderstreepte hij in de eerste helft tegen Leverkusen. Zimling pegelde een afvallende bal ettelijke meters naast de bezoekende kooi.
De Israëliër startte flitsend tegen Leverkusen. Op links ging hij zijn man voorbij en knalde dan onbesuisd over. Daarna deemsterde 'Rafa' wat weg, hoewel hij bijwijlen aardige staaltjes van zijn gave techniek liet bewonderen. In het begin van de tweede helft reet hij de Duitse verdediging enkele keren goed open. Verwacht wordt dat deze technisch fijnbesnaarde middenvelder zich toch nog wat zal moeten aanpassen aan het Belgische voetbal.
De Spanjaard gaf het na de wedstrijd al aan: de communicatie tussen hem en zijn medespelers vormt een probleem. Vazquez was het eerste halfuur nagenoeg onzichtbaar. De ex-Barcelonaspeler toonde dat hij sneller denkt en uitvoert dan zijn medemaats, maar omdat hij zich nauwelijks verstaanbaar kan maken, wisten zijn ploeggenoten niet altijd wat hij in gedachten had. Vazquez demonstreerde nochtans enkele keren zijn uitstekend spelinzicht. Als er wat meer automatismen met de anderen komen, zal Club nog wel kunnen genieten van de Spaanse middenvelder.
Björn Vleminckx
De topschutter van Nederland werkte keihard en woog constant op de Duitse verdediging. Technische hoogstandjes zullen de Clubfans van hem niet moeten verwachten, maar als hij zijn vizier wat beter afstelt, moet de aanvaller ook bij Club in staat worden geacht om een groot aantal doelpunten te scoren. Tegen een stug verdedigend Leverkusen kreeg Vleminckx twee doelrijpe kopkansen, maar de precisie bij de afwerking ontbrak. De ex-Malinoisspeler lag onrechtstreeks ook aan de basis van het openingsdoelpunt. Vazquez stuurde Vleminckx diep in de zestien, die draaide zich los van zijn tegenstander, maar zag zijn plaatsbal door de bezoekende doelman uit doel gewerkt worden. Uit de hoekschop die volgde, knalde Vadis Odjidja de 1-0 binnen.
De ex-Virtonspeler kon aanvankelijk zijn stempel niet drukken. Bovendien verliep het samenspel met Carl Hoefkens bijzonder stroef. De Brugse captain gaf met zijn lichaamstaal diverse malen aan dat Meunier hem niet begreep. Toch gaf de gelegenheidsrechterflankspeler herhaaldelijk blijk van een goede actie. Meunier kreeg door zijn gerichte balaannames en dito passes meer dan eens de handen op elkaar. Hij lag ook aan de basis van de vrijschop die Odjidja toeliet de 2-1 te scoren.
De beste transfer van blauw-zwart zou wel eens intern kunnen gebeurd zijn. Door het aantrekken van Zimling, krijgt Odjidja de kans om meer naar voren te trekken. Odjidja was in elke noemenswaardige Brugse aanval betrokken en scoorde twee doelpunten. Na afloop van de match gaf hij zelf al aan zich goed in zijn vel te voelen. "Ik mag nu een rij hoger spelen en dat bevalt mij. Nu weet ik dat er altijd iemand achter mij blijft (Zimling, red.). Vorig jaar had ik ook die aanvalsdrang, maar toen stond er niemand meer achter mij om de gaten te dichten. Ik hoop dat ik nog lang op deze positie mag spelen."
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief
Cercle Brugge
