"Belg of Utrechter? Wij willen gewoon de beste jeugdspelers bij PSV hebben"

Gisteren focusten we op Beerschot AC, toen we ons afvroegen waarom er daar in het verleden ieder jaar wel een talentvol jeugdspelertje richting de Nederlandse topclub PSV is vertrokken. Het leek ons dan ook logisch om aan de Brabantse club te vragen waarom er zoveel Belgische jeugdspelers bij PSV rondlopen.

Rini de Groot, hoofd jeugdscouting van PSV, antwoordt relativerend: “Dertig Belgen op 180 jeugdspelers is iets meer dan 15%. Gezien de nabijheid van België lijkt me dat niet overdreven veel. Kijk, onze taak is heel simpel: wij willen de beste spelers bij PSV hebben en waar die vandaan komen, is verder niet interessant. Of het nu Belgen zijn of jongens uit Eindhoven of Utrecht is ons om het even.”

Maximaal 100 kilometer

Waarom de meeste jongetjes bij Beerschot (maar ook bij Lierse en Genk) worden weggehaald en niet bij Anderlecht, Standard of Club Brugge, is onder andere het gevolg van de vernieuwde FIFA-reglementen. Deze bepalen dat een internationale transfer van een jeugdspeler enkel geoorloofd is wanneer de afstand tussen de woonplaats van het kind en de buitenlandse club kleiner is dan honderd kilometer. (Tenzij het hele gezin om niet-voetbalgerelateerde redenen naar een ander land verhuist). Aangezien de provincies Antwerpen en Limburg aan die regel voldoen, krijgen de Belgische clubs die daar gevestigd zijn bijzonder vaak het bezoek van de Eindhovense jeugdscouts.

Faciliteiten en opleiding

Net als Steven Smet (jeugdverantwoordelijke Beerschot) gisteren, geeft ook Rini de Groot het verschil in faciliteiten als eerste reden aan waarom PSV zo'n aantrekkingskracht heeft op Belgische jeugdspelers. Daarnaast benadrukt het PSV-scoutingshoofd vooral de kwaliteit van de jeugdopleiding. “Wij hebben maar liefst zestien fulltime-jeugdtrainers, die dagelijks bezig zijn met maar één doel: elk individu beter maken. In tegenstelling tot in België en andere landen focussen wij daar zeer nadrukkelijk op. Ten zuiden van ons wordt vanaf de leeftijd van dertien tot vijftien jaar het winnen vaak belangrijker dan het opleiden van een speler.”

Toch is volgens de Groot lang niet alles slecht aan het Belgische jeugdvoetbal. Sterker nog, hij vindt dat België de laatste jaren erg gegroeid is. “Velen nemen de Nederlandse filosofie over, zeker bij de kleinere kinderen. Daarbij hebben jullie ook het voordeel dat jullie een hele goede competitievorm hebben. Kinderen spelen vanaf heel jonge leeftijd al nationaal”, aldus de Groot.

Combinatie voetbal-onderwijs

Naast de klassieke argumenten (infrastructuur en opleiding) vindt Rini de Groot nog een andere reden waarom de beste Belgische jeugdspelertjes beter bij PSV zouden aansluiten, met name de combinatie van voetbal en onderwijs: “België heeft nog steeds het authentieke onderwijs. Nederland biedt bijna maatwerk voor iedere leerling op school. In goede samenwerking met die scholen kunnen wij een ideaal sport- en leerprogramma aanbieden. Op die manier creëren we de ideale situatie voor een speler. Want voetbal is belangrijk, maar school nog veel belangrijker. Ook op dat gebied moeten ze zichzelf blijven doorontwikkelen. Er is immers maar een klein percentage dat het eerste elftal haalt.”

Niet te jong?

Opvallend is dat de meeste spelers die PSV in België weghaalt, allemaal rond de leeftijd van tien à elf jaar zijn. Dit zal ongetwijfeld te maken hebben met het feit dat er vanaf de leeftijd van twaalf jaar een opleidingsvergoeding moet betaald worden aan de club waar men een jeugdspeler weghaalt.

Zijn er ook andere redenen waarom PSV deze spelertjes op zulke jonge leeftijd gaat halen? Rini de Groot is duidelijk: “Wanneer de beste met de beste trainen en tegen de beste spelen, dan haal je nog meer uit die jongens. Daarom willen we ze zo vroeg mogelijk in onze opleiding.” Toch beseft men tegelijkertijd dat het doorspartelen van een hele jeugdopleiding niet evident is. Dirk Peeters, scoutingsverantwoordelijke van PSV voor België, is er bij komen zitten. “Van de spelers die we binnenhalen, denken we allemaal dat ze het eerste elftal kunnen halen. Maar uiteraard is de weg lang voor spelers van tien à elf jaar. Er kan onderweg van alles gebeuren. Men kan geblesseerd geraken, men kan het lastig krijgen met de moeilijke schooluren of met het vele reizen. Daarnaast moet het niveau niet top zijn, maar meer dan top”, aldus Peeters.

