Reportage Portret Eddy Wauters: Deel II

Onze redactie ging op zoek naar de hoogtes en de laagtes in de lange carrière van Eddy (Edward) Wauters als clubspeler, international, coach en voorzitter.  

Het seizoen 1982-1983 begon in mineur voor voorzitter Wauters. De supporters zagen hun idool Alex Czerniatynski vertrekken dat werd niet door iedereen in dank afgenomen. Gelukkig stak er een ander talent de neus aan het venster. Marc Vander Linden werd al snel de nieuwe revelatie van de Bosuil. Ondanks dat de club Europees voetbal speelde tegen het Zwitserse FC Zürich en het Franse Lens, werd het kampioenschap een zware ontgoocheling.

Wauters aangehouden

1984 was voor voorzitter Eddy Wauters misschien wel het zwartste jaar in zijn geschiedenis bij de club. De Antwerppraeses werd aangehouden in het onderzoek naar het vermeend zwartgeldcircuit. Jarenlang werd er onderzoek gedaan, maar pas vier jaar later zou de Kamer van Inbeschuldigingstelling Eddy Wauters en de andere Antwerpbestuurders volledig buiten vervolging stellen.

De problemen rond het Bosuilstadion kwamen voor het eerste aan de oppervlakte. Door het drama in het Heizelstadion werd de Bosuil meermaals onder vuur genomen. De tribunes werden meermaals oud en onveilig genoemd. De club moest heel wat centen in het stadion steken en dat ging ten koste van de sportieve.

De prestaties gingen van kwaad naar erger tot de Duits-Nederlandse toptrainer Georges Kessler inging op een aanbod van Eddy Wauters. De club bengelde hele tijd onderaan het klassement, maar door de komst van Kessler wist de club zich toch nog te redden. De oefenmeester was de grote held op de Bosuil. Want het jaar nadien was Antwerp geen degradatiekandidaat meer, maar bijna titelpretendent. Ook de komst van Hans-Peter Lehnhoff (foto)zorgde voor heel wat extra kwaliteiten in het elftal.

Toch slaagde Eddy Wauters er niet in om met Antwerp een topclub te blijven. De voorzitter liet steeds één van de smaakmakers gaan en nu was het Pisa dat met genoeg centen over de brug kwam om Cisse Severeyns weg te halen.

Mirakelseizoen voor Antwerp

Het seizoen 1989-1990 zal voor voorzitter Eddy Wauters ingaan als het meest miraculeuze seizoen in zijn hele loopbaan. Een eerste mirakel kwam er al op 27 augustus. De club ging op eigen veld onderuit tegen derdeklasser Hoeselt, maar dat was klein bier tegenover de prestatie van een maand later. 'Mirakel van de Bosuil' - 'Het Vitosha Mirakel' .. de prestatie kreeg allerlei namen. Één minuut voor tijd stond Antwerp nog met 1-3 in het krijt tegen Vitosha, maar de extra tijd zorgde voor de grootste ommekeer in de voetbalgeschiedenis. De Great Old scoorde nog drie doelpunten en won uiteindelijk de wedstrijd.

In het seizoen 1991 - 1992 behaalde Eddy Wauters een nieuwe prijs met zijn club. Het was Walter Meeuws die ervoor zorgde dat de club de finale van de Beker van België wist te bereiken. Ook in de competitie behaalde de oefenmeester een knappe vijfde plaats. Een waanzinnige ontlading na dit seizoen. Wauters zorgde mee voor de tweede bekertriomf uit de Antwerpgeschiedenis.

Het eerste seizoen onder Walter Meeuws werd een succes, maar ook het tweede seizoen ging de geschiedenisboeken in. Als bekerwinnaar mocht de club deelnemen aan de Europese beker voor bekerwinnaars.. Die campagne werd misschien wel het grootste hoogtepunt uit de geschiedenis van Antwerp en Eddy Wauters. Antwerp speelde de finale op Wembley tegen Parma. Ondanks de 3-1 nederlaag tegen de Italiaanse club werd het één groot rood-wit feest met 20.000 supporters over het kanaal.

Het stadion (de eerste problemen en aanpassingen)

In 1987 had Antwerp voor het eerst een nieuw voorstel om het stadion te moderniseren, maar alle plannen van Georges Kessler en Eddy Wauters vielen in het water. De tempel die het Antwerpse voetbal nieuwe impulsen moest geven, kwam er uiteindelijk niet.

Vier jaar later werd er dan toch het één en ander aangepast aan de Bosuil. De club haalde de staanplaatsen (kant groene zone) tegen de vlakte en zette het imposante Atrium-complex neer met ruim 800 business seats. Een eerste kunstwerk waar Eddy Wauters best trots over was. 

Bij de terugkeer van Wembley bleek het toch niet één groot feest te zijn, maar dat lezen jullie vrijdag in het laatste deel over Eddy Wauters.