Column Het enigma genaamd Milan Jovanovic

De wedstrijd van zondag tegen Cercle Brugge is daar de perfecte belichaming van. Milan Jovanovic: beslissend versus loom ogend, de vriendelijkheid zelve versus opvliegend. Het lijkt contradictorisch, maar in de Anderlechtse aanvaller zit het allemaal gebundeld in één lichaam.

Jovanovic slofte zondag zestig minuten over het veld, geen enkele actie die lukte. Maar dan ineens die ene actie in de zestien en Anderlecht had een penalty beet. Merkwaardig genoeg had hij zelfs in alle vier de goals een beslissende voet. Eerst speelde hij Kljestan aan die Suarez vond waarna er een penaltyfout gemaakt werd op de Argentijn.

Het derde doelpunt trok hij zich nog eens aan de gang om Suarez te bereiken en bij de vierde kopt hij uitstekend waarna Coppens moet lossen. Zestig minuten niets, vier keer bepalend. Jovanovic blijft de man van de flitsen, maar Anderlecht mag zich toch verheugd voelen hem in de ploeg te hebben, want hij kan als geen ander een match openbreken.

En wat gezegd van zijn persoonlijkheid: geen kleurrijker persoon te vinden op de Belgische velden. Jova legt in sappig Engels steeds zijn eigen (en meestal correcte) analyse van de wedstrijd voor. Mensen die hij iets beter kent, spreekt hij steevast met 'my friend' aan en hij biedt waar hij kan tegenwerk aan het grijze imago dat het voetbal met zijn ideale schoonzonen soms is geworden.

Maar dan heb je ook de kant van Milan die graag uitdaagt. Zoals zondag met Bob Peeters. Wat er daar juist gezegd is, zal misschien nooit geweten zijn, maar het is ook typisch Jovanovic om zich te gaan revancheren. Remember zijn goal tegen Club Brugge toen hij een denkbeeldige mitraillette bovenhaalde. Nu deed hij het door ostentatief voor de bank van Cercle te gaan vieren tot Besnik Hasi het hem uitdrukkelijk verbood.

Voor- en tegenstanders heeft hij, maar het Belgische voetbal zou zoveel saaier zijn zonder een figuur als Milan Jovanovic. De capriolen moet je er maar bijnemen, want als hij op het einde van het seizoen Anderlecht kampioen maakt, kraait geen haan er meer naar.