"Het sportieve primeert nog steeds bij mij"

Bij de persvoorstelling valt meteen op hoe scherp Stijnen staat. "Ik ben zes kilo kwijt sinds mijn wedstrijd met Club tegen Valencia", vertelt hij. "Of dat door hard te trainen is? Deels wel, ja." Hard trainen: iets wat hij bij Club niet altijd zou gedaan hebben. Stijnen countert: "Analyseer mijn prestaties bij Club en de Rode Duivels eens. Meer heb ik daar niet over te zeggen. Ik vind het trouwens een belediging voor Dany Verlinden, die jaren met mij werkte."

Zandbakken
Zeven maanden zat Stijnen zonder club. "Ik heb in die periode veel geleerd. Ik trainde met Theo Custers op kleine veldjes. In de maanden april en mei, toen het zo droog was, trainde ik in zandbakken. Het bracht me terug naar waar het eigenlijk allemaal om draait: het spelletje zelf. Zonder al die extrasportieve dingen: gewoon voetballen op kleine veldjes, waar het gras soms te lang was."

De oud-doelman van de Rode Duivels kiest dus opnieuw voor de Belgische competitie, terwijl iedereen hem al in het buitenland aan de slag zag gaan. "Dat was ook een optie", reageert hij. "Iedereen weet dat Celtic interesse toonde. Daar zijn toen weer heel wat leugens over verteld, iets wat mijn familie veel pijn deed. Celtic is uiteindelijk niet doorgegaan. Er waren ook nog andere mogelijkheden. Ik kon heel veel geld verdienen, maar er was geen sportieve uitdaging. Het sportieve primeert nog steeds voor mij."

Wenende moeder
Van Club Brugge naar Beerschot. Niet zo'n kleine stap, en dan vooral terug. "Daar ben ik niet mee akkoord", bijt de Limburger van zich af. "Het klopt dat Club Brugge een topclub is en Beerschot nog niet. Maar deze club heeft veel potentieel. Over vier jaar is Beerschot ook een topclub. De voorzitter heeft me overtuigd met zijn project."

Bovendien heeft de familie Stijnen een speciale band met Beerschot. "Mijn vader (Jempy, red.) was er in het verleden al assistent. Ik zag dus heel veel wedstrijden van deze club. Toen ik thuis vertelde dat ik naar Beerschot verhuisde, begon mijn moeder meteen te wenen. Mijn vader knikte en zei: 'Een prachtige club'. Ik zal deze club, zoals men mij kent, in de toekomst door dik en dun steunen", belooft de 30-jarige Stijnen.

Niet veranderd
Ondanks alle heisa in de voorbije maanden rond zijn persoon, is Stijnen niets veranderd. Hij praat nog steeds op dezelfde manier en presenteert zich zeer zelfzeker. Alsof er nooit iets gebeurd is. "Ik heb tien jaar bij Club Brugge gespeeld en dertig caps bij de Rode Duivels verzameld. Ik heb mijn eigen stijl en kwaliteiten. Ik zie geen enkele reden om te veranderen. Ik sta recht in mijn schoenen."