Interview Haagdoren: "Stiekem hoop ik op een stunt"

Haagdoren speelde van 1993 tot 1996 bij Anderlecht. Hij speelde er 56 wedstrijden en scoorde tien keer. Daarna kwam hij via Beveren, Lierse en Germinal Beerschot bij het toenmalige KVSK United terecht. Maar ook na het faillisement bleef hij de club trouw en is sinds het vertrek van Franky Van der Elst naar STVV zelfs hoofdtrainer van Lommel United. Onze redactie polste even bij Fons (zoals Johan Boskamp hem steevast noemde, nvdr.) naar de sfeer in Lommel.

Philip, een bezoek van Anderlecht, betekent dat nog iets speciaal voor jou?
Enkel dat we het bezoek krijgen van een topclub. Anderlecht was een mooie periode, maar ik heb daarna nog clubs gehad en dus is de emotionele waarde veel minder. Ik heb ook niet echt contact gehouden met de mensen van de club.

Ariël Jacobs vertelde vandaag op zijn persconferentie dat hij niet van plan is om met zijn reserves naar Limburg af te zakken.
Ja, maar kan je bij Anderlecht echt spreken van reservespelers? Het zijn allemaal mannen met bepaalde talenten. Het is wel een teken van respect, want het toont aan dat ze de verplaatsing niet onderschatten.

Hoe beleven je spelers de confrontatie?
Ontspannen hoop ik. Het zijn allemaal jonge mannen en een bezoek van Anderlecht is voor hen wel speciaal. Maar naar wat ik hoor zijn ze rustig. Voor ons hoeft ook niks. Ik hoop gewoon dat we positief voetbal kunnen laten zien.

Toch moet je ergens toch denken aan een stunt?
Tuurlijk, stiekem hoop ik daar wel op. Wij moeten die wedstrijd niet te nederig aanvatten. We hebben bewezen dat we kunnen voetballen en je weet maar nooit. Als de wedstrijd lang op 0-0 blijft steken, kan alles. Ik geef ons toch 25 à 30% kans.

Hoe heb je jouw eerste weken als trainer verteerd?
Redelijk goed. We hebben twee zeges en één nederlaag op ons conto de laatste drie wedstrijden. Enkel tegen Oostende liep het mis. Natuurlijk is het even wennen. Na een heel moeilijke voorbereiding hebben we ons in de competitie nog niet laten aftroeven. Voor deze jonge groep is dat een overwinning.

Voel je dat die jonge gasten respect hebben voor jouw carrière?
Ik voel wel degelijk respect, maar in welke mate dat weet je nooit als trainer. Ik weet ook niet of dat om mijn carrière is of om de manier waarop ik met hen omga.

Wanneer ga jij morgen tevreden zijn?
Als ik met een goed gevoel het veld kan afstappen. Dat zou betekenen dat we een goede wedstrijd gespeeld hebben en meer verlangen ikzelf en het bestuur niet. Je moet er ook rekening mee houden dat dit een nieuwe ploeg is. De competitie is voor ons belangrijker en daar hebben we onze handen al mee vol.