Rini de Groot knikt, maar voegt er aan toe dat “de hele boel wel kindvriendelijk moet blijven. Want een kind dat zich thuis voelt, zal ook beter presteren.” De Groot wil ook nog kwijt dat hij die kinderen bewondert: “Vaak wordt gezegd dat ze verwend zijn en dat alles voor hen geregeld wordt. Maar ze zijn wel de hele dag onderweg hoor. Ik heb daar heel veel respect voor.”

PSV? Of toch in België blijven?

We vragen aan Dirk Peeters of er al veel Belgische talenten een overstap naar PSV geweigerd hebben. Hij kan zich maar drie voorvallen herinneren in de veertien jaar dat hij voor de Eindhovense club werkt. “Onlangs nog wilden we een speler die aan de Belgisch-Nederlandse grens woonde. Maar die jongen kon ook naar Anderlecht, wat uiteraard veel verder van huis is en waar hij ook op internaat zou moeten. Uiteindelijk heeft Urbain Hassaert (verantwoordelijke jeugdscouting Anderlecht) die jongen zijn ouders wijsgemaakt dat hij veel te jong is om al naar Nederland te trekken. Nogal ironisch als je weet dat Hassaert bij Beerschot niet anders gedaan heeft dan talenten naar Ajax te laten vertrekken.”

Vaak hangt de voetbaltoekomst van het kind af van de beslissing van de ouders. “Als ze iets van voetbal kennen, komen ze altijd naar hier”, stelt Peeters. “Toch is het ooit gebeurd dat een mama zei dat haar zoon meer kon leren bij Westerlo dan bij PSV. Tja, dan ben je uitgepraat hé.”

Doorbreken in het eerste elftal

PSV is dus al jaren bezig met het binnenhalen van Belgische talenten. Toch zijn er de laatste jaren eigenlijk geen spelers doorgebroken die zich structureel in het eerste elftal hebben kunnen nestelen. Even zag het ernaar uit dat Funso Ojo dit ging doen, “een zeer talentvolle speler, maar helaas haalt hij het net niet op dit moment”, aldus de Groot. Hier en daar wordt gefluisterd dat Ojo een moeilijk karakter zou hebben. Hij mag ondertussen uitkijken naar een nieuwe club en wordt gevolgd door menig Belgische eersteklasser, waaronder Anderlecht en Beerschot. Ook Sepp De Roover (nu Lokeren), Jan Wuytens (nu Utrecht), Dries Wuytens (nu Beerschot) en Jelle De Bock (nu FC Eindhoven) konden zich in het verleden niet voldoende doorzetten. Het is nu afwachten of middenvelder Stijn Wuytens dat wel kan doen.

Wie allicht wel de stap naar het eerste elftal had kunnen zetten, was Andreas Pereira. Deze 16-jarige Belgische jeugdspeler van PSV (en zoon van ex-Sint-Truidenspits Marcos Pereira), tekende op 1 januari echter een contract bij Manchester United. Volgens PSV was hij onhoudbaar, vooral financieel. Rini de Groot: “Wij kunnen helaas niet op tegen die concurrentie. Het gaat wel heel ver hoor. Bij toernooien van spelers onder 16 en onder 17 zit de héle tribune vol met managers en Engelse scouts. Ze gaan dan met geld naar je hoofd gooien waar je moeilijk aan kan weerstaan. Ik kan zo'n beslissing op den duur wel respecteren, maar niet accepteren. We hadden wel dwars kunnen liggen, maar dat heeft geen zin. We hebben uitvoerig met Andreas en zijn vader gepraat. Als zij na al die gesprekken hun keuze maken, dan moet je dat respecteren.”

De toekomst

Bij PSV wanhoopt men zeker niet over de toekomst van haar Belgische jeugdtalenten. Zo zijn er volgens Rini de Groot op dit moment wel degelijk enkele Belgen die de stap naar het eerste elftal kunnen zetten. De meeste van deze jongens zijn ook jeugdinternational. Eentje van hen is de 16-jarige Olivier Rommens. Vijf jaar geleden maakte hij samen met zijn jongere broertje de overstap van SK Lierse naar PSV. In deel 3 van dit dossier kan je een interview met hem lezen.