Interview D'Hooghe: "Rode Duivels dringend resultaten boeken"

Vlak voor twee levensbelangrijke interlands ging uw redactie op bezoek bij Michel D'Hooghe. De geneesheer heeft nog steeds zijn dokterspraktijk in Brugge waar hij ons met plezier ontving. Na zijn voorzitterschap bij Club Brugge doet de gewezen bondsvoorzitter het iets rustiger aan, toch is hij nog dagelijks bezig in de voetballerij. De erevoorzitter van blauw-zwart zetelt nog steeds in de Raad van Bestuur en geniet ook internationaal heel wat aanzien als voorzitter van de Medische commissie van zowel de FIFA als de UEFA. In de Wereldvoetbalbond is hij ook nog eens lid van het Uitvoerend comité.

VK: Volgt U het vaderlandse voetbal wel nog een beetje?

Als lid van de Raad van Bestuur en erevoorzitter van Club Brugge ben ik nog actiever in het Belgische voetbal dan de meeste mensen denken. Bij het management van blauw-zwart ben ik vandaag wel niet meer betrokken. Het Belgische voetbal volg ik op de voet: aan de hand van mijn Telenet en Belgacom-abonnementen volg ik zelf meer wedstrijden dan vroeger. Als ik niet in het buitenland vertoef, volg ik ook steevast de thuiswedstrijden van mijn favoriete club in het stadion.

VK: Als voorzitter van Club Brugge heeft U de play-offs nooit meegemaakt. Helpt dit systeem het Belgische voetbal vooruit denkt U?

Aan dit nieuwe systeem is één groot voor- en nadeel verbonden. Financieel is het bijzonder interessant voor clubs die zich van deelname aan play-off 1 weten te verzekeren. Mijn conservatieve geest vindt wel dat de ploeg met het meeste punten op het einde van de rit verdient kampioen te worden. Dat brengt ons meteen bij het nadeel van de herstructurering. Met de puntenhalvering en onderlinge confrontaties is dit niet langer zo, kijk maar naar de opmars van Standard vorig seizoen. Het financiële voordeel moet afgewogen worden tegen het sportieve nadeel. De hamvraag is hoe ver men daarin kan gaan.

"Tijden van amateurisme waarbij iemand naast zijn werk een taak als hobby verricht binnen een voetbalclub zijn voorbij"

VK: Op clubniveau onderging ook Club Brugge bestuurlijk en sportief een metamorfose.

Vanop enige afstand heb ik de reorganisatie gesteund. Mijn ervaringen in het Europese en wereldvoetbal hebben mij geleerd dat professionalisering hoe je het draait of keert altijd tot resultaat zal leiden. De hervormingen destijds bij pakweg Barcelona of Manchester United hebben ervoor gezorgd dat zij vandaag de beste clubs in de wereld zijn.

VK: Belgische clubs kunnen dus niet achterblijven?

Tijden van amateurisme waarbij iemand naast zijn werk een taak als hobby verricht binnen een voetbalclub zijn voorbij. Dit komt koel en hard over, maar het is gewoon de realiteit van de 21ste eeuw.

VK: Is de drieklapper in de Europa League vorige week een indicatie dat het de goede richting uitgaat met het Belgische voetbal?

Het grootste bewijs daarvan zijn de Europese ranglijsten waarin België momenteel wel een goede beurt maakt. We zijn aan een opmars bezig waardoor we in de nabije toekomst meer kansen zullen krijgen in de Europese competities.
Iedereen was afgelopen week zeer gelukkig met de overwinningen. Het is wel zo dat Club Brugge en Anderlecht de nodige portie geluk hadden, maar dat mag ook wel eens. Het is al zo vaak andersom geweest.

VK: Trappelen onze Rode Duivels niet een beetje ter plaatse?

Hoewel het Belgische voetbal globaal vooruitgang boekt, mag de nationale ploeg dringend een resultaat neerzetten. De spelerskern bevat heel wat kwaliteit waardoor de kwalificatie voor een Europees of Wereldkampioenschap echt niet langer mag uitblijven.
In mijn periode als bondsvoorzitter ben ik verwend geweest. Om de vier jaar gingen we steevast naar het WK. Toen was er net als nu een goede generatie spelers en waren ook de coaches van uitstekende kwaliteit.

VK: Wat betreft de polemiek over de spreekkoren: worden Belgische wedstrijden niet te snel stilgelegd ten gevolge van die uitlatingen?

De inhoud van de spreekkoren is natuurlijk bepalend. Als het om klassieke plagerijen gaat tussen supportersgroepen verwacht ik dat er wat inlevingsvermogen is bij de scheidsrechters. Wanneer er een racistische intonatie is, reageert de internationale voetbalwereld doorgaans heel scherp.

De vraag is wat we onder racisme categoriseren. Anti-Waalse gezangen in Vlaanderen? Anti-Japanse gezangen aan het adres van een Japanse doelman? Volgens mij wel! We moeten voorkomen dat mensen in hun waardigheid aangetast worden. Het gaat hier niet over een banale uitlating tegen een keeper, maar over een beledigende aanval op een volk. In dergelijke gevallen is de scheidsrechter volgens mij genoodzaakt de wedstrijd stil te leggen.

"Een voetbalmatch met een toneelvoorstelling vergelijken is echt onrealistisch"

VK: Moet de Belgische voetbalbond niet harder optreden in zo'n situaties?

Zeker en vast. Voetbalstadions moeten niet omgetoverd worden tot plaatsen waar racisme en gelijkaardige zaken mogelijk zijn, het voetbal dient daar niet voor.

VK: Annemie Turtelboom droomt ervan naar het voetbal te kunnen gaan zoals ze een theatervoorstelling bezoekt…

Dit is echt absurd, dat weet U ook. Naar een theater ga je enkel en alleen voor het spektakel. Op een voetbalwedstrijd gaat het over identificatie: het 'wij-gevoel' van de supporters, het collectief zegevieren. Er is veel meer dan spektakel, de fans identificeren zich met de prestatie van hun ploeg. De gedachte een voetbalmatch met een toneelvoorstelling te vergelijken is echt onrealistisch.

VK: Tot slot: zien we de Rode Duivels aan het werk in 2014 in Brazilië?

Ik hoop van harte dat Georges Leekens er met zijn klasbakken in slaagt om het WK in Brazilië te halen. We hebben een kwalificatiepoule geloot waarin we tegen iedereen kunnen winnen, maar ook verliezen. Als de groep gemotiveerd is en als één ploeg voor de dag kan komen, dan maken we echt een goede kans.

Geschreven door Tomas Taecke